ADANA’NIN EN BÜYÜK KADIN DAYANIŞMA MERKEZİ
Manşet Haber 1.11.2018 18:41:34 0

ADANA’NIN EN BÜYÜK KADIN DAYANIŞMA MERKEZİ

ADANA’NIN EN BÜYÜK KADIN DAYANIŞMA MERKEZİ

Seyhan Belediye Başkanı Zeydan Karalar, bölgenin en büyük kadın dayanışma merkezini Emek Mahallesi’nde açtı. Seyhan Belediyesi ve GIZ (Alman Uluslararası İşbirliği Kurumu) birlikteliği ile uygulamaya konan ve 4,5 milyon lira mal olacak projenin finansmanı GIZ (Alman Uluslararası İşbirliği Kurumu) tarafından sağlanacak.
Projenin önemine vurgu yapan Seyhan Belediye Başkanı Zeydan Karalar, merkezde kadınlar için verilecek hizmetlerden bahsetti. Zeydan Karalar, “Ne kadar güzel bir iş yaptığımız buraya gelen kalabalıkla anlaşılıyor. Biz kadına değer veren, kadınla ilgili birçok proje yapan ve her fırsatta kadının toplumdaki yerini bulabilmesi için üzerine düşeni yapan bir belediyeyiz. Kadın dayanışma merkezimiz, Alman Uluslararası İşbirliği Kurumu ile birlikte yürüttüğümüz bir proje. Merkezimiz fiziksel, sosyal ve ekonomik şiddete maruz kalmış tüm kadınlarımıza açıktır. Merkezimizde psikolog ve avukatlarımız kadınlarımıza destek verecektir. Yabancı kadınlara dil eğitimi, mesleki eğitim ve rehabilitasyon merkezide bulunacaktır. ”şeklinde konuştu.
Konuşmaların ardından kadın dayanışma merkezinin kurdelesi kesilerek hizmete açıldı. Daha sonra Başkan Zeydan Karalar, merkezin içerisini gezerek yetkililerden bilgi aldı.


YAZARLAR

İfral TURGUT

BAHARI BEKLERKEN Hüseyin Öğretmen Artvin’e atanmıştı. Kendisini sevdirdi yeni tanıdıklara. Derin dostluklar kurdu. Ev sahibi ile de dost olmuştu. Hüseyin’i evladı gibi seven ev sahibi artık evlilik zamanının geldiğini söyleyerek onu Melahat ile tanıştırdı. İki genç birbirlerini beğendi ve evlenmeye karar verdiler. Hüseyin bu durumu ailesine bildirdi ama ailesi bu durumdan hiç memnun olmadı. Şiddetle karşı çıktılar. Çünkü kendilerinin de bir gelin adayı vardı. Tüm engelleme çabalarına rağmen Hüseyin Melahat ile evlendi. Uzun yıllar evli kaldılar ve iki çocukları oldu. Yaşananlar çeşitli problemler doğuruyor, problemler, beraberinde sağlık sorunlarını getiriyordu. Yıl, 1984. Bir gün kapı çalındı. Gelen kendisinden 12 yaş küçük, ama gençlik yıllarında birlikte futbol oynadıkları Sami Demirtuna idi. Sami yıllardır Almanya’da çalışıyordu. Orada meslek okuluna gitmiş, terapist olmuştu. Sami, “Nasılsın ağabey,” diye sorunca. Hüseyin, ona uzun uzun baktı… Bakışlarında hayata karşı duyduğu küskünlüğü, kırgınlığı ve tükenmişliği vardı. Cılız bir sesle, “Yorgunum dostum, yorgunum. Vefasız yıllara, vefasız yakınlarıma dargınım ,” dedi. Sami, Hüseyin’in elini tuttu, “Merak etme iyileşeceksin, yine tüm dostlar bir araya geleceğiz,” dedi. Sonra kalktı, kapıda veda ederken, Melahat Hanım, hastalığın adını söyledi: Kanser. Soğuk bir geceydi. Sami o gün yaşadıklarından çok etkilenmişti. Bir kağıt kalem aldı eline ve içini döktü kağıda. Şiir bittikten birkaç gün sonra, tekrar gitti arkadaşının yanına ve şiiri okudu. Hüseyin mutlu olmuştu. Sevindi, teşekkür etti. Daha sonra Sami şiiri, Selçuk Tekay’a verdi. Şiir aylar sonra şarkıya dönüştü. Sami bu sefer şarkıyı telefonda Hüseyin’e dinletmek istedi. Heyecanla çevirdi numaraları. Telefondaki ses buz gibiydi: “Hüseyin Beyi kaybettik.” Baharı beklerken ömrüm kış oldu Gözümde her zaman biraz yaş oldu En güzel duygular bana düş oldu Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık Tutmadı ellerim sıcak elleri Duymadım aşk denen tatlı sözleri Taşıdım gönlümde acı izleri Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık İçimde ateşler söndü kül oldu Aşk bahçem kurudu sanki çöl oldu Yar bildim o bile bana el oldu Yorgunum dostlarım, yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık. HÜSEYİN’E KENDİNİ ANLATAN ŞARKIYI DİNLEMEK KISMET OLMADI. • AMA SİZ O ŞARKIYI SÖYLERKEN VEYA DİNLERKEN HÜSEYİNİ ANARSINIZ HERHALDE.

30.8° / 18.5°