Her yıl olduğu gibi, Asgari Ücret Belirleme Komisyonu üyeleri bir araya gelerek, “çalışanın” günün koşullarına göre gereksinmelerini karşılayabilecekleri “ücreti” saptamak için çalışacaklar.
Aile-Çalışma-Sosyal Hizmetler Bakanlığı çerçevesinde yapılacak olan toplantının başkanlığını Bakan Z. Zümrüt Selçuk’un yapacak. Komisyonda, işçi tarafını Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (Türk-İş), işveren tarafını ise Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) temsil edecek.
Şu an aylık brüt 2 bin 558 lira 40 kuruş, vergiler/kesintiler düştüğünde net 2 bin 20 lira 90 kuruş olarak uygulanıyor. 2020 için de Türk-İş Genel Başkanı Ergün Atalay, geçtiğimiz bir yıl içerisinde yaşanan “zamların” çalışanları açlık sınırının altına sürüklediğini belirterek, bir kişinin yaşam maliyetinin 2 bin 578 lira olduğunu, belirlenecek “asgari ücretin” bu rakamdan düşük olmaması gerektiğini söylüyor.
***
Günün hangi koşulu olursa-olsun, kar-kış, dolu-yağmur denilmeden, “belirlenen” zamanda işinin başında olan emekçinin yaşamını sürdürebilmesi için gereken “her şeyin” en azını alabilmeye hakkı olmalı!
Örneğin haftada bir gün et yiyebilmeli,
Örneğin ayda bir kez sinemaya gidebilmeli,
Örneğin yılda onbeş gün, yurdumuzun bir köşesinde dinlence yapabilmeli,
Örneğin ayda bir kez çocuklarıyla eğlenebilmeli…
O nereden buldukları, nasıl aldıkları bilinen şımarık katmanın yaptığı gibi, demiyorum,
O hem bu ülkenin insanına küfreden, hem de ödülmüş gibi gönenenler gibi de, demiyorum,
O üretime katkı sağlamak bir yana dursun, salt genç kuşağın beyinlerini yıkayan ala-bora edenler gibi de, demiyorum…
Üreten, üretirken bir yandan çalıştığı işletmeye, bir yandan ülke ekonomisine katkı sağlayan dar gelirli, alım gücü budanmış, “asgari ücretle” geçimini sağlamak zorunda olan milyonları diyorum.
***
Bizde ”asgari ücretle” çalışan milyonlar…
Yüz kişiden kırküçü…
Bazı ülkelerdeki “asgari ücretle” çalışanların oranı da şöyle…
Romanya :%15,7, Polonya :%11,7, Bulgaristan :%8,8, Fransa :%8.4, Yunanistan :%7,7, İngiltere :%5,0, Hollanda :%3,0, İspanya :%1,0, Belçika : %0,4…
Topluma gönenci vermenin ilk koşulu, “ekonomi” olmalı…
Yurttaşa “alım gücü” vermeden, gereksinmelerine ulaştırmadan mutlu edemezsiniz!
Alım gücü olmayan, “açlık sınırı” altında çalışan milyonların olduğu bir toplumda, konuşulan salt “çok kazanan azınlık” olur.
“Çok kazananın” yedikleri, içtikleri, giydikleri, attıkları, sattıkları, evlilikleri, günü-birlik ilişkileri, aldatmaları, batakları, kavgaları, yatları, katları konuşulur hep!
Yaşananlar “örnek” alınacak konular gibi, sanat gibi, üretim gibi, tadına varılamaz gibi sunulur!
***
Çalışmak isteyenin, üretmek isteyenin önündeki “en büyük” engel kapitalizmdir!
Yalnız anaparadarın büyümesini isterken, çalışan emekçinin her zaman “el-açar” durumda olmasını yeğler! İstediğinde durdurur! Durduramadığı yerde işten çıkarır! “İktidarlarını” da ona göre seçer!
“Asgari ücret” ile çalışan tanıdıklarımdan biliyorum, “artarsa bizlerden bazılarını çıkarır” diyorlar.
İşi yitirmektense, belirlenen “asgari ücrete” uymanın zorunluluk olduğunu söylüyorlar.
Sistemin yaydığı “korkunun” bedeli!
***
Asgari Ücret Belirleme Komisyonu üyelerinin, emekçinin yararına olacak, emekçileri rahatlatacak bir “asgari ücret” belirlemesi olası mı, ya da böyle bir çaba için uğraş verilir mi?
2019 yılında suya, mazota, elektriğe, doğalgaza gelen zamların büyüklüğü unutulmadı!
Yine yaşanan ekonomik daralmanın ardından “patronu” iyileştirme atılımları yapılırken “dar gelirli”nin yükünün artırıldığı da unutulmadı!
Gelişmeleri birlikte izleyeceğiz…
