İşimizi elimizden alıp bizi işsiz bıraktılar, toplumsal dokumuzu bozuyorlar, demografik yapımızı değiştiriyorlar, vb. nedenlerle çoğu zaman kızıyoruz onlara.
Otomobilimizle giderken kavşakta çıkıyorlar karşımıza. Görmezden geliyoruz, bazen de dayanamayıp para uzatıyoruz.
Olaylara empatik açıdan yaklaşıp, neden sonuç ilişkileri bağlamında sorguladığımızda ise içimiz burkuluyor, üzülüyoruz, “iyi ki bu durumda değiliz” diyoruz.
Anladınız kimlerden söz ettiğimi.
Suriyeliler onlar. Bereketli Hilal’in kadim insanları. Tarih boyunca yüzleri gülmemiş, hep çekmişler, çektirilmişler.
Tam on bin yıl önce, avcı toplayıcılıktan tarım toplumuna orada geçti insanoğlu.
Orada başladı hayvan ve bitki evcilleştirmeleri.
O bölgede ortaya çıktı ilk devlet yapılanmaları. Sümer, Asur, Babil le başladı Anadolu’da Hititler ve Mısır’da devam etti.
Devletlerin oluşumuyla birlikte güçlüler zayıflara hükmettiler.
Yönetenler, yönetilenlerin ak gömlekleriyle sildi kılıçlarının kanını.
Bildiniz mi Bereketli Hilal’i?
Evet bildiniz. Mezepotamya, Suriye ve Türkiye’den bahsediyoruz.
7000 yıllık bir yerleşim tarihine sahiptir Suriye. Şam kentinin ise dünyanın en eski ve devamlılık gösteren kenti olduğu söylenir.
Amuriler, Yamhad Krallığı, Hititler, Asurlular, Medler, Persler, Büyük İskender hüküm sürdü o topraklarda.
Bölgenin denetimini ele geçirmek üzere Hititler ve Mısırlılar arasındaki Kadeş savaşı ve anlaşmasını tarih kitaplarından anımsarsınız.
Bu arada küçük krallıklar ve MÖ 64 yılında Romalılar ve onların devamı olan Bizans imparatorluğu.
Müslüman Arap devletleri, Selçuklular, Osmanlılar, vs. derken Fransızların manda yönetimi ve 1946 yılında bağımsızlık.
Sonra Baas yönetimleri ve askeri darbeler.
Belirgin özelliği, birleşik Arap devletinin kurulması için uğraştığı.
Tahmin ediyorum, ulus bilincinin en geliştiği Arap ülkesi.
Bölgedeki Arap ülkelerinden en önemli farkı ise katıksız bir İsrail karşıtlığıdır. Bu karşıtlığın bedelini çok ağır ödemiş ve topraklarını kaybetmiştir. Buna rağmen Mısır bile pes etmişken Suriye İsraille anlaşmaya yanaşmamıştır.
İşin en acı yanı ise bölgedeki sünni yönetimlerin Suriye düşmanlığıdır.
Ortadoğu’nun sünni yönetimleri;
• Sanki emperyalizme göbeğinden bağımlıdır. Batı ne söylerse onlar için emirdir. Batının çıkarları için kendi kardeşlerini feda etmektedirler. Kölelik, kapı kulluğu, yalakalık içlerine sinmiş vaziyettedir.
• Suriye, Filistin için topraklarını kaybederken, Filistin’de örgütlü Hamas Suriye için gıkını çıkarmamaktadır.
• Suudiler ve diğer körfez ülkeleri Esadı yıkmak için oluk oluk para akıtmaktadırlar.
• Dünkü kardeş Esad, bugün oldu Esed.
• Emperyalizm ve Bölgesel ortağı İsrail’in Büyük Ortadoğu Projesine (BOP) itiraz edememişler, üstelik bu sözde bahar Suriye’ye gelince destek vermişlerdir.
Bereketli Hilal’in kadim halkları insanlığa yaptıkları bunca katkıya rağmen karşılığında kan, gözyaşı, acı, ızdırap gördü ve bir türlü yüzleri gülmedi.
Dün Irak talan edildi. Bugün Suriye parçalanmak isteniyor.
Sırada neresi mi var? Yine bildiniz. Türkiye var, İran var.
Ancak işleyen süreç, yani Arap baharı Suriye’de tıkanmıştır.
Dünyanın bütün azılı teröristleri batının ve bölgedeki sünni yönetimlerin tam desteğine rağmen Suriye’de yönetimi devirememişlerdir. Taşeronların gücü yetmeyince artık Amerika doğrudan saldırmaktadır.
Halkının büyük çoğunluğunu yanına almış Esad, Rusya, İran ve Hizbullah’ın da desteğiyle bu uluslararası komploya karşı direnmektedir.
Selam olsun bu direnişi gösterenlere!
Son sözümüz, ülkemizde siyasal erki elinde bulunduranlara.
Suriye’nin toprak bütünlüğünü tanıyorsunuz ama Esadı yıkmak için uğraşıyorsunuz.
Peki, diyelim ki Esad devrildi. Suriye’nin yönetimini kim devralacak?
Şu televizyonlarda izlediğimiz talancılar mı?
İnsan ciğeri yiyenler mi?
Hadi canım sende!
26 Nisan 2018
Mahmut TEBERİK