Kasım, 1775.. Lizbon ve Kuzey Afrika’da korkunç bir deprem oldu. Sadece Liz-bon’da altı dakika içinde otuz kilise, binlerce ev yıkıldı; on beş bin kişi öldü, on beş bin kişi ağır yaralandı.
Felaket Taussaint günü,(Katolik kilisesi için, yasayan ve ölmüş tüm azizlerin günü) bütün inananların kiliseleri doldurduğu zamanda olmuştu.
Aynı yıl Amerika’da hacıların ve Püritanların oturduğu Boston’da bin beş yüz ev yerle bir oldu.
Yine bir başka depremde Rabat’taki Al-Mansur Camisi yok oldu.
VE DEPREMİN NEDENLERİNİ DİN ADAMLARI AÇIKLADI:
• Malagrida isimli Portekizli bir Cizvit, depremin sebebinin Lizbon’da sürüp giden ah-lak bozulmasının olduğunu söyledi.
• Portekiz Engizisyonu depremin Tanrının öç alması olduğunu söyledi.
• Londra’daki ilahiyatçılar Katoliklerin insanlığı umursamayarak işledikleri cinayetlere karşı Tanrı’nın gazabı olduğunu söyledi.
• John Wesley isimli rahip, ”Doğal nedenleri ne olursa olsun, depremlerin manevisebebi günahtır, Adem’le Havva’nın ta başında işledikleri suçun, yer yüzüne indirdiği o lanetin sonuçlarıdır,” dedi.
Voltaire’in aklı karışmıştı.
“Her şeyi bilen tanrı, onca yararsız acılardan arınmış bir dünya yaratamaz mı? İn-sanlığı kurtarmak için oğlunu gönderiyor, sonra bütün insanların günahını ona yükleyerek korkunç bir işkenceyleölmesine göz yumuyor. Neden?”diye sordu..
Dinciler ona da,” Sus, günaha girme,” diye cevap verdiler.
SONUÇ…
• YOBAZLIK EVRENSELDİR.
