“Gastronomi Treni” ve “Adana Lezzet Festivali” haberlerini okuyunca, aşağıdaki anılarımı anlatmak istedim. Adana’da yaşadığım süre içinde, çok gittiğıim bir mekandan ve onun ustasından söz etmek istiyorum. Mekan, Kazancılar Çarşısı içinde bulunan meşhur “İstanbul Ocakbaşı” Ustası da, upuzun bir mangalın arkasında tek başına çalışan bir usta: “Annem Bayram…
Öyle ki, meşhurlukta mekan mı önde, ustası mı önde karar vermek çok zor.
“Annem Bayram” mekanın tek hakimi. Belli bir süre sonr,a kendi de ufak ufak demlenmeye başlar ve kısık sesle şarkı söyler. Ancak çok sert kuralları vardır. Bir kere onun mekanında, “spor” ve “siyaset’ten bahsetmek yasaktır ve “Artık İstanbul’u Hiç Sevmiyorum” şarkısını söyleyemezsiniz.
Bu kurallara uyduğunz sıürece, Bayram Usta ile aranızda hiçbir sorun çıkmaz. Dört dörtlük hizmet alırsınız.
Ocak başında Adana kebap, tike et, şiş ciğer gibi kebaplar ve içki servisi yapılır. Serhoş olup cıvıtmadığınız ve terbiyenizi bozmadığınız sürece, bu hizmetlerden yararlanabilirsiniz.
O zamanlar çok maliyetli de değildi. Ancak şimdi ne durumda bilmiyorum.
Günümüzde ise, kapalı çarşıda pazar günleri sabahın erken saatlerinden sonra, şiş- ciğer yenilip rakı içiliyormuş. Benim zamanında yoktu. Ancak “Adana Lezzet Festivali”nin orijinal isminin “Adana Rakı Festivali” olduğunu ve resmi tepkiler sonunda, değiştirildiğini de anımsıyorm. .
Neyse biz dönelim esas konumuz ocakbaşına, daha doğrusu “Annem Bayram”a…
Bayram Usta’nın sesi çok güzeldi. Ve demini bulduktan sonra, ocakbaşında hem işini yapar hem de şarkı söylerdi. Sesi güzeldi. Makam bilgisi tamdı. Ritim duygusu çok iyiydi. Bu özelliğinden dolayı, mekanı kapattıktan sonra çağırıldığı dost meclislerine gider ve oralarda da gece yaşamına katılırdı.
*****
O tarihlerde Seyhan Barajı kıyısında “Beyaz Saray” diye belediyeye ait bir tesis vardı. Bura da, yemekli toplantılar yapılır ve çoğunlukla da siyasi partiler adına düzenlenirdi.
Birinde, bir siyasi partinin kadınlar kolunun yaptığı bir toplatıya “Annem Bayram” da şarkı söylemesi için çağrılmıştı. Bayram Usta da almış sazı eline “Bu dünyada Sevmeyen ya deli, ya divane” adlı bir şarkıyı başlamış terennüm ediyor… Ancak her zaman yaptığı gibi, güfteyi kendi kafasına göre değiştiririp “Bu Dünyada ….meyen ya deli ya divane” şeklinde söylüyor. Bayan başkan “Ne yaptın Bayram?” deyince de, hiç bozunduya vermeden “…tim gitti.” diye yanıt verip devam ediyor veee büyük alkış alıyor.
İçtenliği, doğallığı ve art niyet taşımaması, sanatçı kişiliğin alkış almasına sebep oluyor.
Malum, alkış sanatçının en çok istediği hizmet ve nimet…
Bayram Ustanın, namı diyar Annem Bayram’ın bu alkışlara çok sevindiğini görmek de, olayın başka bir rengi…
*****
Yazımı kaleme almadan önce, yine her zaman olduğu gibi “Google Amca’ya sordum Kazancılar Çarşısını. Lokantaların, meyhanelerin, eğlence yerlerinin açık olduğunu öğrendim. Bayağı tanınan bir yer olduğunu gördüm. Hem sevindin hem gururlandım. “İstanbul Ocakbaşı’nın açık olup olmadığını ise öğrenemedim. “Annem Bayram’ın memleketi olan Uşak’a döndüğünü biliyorum. Vefat ettiyse Tanrı’dan rahmet, yaşıyorsa da selamet ve uzun ömür diliyorum.
Bu seferlik de bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.
