Bazen televizyonda film izlerken Uzakdoğu’daki ya da Avrupa’nın kırsal bölgelerindeki köyleri, kasabaları gördüğümde için gidiyor.

“İşte benim yaşayacağım yer böyle olmalı” diyorum.

Göz alabildiğince bir yeşillik; dağlar, nehirler, göller ve ağaçlar… Her yer yemyeşil. Yollar düzgün, yol kenarlarındaki bağlar, bahçeler rengarenk. Evler de öyle.

Bizim köy dediğimiz yerler, adeta şehir gibi. Ne istersen var. Belki her birinden bir tane ama lokantası da var, marketi de. İnsanlar koca koca alışveriş mağazalarına gitmeye gerek duymadan yaşadıkları yerlerde ihtiyaç duydukları şeyleri satın alabiliyor.

Evlerinin önünde araçlarını park edecekleri yerler, gezip dolaşacakları dinlenme alanları var. Tabii görüntü bir tatil köyüne benzese de, insanlar burada ömür boyu yaşayıp, çalışıp, ömrünü tüketebiliyor.

Benim dikkatimi çeken en önemli şey ise yaşam alanlarının düzeni, tertibi ve temizliği.

Yol kenarlarına gelişigüzel atılmış çöpler, poşetler, eşya parçaları ya da başka atık maddeler yok. Yollar düzgün asfaltlanmış, öyle tümsekler, çukurlar ve herhangi bir kazaya neden olabilecek bozukluk hiç görünmüyor.

Yayalar için kaldırımlar var. Kaldırımların belli yerlerinde geniş yapraklı ağaçlar dikilmiş. Ağaçların altına banklar koyulmuş.

Araç kullanan da, bisiklete binen de, yayalar da kendilerine tahsis edilmiş alanlarda rahat ve sorunsuz bir şekilde gezip dolaşabiliyor.

Ve ben de ister bir sinema filmi, isterse dizi film olsun, buralarda çekilmiş görüntüleri kaliteli bir doğa belgeseli izler gibi izliyor ve rahatladığımı hissediyorum. Bu filmlerdeki insan davranışlarını görüyor ve gözlüyorum. Bazen de bizim televizyonlardaki film ve dizi film sahneleriyle kıyaslıyorum.

Bir yerde insanı geren sahneler, bir yerde rahatlatan görüntüler. Bir yerde kavga, dövüş, şiddet, bağırtı, çağırtı ve silah gösterileri, bir yerde yaşamla ilgili eğitici, öğretici, iyiye, güzele ve doğruya yönlendiren sahneler, konuşmalar, davranışlar.

Ve ben el alemin filmini, dizisini izlerken gördüğüm sahnelere gıpta etmek bir yana kıskanıyorum. Kendi ülkemdeki köylerin, kasabaların, şehirlerin de hep böyle olmasını istiyorum.

Kargaşadan, gürültüden uzak olalım, en azından televizyonlarda bu tür şeyler yayınlanıp, moralimiz bozulmasın, çocuklarımız kötü etkilenmesin, psikolojimiz bozulmasın istiyorum.

En önemlisi de önümüzde bir yerel seçim var ve muhtarlarımızı, belediye meclis üyelerimizi, ilçe ve büyükşehir belediye başkanlarımızı seçeceğiz. Seçilecek olanların hayata ve yönetecekleri yerlere bu gözle bakıp, bu düşüncelerle hizmet ve yatırım yapmalarını istiyorum.

Onlardan seçim öncesi de böyle şeyler yapacaklarına dair sözler duymayı bekliyorum. Kavga, tartışma, sürtüşme ve “sen yaptın, ben yaptım” gibi söz düellosu değil, insan yaşamını güzelleştirecek, yaşam çıtasını yükseltecek çalışmalar bekliyorum.