“Dünyanın ‘yeni’ bir paylaşıma gittiği, Avrupa’da ‘nasyonal sosyalizm’ adı altında faşizmin güçlendiği, yer yer ülkemizde de esintilerinin olduğu yıllarda ‘köy enstitüleri’ adlı bir yapılanmaya gidiliyor!
Kırkın, nisan ayının, onyedinci günü alınan kararla;
Köylerde yaşayan,
İlkokul mezunu çocuklar
Köy enstitülerinde eğitilip,
Yaşadıkları köylerde öğretmenlik yapması amaçlanıyor…
***
Köy enstitülerinde eğitim gören ilkokul mezunu çocuklar, tren yollarına yakın bölgelerde kurulan tarıma elverişli bölgelerde bir yandan örgün eğitim alırken, bir yandan da modern tarım teknikleri konusunda bilgilendirildiler.
Asıl amaç;
Toprağın işlenmesi,
Mevsimsel ürünlerin ekilmesi,
Tarımda verimliliğin artırılması
Üretimin bilinmesi konularında köylü çocukları bilgilendirilip, köylerinde öğrendiklerini öğreteceklerdi…
Bağcılık,
Besicilik,
Arıcılık,
Atölyeler…
Köy enstitülerinde verilen derslerin yarısı örgün, yarısı uygulamalı eğitim konularını içeriyordu…
***
Kırktan, Hasan Ali Yücel’in görevden ayrıldığı kırkaltıya dek süren köy enstitüleri, Reşat Şemsettin Sirer tarafından ‘Köy Öğretmen Okulları’ olarak değiştiriliyor!
Eldörtlerde de, Demokrat Parti tarafından ‘Köy Öğretmen Okulları’ kapatılıyor!
Oysa Hasan Alı Yücel döneminde, onbeşbin dönüm tarla tarıma elverişli duruma getirilmiş, köylü üretimin içerisinde yer almaya başlamış, genç nüfusun ‘emeğinin’ önemi anlaşılmaya başlanmıştı!
Bu arada yediyüzellibin fidan çorak arazilerde ‘can’ bulurken, binikizdönümlük alan bağ yapılmıştı.
Bundan başka işlikler, öğretmen evleri, ambarlar, uygulama okulları, elektrik santralleri ‘köy enstitüleri’ ile ülkemize kazandırılmıştı!
***
Yeni kurulan bir cumhuriyetin, kısa bir sürede kendini yenileyerek, üstelik birçok ülkenin ‘imrenerek’ izlemesi ülkemizde coşkulu sevince neden olurken, içte-dışta bazı ‘rahatsızlıkların’ ortaya çıkmasına da neden olmuştu!
Toprağını, suyunu, iklimini, yeraltı varsıllıklarını, insanını ‘en iyi’ biçimde değerlendirmek için kurulan ‘köy enstitüleri’; engellenmeliydi, çamurlanmalıydı, kırsal kalkınma son bulmalıydı, kentlere göç olmalıydı, kırsal yaşam bozulmalıydı, üretim unutulmalıydı, hazır ürünlerin tüketimi sağlanmalıydı, kentler dolmalıydı, sistemin çarkında ‘kırsallı’ ezilmeliydi, toprak ekilmemeliydi, su işlenmemeliydi…
Amerikan yardımları önemsenmeliydi…
Üretimden, bilimsen uzak kalınmalıydı!
Öyle de oldu!
***
Dün gazetelerde ‘Kırsal alanlarda genç girişimciler artıyor’ başlıklı bir haber gördüm…
Habere göre, “Erasmus Stratejik Ortaklık Programı kapsamında ‘Kırsaldaki Gençlerin Girişimciliğinin Güçlendirilmesi’ projesi toplantısı gerçekleşmiş…
Kırsal, denilince akla ilk gelenler; toprak, su, orman…
Sözüm ona ‘konu’ tarım…
‘Genç girişimci’ kırsal bölgeye gidecek, orada işini kuracak, o bölgeden insanlara iş olanağı sağlayacak, kente ‘göç’ konusu belleklerden silinecek…
Asıl amaç bu değil mi?
Her yıl, ziraat fakültelerinden mezun olan yüzlerce ‘genç’ işsizler arasına karışıyor! Üstelik ‘şu an’ bildiğim; yıllarca eğitimini gördüğü, üstelik ‘yüksek lisans’ yapan, bir yandan da hiç ilgisi olmayan yerlerde çalışanlar var!
Gazete haberine bakılacak olursa, ‘kırsalda genç girişimci’ artıyor!
Öyle mi gerçekten?
Yoksa ‘yarınları’ küçücük umutlara bağlı olan ‘gençliği’, salona doldurulan üç-beş kişi ile oyalama yöntemi mi bu tür toplantılar?
***
“Köy enstitüleri” yaşamımızda kalsaydı;
Bugün bir yandan dünyanın sayılı ‘üreten’ ülkeleri arasında olunacak,
Bir yandan ‘tarım’ konulu okullarımız önem kazanacak,
Kırsaldan bu denli göç olmayacak,
Kentler bu denli yaşanmaz duruma gelmeyecek,
Kent imarlarında ‘rant’ kavgaları olmayacak,
Doğa bu denli katledilmeyecek,
Yaşanan tüm ‘ekonomik krizler’ denizlerimizden sessizce geçip gidecekti!
