Spiritualizm;
“beden-ruh problemi”ne dair bir boyuta işaret etmektedir. Plotinus’ta varlık
katmanları ile ilgilidir. Descartes’ta iki töz saydığı “res cogitans” ve “res
extansa”nın psikofizyolojik ilişkisi, daha çok da tinsel veya ruhsal
perspektiften bunun tartışılması ile ilgilidir.

Ortaçağ
düşüncesinin, teolojinin/ilahiyatın kurucu düşünürlerinden biri kabul edilen
Plotinus’a (M.S. 205-270) göre, 1- En üstte Bir-İyilik-Tanrı, 2- Onun altında
spirit (genel idea, nous), 3- Onun da altında bireysel ruh (geist, soul,
toprak, nefis, soluk), 4- Sonra beden-cisim (canlı vanlık), 5- En altta madde
(cansız varlık) yer almaktadır.

Spiritüalizm;
gerçekliğin/hakikatin ruhsal/tinsel olarak belirlendiği, dolayısıyla bedenin de
ruhsal/tinsel bir belirlenim olduğu, bu belirlenimin bedende görünüşe
geçtiği/dışa vurulduğu yönünde bir anlayışa dayanmaktadır.

Daha
basit bir dille söylersek; bio-psiko-sosyal bir varlık olarak insan da dahil
materyal cinsten ne varsa, fiziki olarak her ne varsa, bunlar görünenlerdir,
esası ruhlara ve spiritüel olana bağlıdır. Yani olan biten ne varsa;
varoluşları Tanrı/lara, ruhlar alemine, idelere bağlıdır.

Plotinus’tan
devam edersek; üsteki alttakileri beliryebilmekte, ancak alttakiler üsttekileri
beliryememektedir. Bunun epistemolojik anlamı; dünyevi bilimler ve felsefe, bir
başka deyişle dünyevi idrak ve akıl ancak en alttaki madde ve cisim (cansız ve
canlı varlık) düzeyinin bilgisi ile sınırlı kalmaktadır.

Dolayısıyla
modern bilimlerin temel veri kabul ettiği dünya bir’in, tanrının, nus’un, ruhun
veya genel idelerinin yaratımı olup duyum ve idrak “dış dünya/görünür dünya”
ile sınırlı bulunmakta, bir tasavvurdan ibarettir, hatta hiçtir/yoktur.

Jung’a
göre spiritualizmin kökleri; Kızılderililerde, animistik düşüncede, şamanlar
arasında veya bazı din ve mezheplerdeki hastalık tedavi şekillerinde
(büyücülük, nuskacılık, günah çıkarma vb.), genel olarak yogacılık ve
mistisizmde bulunmaktadır.

SKOLASTİK
EĞİTİM VEYA MEDYUMLUK

Çok
kısaca skolastik eğitim, düşünme veya akıl yürütme; ana sayıltının (temel
önermenin)

•
Ya doğrudan dini metinlere (İslam için Kur’an’a, Hadis’e, dini genellere,
dogmalara),

•
Veya dini otoritelerce (Kilisece) kabul edilen sözlere dayandırarak kıyas
yapılması veya çıkarımda bulunulması şeklindedir.

•
Dolayısıyla önce temel dini akait ve metinleri bilmek, ezberlemek
gerekmektedir.

Akıl
yürütmenin tek sağlam yolu en başta vahiy olmak üzere genel kabullere
dayandırılan “kıyas”tır. Kıyas dışında hiçbir veri veya gözlemler akıl yürütme
veya çıkarımların sağlam dayanağı (sağlam bilgi kaynağı) olarak kabul
edilmemektedir.

Sonuçta
dünya ve yaşam dikkate alınmamakta, tüm eğitim ve akıl yürütme, vahyi ve
başlangıç kabullerini doğrulamaktan ibaret kalmaktadır.

Teolojik
eğitim anlayışının özünü; bu vahyin/nassın öğretilmesi oluşturmaktadır, aksi
takdirde spiritüel olanın yani sırlar dünyasına ulaşmanın yolu akıl olmadığına
göre, geriye rüya, kalp gözü, mistisizm veya medyumluk kalmaktadır.

MEB’İN
VARLIK ANLAYIŞI VE FELSEFESİ: 'PSİŞE'NİN ÖTESİNDE 'SPİRİTÜEL' VAR

Milli
Eğitim Bakanlığı, eğitimin ana zeminini “spiritüel” olana dayandırmaktadır:

“Medeniyetimizin
kutsallık atfettiği insan, düşünen, sosyal bir hayvan sınırlarına
hapsedilmekten azat edilmeli; somato-psiko-spiritüel (beden-psişe-ruh)
fıtratıyla kabul görmelidir.” 1- Eğitim sistemimizde, bireyi beşerlikten
insanlığa tekamül ettiren ruh [yani spiritüellik], eğitim
felsefesine; 2- Duyum, duygu ve biliş işlevlerini düzenleyen psişe, eğitim
kuram, yöntem ve uygulama stratejilerine; 3- Somatik yapı ise
eğitimin uygulama ortam ve araçlarına denk düşecektir.” (Meb 2013 Vizyon
Belgesi 2023, s.16; numaralandırma ve koyulaştırma bana ait).

MEB
psişik yanımıza, akıl ve düşünme yanımıza bir ek daha yapıyor ve bunu
Plotinus’ta olduğu gibi en üste yerleştiriyor: Spiritüellik. Dahası bu eğitim
felsefelerini, vizyonlarının temelini oluşturuyor.

MEB’İN
ÖĞRETMEN VE EĞİTİM VİZYONU: 'SPİRİTÜEL' EĞİTİMİN YOLU KAHİNLİK VEYA MEDYUMLUK

MEB’in
belirttiği gibi, “modern psikoloji ve eğitim, insanı biyopsiko-sosyal bir
varlık olarak açıklamak”la sınırlı kalıyorsa, spiritüel olan kısım bilimin ve
aklın sınırlarını aşıyorsa, öğretmenin büyücü olması, şaman olması, kahin
olması, haşa bir tür peygamber olması mı isteniyor?

Gaipten
nasıl haber alınıp çocuklara en doğru olan yani gaipten alınmış bilgi,
haber-enformasyon veya kehanet becerisi kazandırılacak?

Bunun
eğitim ve öğretmen modeli nedir? Gaipten haber alıp öğrecilere bildiren
öğretmeni nasıl yetiştereceğiz? Böyle bir eğitimi nasıl vereceğiz? O halde;
müfredat ve ders kitaplarının, akıl ve bilimin “sınırlı” bilgisine bağlı
kalınmaması da gerekmeyecek mi? Gaipten aldığımız spiritüel olana dair,
kahinliğe dair bilgimiz daha üstte ise bilimin, aklın, vicdanın, müfredatın
ötesinde kendi sezdiklerini anlatan öğretmen daha üstün öğretmen olmayack mı?

En
barizinden Cübbeli Ahmet modeli nasıl olur acaba?

Daha
yaygın modeli, medyumluk nasıl olur acaba?

Alan
Kardec’in “ruhsal irtibat” seanslarına dönüşterebilir miyiz? Eğitim
Fakültelerini ve okullarımızı, nasıl olur acaba?