Taranta- Babu’ya Mektuplar…Nazım Hikmet’in bir eseri…Faşist Musolini iktidarının en gösterişli yıllarında yazmış.
Roma’ya resim öğrenimi için gelip, faşistler tarafından kurşuna dizilen bir Habeş delikanlısının, ülkesindeki sevgilisi Taranta-Babu’ya yazdığı aşk dolu şiir ve mektuplardan oluşuyor.
Nazım bir yandan sevgiliye söylenebilecek en güzel aşk sözlerini sıralarken, diğer yandan Mussolini İtalya’sını ekonomik, siyasal ve sosyal boyutlarıyla irdeliyor.
“İtalyan Yazıcıları” olarak adlandırdığı yazar, aydın ve sanatçıların, faşizm yıllarında üç ayrı gruba ayrıldığını anlatıyor. Yalnız kitapta sadece birinci ve ikinci tip yazıcılardan bahsediyor. Sanırım üçüncü tipi okuyucunun idrakine bırakıyor
Birinci Grup Yazıcılar: Faşist edebiyatın dâhileri soyundan geliyorlarmış. Mussolini’nin emrinde ve onun talimatıyla yazan bu yazarlar, sermayeyle iç içe, açıkça faşizm propagandası ve savaş kışkırtıcılığı yapıyorlarmış.
.
İkinci Grup Yazarlar: Olup bitenlerin farkında olan, bazen gözlerini başka tarafa çevirip duyarsız kalan, çoğu zaman da faşizmle demokratlık arasında gidip gelen yazarlarmış.
Nazım onlardan birini şöyle anlatıyor::“Faşist miydi? Tam değil. Demokrat mıydı? Tam değil. Kafası da, kokainle harap olmuş uzviyeti gibi yarımdı. Onda tam olan bir şey vardı. Şaşkın zavallı ve kökü kurumuş bir ağaç gibi, mütereddit bir insan soyunun örneği olması. Faşizme düşman geçinmiş. Sonra günün birinde el altından mahalle faşyosuna istida vermek istediği duyuldu. “
Bu yazıyı yazmama bir tabir sebep oldu: İTALYAN YAZICILAR. Yani yazar, sanatçı, aydın falan değil. Denileni yazan kişi. Dolayısıyla herhangi bir konuda herhangi bir fikri falan yok, ama her konuda kanaati var, her konuda uzman. Onlar nereden, hangi bataklıktan fışkırmış bilmem ama bizimkilerin ana rahmi havuz. Topuna birden yalaka falan diyorlar.
NE KADAR BENZEŞİYORUZ DEĞİL Mİ?
BİZİMKİNİN BİR DE FARKLI YANI VAR;
• BİR GAZETE ALIYOR BEŞ GAZETE OKUYORSUNUZ.
• HİÇ BİRİ TALİMATIN BİR KELİMESİNİ BİLE DEĞİŞTİRMEYE CESARET EDEMİYOR.
• NE YAZARLIK AMA; İNSAN UTANIR.
