İdi Amin…Afrika'nın gelmiş geçmiş en zalim devlet başkanı. Ününü vahşi yönetimi, soykırım ve insanlığa karşı suçlarla yaptı. 2003 yılında Arabistan’da sürgündeyken lüks içinde öldü.
Küçük bir etnik grubun üyesiyken, çocukluğunda keçi güderken, İslam dinini benimsedi, dini eğitim aldı, orduya katıldı ve İktidara, darbeyle geldi. Sekiz yılda Uganda ekonomisini çökertti. Ama kendisi sarayında inanılmaz bir şatafat içinde yaşadı. Bütün politikası,ne pahasına olursa olsun, iktidarda kalmaktı.Katliamlar yaptı, sürgünler yaşattı, hatta insan bile yedi.
Kenya’da Mau Mau kabilesinin isyanına karşı, İngiliz birliklerinde savaştı. 1958 yılında İngiliz Ordusunda teğmen rütbesi alan ilk iki Ugandalı subaydan biri oldu.
1962’de Uganda’da etnik gruplar arasında çatışmaları acımasız eylemlerle bastırdı. İngilizler yargılanmasını istedi; sonra da terfi ettirerek İngiltere’deki Wiltshire piyade okulunda komuta subayları kursuna katılmak üzere davet etti. Yani İdi Amin İngiliz askeriydi..
Kaçakçılıktan sağladığı paralarla, Sudan’daki isyancılara silah göndererek, konumunu güçlendirdi.Savaş ağası oldu. Ayrıca, ülkedeki İngiliz ve İsrail ajanlarıyla sıkı ilişkiler geliştirdi. Gerisini tahmin edersiniz işte: İktidardaydı.
Zalim, dengesiz ve kurnaz, profesyonel bir yalancıydı. Gömlek değiştirdiğini söylüyordu Cesurreis pozundaydı ama her diktatör gibi yalnız, mutsuz ve bir korkaktı. Mesela, 1978’de anlatılan bir hikâyeye göre konuşan bir kaplumbağa iktidarını kaybedeceğini söyleyince, büyük bir korkuya kapıldı. Etrafındaki korumaları, yolculuk programlarını, araçlarını ve uyuduğu odaları sürekli değiştiriyordu. Hiçbir yere tek başına gidemiyor, hep bir koruma ordusuyla geziyordu. Emrindeki subayları kasetçalarlar, pahalı arabalar, çeşitli yerlerde tatiller ve Asyalı tüccarların işyerlerini hediye ederek hoşnut etmeye çalışıyordu. Yani rüşvetçiydi. Hem alıyor, hem veriyordu.
Birçok hükümet fonuonun güvenliğine ayrılmıştı. İtibardan tasarruf edilmezdi.Kendi itibarı kalmasa da, 1975 tarihinde Afrika Birliği başkanı seçildi.
1970’lerin sonlarında popülaritesi bitmişti. Ekonomi her geçen gün daha da kötüye gidiyordu. Bir darbe icat etti. Sözde Tanzanya hükümeti kendisine karşı bir darbe planlıyordu. Tanzanya’nın işgal edilmesini emretti. Ama hesap tutmadı. Tanzanyalılar ve sürgündeki Ugandalı askerler Uganda’yı işgal ettiler vediktatörü devirinceye kadar savaştılar.
Önce, Libya’ya kaçtı. Oradan da en büyük destekçisi Suudi Arabistan’ın Cidde kentine yerleşti.Dört eşi ve 30 çocuğu vardı ama kaçarken sadece iki eşini ve 22 çocuğunu götürdü.

Uganda Kasabıolarak anılıyordu. 16 Ağustos 2003 günü eceliyle öldü. Ölüm sebebinin çoklu organ yetmezliği olduğu açıklandı. Uganda hükümeti cesedinin Uganda’ya gömülmesine izin verdi ama Suudi Arabistan’da çarçabuk gömüldü. Böylece gıyabında bile olsa, hiçbir zaman işkence, sürgün ve soykırım, hırsızlık ve yamyamlıktan yargılanmadı.
Yaklaşık, 400 bin insanın katledilmesi için emir vermiş, bir kısmını şahsen öldürmüştü.Karılarından birini kendi elleriyle parçalamış, kızlarının gözü önünde öldürttüğü bakanlar ve rahiplerin cesetlerini timsahlara atmıştı. Sarayındaki buzdolabında da çok sayıda kafatası vardı. En sevdiği yemek çocuk dolmasıydı. Uzmanlara göre tipik tipik bir hipomani (Kişinin psikolojik ve bedensel olarak normalin üzerinde bir canlılık sergilediği, ancak mani kadar da şiddetli olmadığı bir ruh halidir)hastasıydı.Devirdiği lider MiltonObote, onun için,‘‘Afrikalı bir ananın doğurduğu en büyük hayvan’’ demişti.

Yabancı düşmanıydı. Allah’la da arası iyiydi. Binlerce Hintli ve Pakistanlıyı sınır dışı ederken,dedi ki, ‘‘Gönül gözüyle Allah'ı gördüm. Bana, Uganda'yı kurtarmak istiyorsan tüm yabancıları ülkeden atman lazım dedi.’’
NE DİYELİM…
• ALLAH ARKADAŞIN DA OLSA FAYDASI YOK:; ÖLÜYORSUN, İŞTE.
• DİKTATÖRLÜK DE BİR HALTA YARAMIYOR.