Yerel gazeteler, son günlerde çıkan sayılarında, logo üzerinde yer verdikleri “ANADOLU BASININI ÖLDÜRMEYİN” bandı kimlerin dikkatini, ya da ilgisini çekti bilmiyorum.
Yerel basının sorunlu olması, “yerel yönetimler” açısından da benzer sorunlara gebe oluşunun göstergesidir.
Ayakları üzerinde durmakta zorlanan ne olursa-olsun, çöküşünde kendisiyle benzerlikleri olan tüm oluşumlara da zarar verecek özellikler taşır!
Yerel yönetimlerin, bölgede bulunan birçok kurum ya da kuruluşlara destek konusunda ne denli eli-açık olduklarını, bunun da gereklilik olduğunu düşünürüm.
Bir spor dalının, bir etkinliğin, bir açılışın, bir sanatsal çalışmanın…
Yerel basını bundan ayrı bir koymak, yerel basının ayrı bir yerden aldığı güçle ayakta durmasını beklemek haksızlık olur.
Bir süredir çıkan yerel gazeteleri gördüğünüzde, ortadan bir sayfanın eksildiğini görürsünüz!
Geçmişte, ulusal basın arasında bulunan düşünsel yanı olan bazı gazeteler, yaşanan ekonomik zorluklardan dolayı sayfalarını azaltma yoluna giderken; o dönemde ‘boyalı basın’ diye adlandırılanlar da sayfalarını artırırlar, tüm sayfalarına aldıkları reklamlarla, ilanlarla ‘büyüklüklerini’ dile getirirlerdi!
Bugün medyanın bir ikisi dışında kalanın, ‘ilkeli duruş’ konusunda tartışılması gereken yapıya gelip-gelmemeleri tartışılması gerekir!
Ayrıca, tüm medyanın ‘boyalı basına’ dönüşmesi gerçeği ile birlikte, geçirdiği başkalaşımı düşündüğümüzde, ‘yerel basının’ kısa gelecekte karşılaşacaklarını şimdiden düşünebiliriz!
Evet, yerel basının ilk başta sayfalarından biri azaldı.
Böyle sürerse ikinci bir sayfası daha eksilecek…
Ardından renk sayısı düşürülecek…
Daha sonra siyah-beyaz…
Bu biçimde de ayakta durmakta zorlanmayı sürdürürse eğer;
Kapılarına kilit vurulan yerel gazetelere tanık olacağız!
Bu da, ulusal medyanın yerel eklerinin, yerel bölgede daha etkin olmasının önünü aralayacaktır!
İstenen bu mu?
Yerel basında logo üstünde yer alan “ANADOLU BASININI ÖLDÜRMEYİN” bandı yerel yönetimlerin, yerel kurumların, yerel stö’lerin, yerel firmaların dikkatini-ilgisini çekmeli.
Yerel basının güçlenmiş olmasının, yerel yönetimleri de güçlendireceği unutulmaması gerekir.
“CANLI YAYINI”NIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ…
Onbeş yıl olmuş, siyasetçilerin ‘canlı yayında’ yurttaşın karşısına çıkmak yerine, ‘mahalle dedi-kodulu’ tartışmayı yeğleyeli…
Bizler unutmuşuz da, yeni kuşak ‘tartışma’ izlencelerine ulaşamadığından dolayı ‘nasıl olmalıydı’ diye sorduğu bir buluşma oldu, yıllar sonra Ekrem İmamoğlu-Binali Yıldırm birlikteliği…
Öyle ya ‘nasıl olmalıydı’ da, başta ‘nasıldı’ ki?
“Canlı yayını” baştan sona izleyenlerdenim. Üç saat boyunca, ‘yeni ne öğrendim’ ya da ‘tartışmacılar hangi konuda birbirini zorladı’ sorularına yanıt bulamadım!
Seçim çalışmalarında, sokak buluşmalarında, cami çıkışlarında söylediklerini yineledikleri gibi, oturumu yöneten İsmail Küçükkaya’nın bir gün öncesinden ‘çalışmaya başlayacağının’ içini doldurmakta da zorlandım!
Sorular, zaman, konuşmacıların birbirine söz söylemesine ‘hazır’ olmadığı, izleyicinin ‘yeni bilgi’ edinmesinin sağlanmadığı, oturumu Küçükkkaya’nın yönetmekten çok; bir öss’da öğrencilere dağıtılan soruların yanıtlanması biçiminde geçti üç saat…
Onbeş yıl aradan sonra yapılan böyle bir oturumu değerlendirirken, günlük karşımıza çıkan tevi izlencelerini sunanların ne denli ‘dayanak-duruş-ilke’ yönünden nerelerde olduklarını da gördük!
Yine de bu ‘canlı yayın’, şu an yaşanan ‘mahalle dedi-kodulu’ tartışmaların yerini almasını umarım…
Bundan birkaç ay önce, yerelde Sayın Karalar ile Sayın Sözlü’nün ‘canlı yayında’ bir araya gelebilmesi gibi örneğin!
“Her şey daha güzel olacak”; olmalı da…
