2019’da
Başımıza Neler Gelecek: Devrimcilerin Cezası Akıntıya Karşı Kürek Çekmek

Yeni
yıl; iki yüzlü hatta çok yüzlü yüzsüz polemik ve siyasetle, belediye başkan
adayları, YSK, ittifaklar, ordu üst yönetiminde yer değiştirmeceler, güvenlik
ve arşiv soruşturmaları, Taksim’de ÖSO bayrağı, Suriye meselesi, eğitim
tartışmaları, vergi artışları, doların yükselmesi, din iman ile başladı.

“Bir
yıla nasıl girilirse öyle geçirilirmiş” deniyor. Bunun elbette bir doğruluk
payı var. Yıl dediğiniz üç-dört günü yani yüzde biri şimdiden geçmiş olan kısa
bir zaman dilimi. Nasıl girmişseniz tümden değilse de büyük oranda öyle
geçeceği söylenebilir.

Öyle
geçmesini isteyenler için pek de sorun yok. Öylece geçsin. Ya öyle geçmesi iyi
değilse, en azından biz öyle geçmesini istemiyorsak? Dünya ve yaşam toplamında
bir sene küçük bir dilim ama insan için ömrünün 70-80’de biri,
olgunluk-yetişkinlik çağının 40’da biri. Aktif çalışma yaşamının 25’de biri
yani her birimiz için her yılın yaşamımızda çok önemli bir yeri var.

Yaşlılar
için belki de ölünecek olan kısa bir dilim.

Yani
her an, her yıl önemli.

Yani
“öyle geçmeyecek” kısmı hepimiz için çok önemli. Hele de öyle geçmesini hiç
arzulamıyorsak.

Öyle
geçeceği daha muhtemel olan bir yılda öyle geçmemesini sağlayabilirsek,
insanlığın başarısı bu olacak. Örneğin dört tekerli girdiğimiz bir yılı raylı
tamamlayabilir miyiz? Beton yığınlarında yaşarken betonsuz bir yaşam kurabilir
miyim? Kirli bir havada başladığım bir yılı tertemiz bir iklimde, temiz bir
coğrafyada tamamlayabilir miyim? Dünyadan, coğrafyadan anlamayan bir nesli
fizikten kimyadan anlar hale getirebilir miyiz?

Muhtemelen
bunların çoğu olmayacak, yani başarı başarılamayacak.

Eskisi
gibi olması, hele de kötülük genelde elimizde olmayan sebeplere bağlansa da
bizim yapmadıklarımızdan, çaba göstermediklerimizden, başarmadıklarımızdan
olacak.

İyilik
bizim başarımız olacak, iyi bir şeyler yapabilirsek bu insanlığın başarısı
olacak.

İnsanlığın
başarısı; mevcut akıp giden kötü yanlara karşı çıkmakla, onları değiştirmekle
olacak.

Yani
akıntıya karşı kürek çekmek “iyilerin” mahkum olduğu kürek cezası sayılabilir.

Akıntıyla
beraber gidenlerin ödülü rahatlık olacak, rahat edecekler ama bir şey başarmış
olmayacaklar. O halde, akıntıyla gidenler “bir şey başarmamaya” mahkumlar.

Analize
dayalı öngörü daha reel gözüküyor, akıntıyı görmek ve öylece pozisyon almak
gerçekçi ancak çok da tutucu bir tutum. Analiz şart ancak analiz ettiğimize
mahkum olmamak için, insanca bir şeyler başarmak için, analiz edileni
değiştirip dönüştürmek için analizin ötesinde bir de “irade” gerekiyor.

Bu
Dünyada her ne yapılmışsa öbür dünyada birebir karşılığı olacak, iyiler iyi,
kötüler kötü olacak.

Geçtiğimiz
sene kötü geçti, bu sene kötüler kötülüklerinin karşılığını bulacak. Keşke öyle
olsa da iyilerin ödüllendirilmesini, kötülerin cezalandırılmasını ne öbür
dünya, ne de bu sene garanti etmiyor.

Başkasından
beklenen umutlar; kötülüğe katlanmayı, iyilik için bir şey yapmamayı getiriyor;
iradesiz çabasız umutlar iradeyi körleştiriyor. O halde kötüler varlıklarını
sürdürüyor, iyiler de ezilmeye devam ediyor. Biz irade göstermezsek bu sene de
geçen sene gibi geçecek gözüküyor.

Anomi,
Çaresizlik, Egoizm, Spekülasyon, Kumarbazlık: “Yıl Sonunda Ne Olacak?”

Çoğumuz
mevcudu kotarmayı değil de ertelemeyi bir çaresizlik çaresi haline, boş bir
umut haline getirdiğimizden yılsonunda ne olacak merakındayız. Çocuğumuz ne
olacak? Evliliğimiz ne olacak?

Yılsonundan
önce belediye başkanları kimler olacak?

Dolar
ne olacak, enflasyon faiz ne olacak, ev fiyatları ne olacak?  Böyle
gidersek, yılsonunda hiçbir halt olmayacak. Güçlü pozisyon alanlar biraz daha
zengin, zayıf pozisyon alanlar biraz daha fakir olacak.

Peki
fakir veya zengin dünyanın hali, insanlığın hali ne olacak, artık onları soran
bile yok. Sular, kuşlar, börtü böcek ne olacak? Tüm yıl ne yapmış, nasıl bir
yıl geçirmiş olacağız?

Bu
akıntının dışına çıkabilecek miyiz? Aynı akıntıda akıyor mu olacağız?

Gerçeklik
Olabilirlerden Olanlar, Öngörü Olabileceklerden Bu Sene Olacaklar, İrade
Olabileceklerden Bizim Belirleyebileceklerimiz

Yılmaz
Öner; pozitivizmi eleştiriyor, gerçekliği olabilirlerden olanlar olarak
tanımlıyordu. Öngörü de olabileceklerden olacakları ifade ediyor. O halde
olabilirleri ve olabilecekleri, hele de insana topluma ait olanları bizler
belirlemiş olmuyor muyuz?

Herşey
zorunlu veya kendiliğinden olmuyor. Olabileceklerden bizim belirleyeceklerimiz
bu senenin sosyal, insani realitesini oluşturacak. Biz yoksak, bize rağmen
belirlenecek ve olacak, akıntıyla akıp gedeceğiz.

İnsanlık,
başarılarını ise bu sene de akıntıya karşı kürek çekenlere borçlu olacak.