Kılıçdaroğlu, İnce’yi ve partisini ziyarete etti. Bir saat civarında görüştüler ve sonunda görüşlerini açıkladılar. Bence ikisi de bekleneni, bekleten üsluplarıyla açıkladı.

Kılçdaroğlu,“Halil İbrahim Sofrasını büyütmeye çalışıyoruz, birlikte olmaya çalışıyoruz. Yaşadığımız sorunlar, bireysel sorAunların çok ötesinde, Türkiye’nin sorunları. Ben ne kadar duyarlıysam Sayın İnce’de o kadar duyarlı. Bizi kabul ettiği için tekrar genel başkana ve arkadaşlarına teşekkür ederim,” dedi

İnce ise, ”Bizim ilkelerimiz var. Biz bir Atatürk’ü tartıştırmayız, iki teröre karşı mesafeliyiz. Biz kadın hakları konusunda kararlıyız. Biz Türkiye’de yine mültecilerin gönderilmesi üzerine çok kararlıyız.

Yine inandığımız bir şey var Erdoğan gitmelidir. Ortak aklı temsil etmemektedir, kibirlidir. Akla inanmamaktadır, hukuka inanmamaktadır. Bu konuda her tür görüşümüzü açık ve net biçimde ifade ediyoruz. Sayın Genel Başkana ve arkadaşlarımıza teşekkür ederiz.    

“Adaylıktan çekilecek misiniz,“ sorusuna ise, “Hayır öyle bir şey demedim. Biz Köroğlu gibi döne döne vuruşmaya devam edeceği,” diye cevap verdi.

Bilmem beyanları dinlediniz mi. İnce diplomaside asla olmaması gereken bir cümleyle bitirdi sözünü. Yanlış mı duydum diye bütün gazeteleri taradım; nedense o cümle yok. Beden dilini inceleyin. Kılıçdaroğlu’nun elini sıkarken, sözü şöyle bitiriyor, “Hoş geldiniz. Güle güle.”  Son derece kaba, hoyrat ve “Hadi başka kapıya,” der gibi.

Oysa Kılıçdaroğlu her zamanki nezaketiyle gülümseyerek, Halil İbrahim Sofrasının genişletilmesiyle adeta bir çağrı yapıyor İnce ise dört bir yana savaş açmaktan bahsediyor.

Yolun açık olsun demeyeceğim. “Bak Muharrem” diyeceğim. Çünkü:

• İnsanları eyleme geçiren güç ödülün bedelden büyük olmasıdır. Nasıl bir ödül bekliyordun ki, hiçbir bedel ödemek istemiyorsun? Kişisel ödül-bedel ilişkilerinde, istediğin gibi davranmakta özgürsün. Ama şahsen alacağın bir ödülün bedelini, ya da cezasını bütün millete ödetemezsin. Eğer bu bedeli bu millete ödetmeyi göze alırsan, hiçbir zaman altından kalkamayacaksın.





• Diyorsun ki:“Ben şansını denerim. Yanılırsam özür dilemeyi de bilirim.”  Sanırım hala “özür dilemek erdemdir” noktasındasın. Hayır özür dilemek erdem değildir; asıl erdem özür dileyecek duruma düşmemektir. Özür dilemek bilmeden yapılan hatalar için geçerlidir. Aksi geçerli olsaydı, yıllarca, ”Kandırıldım, yanıldım,” diyenler milletin kalbinde yer bulurdu. Üstelik kumar masasında değilsin, ülke yönetimine talipsin.





• Nasıl bir kafayla hesap yapıyorsun bilmem. Birinci turda %30 alıp, ikinci tura kalacakmışsın, ikinci turda da %60 alarak Cumhurbaşkanı olacakmışsın. Senin içtiğini biz de içiyoruz ama hiçbir zaman böyle ipe sapa gelmez hesaplar yapmıyoruz. Çünkü yaparsak kendi arkadaşlarımız tarafından bile ciddiye alınmayacağımızı biliriz. Şöyle veya böyle bir devlet adamlığına oynuyorsun, şahsiyetinin alay konusu olmasını istemeyiz.





• Hayatın nimetlerinden zevk almaya çalıştığını biliyoruz. Bizce hiçbir sakıncası da yok. Ama bunun için hayatının odak noktasına o felsefeyi koyman ve ona göre bir yaşam tarzı belirlemen gerekir. Göz önünde bir adamsın. Benim gibi acemi bir internet kullanıcına eline o videolar ulaşıyorsa, kim bilir onları belli amaçlarla  kullanacakların arşivinde neler vardır.





• Herkesin bildiği, her şeyin ayan beyan ortada olduğu gerçekleri mutlaka yaşayarak öğrenmek çok acı bir tecrübe olabilir. Acısını kendin çekecek, bedelini kendin ödeyeceksen, bize ne? Ama kendi bireysel ve anlamsız egoizminin günahını bir milletim sırtına yüklemeye hakkın yok.

Hala cumhurbaşkanı seçimi yapılacağını zannediyorsun. Oysa rejim seçiliyor ve bunun asla dönüşü yok. Bu oyun sana hiçbir şey kazandırmayacak ama millet geleceğini kaybedecek.

BİL Kİ, BU GÜNAHI SEN BİLE ÇEKEMEZSİN. ÇÜKÜ

• BU SIRADAN BİR GÜNAH DEĞİL, MUHARREM