Adana’da yaşanan edilgenliği “gören/ bilen” kim varsa suskun, biri varsa da ses çıkarmaktan yoksun!
Özellikle Adana’nın “iktidar” milletvekilleri, hemşerilerinin yaşadıkları acıdan mutlu mu?
Adana’ya her gelişlerinde, yaptıkları salon toplantılarında çizdikleri toz pembe tablolara “bir kişi” olsun tepki göstermediği gibi, her sözleri ayakta alkışlanıyor!
“İktidar” paketler açıklıyor, alkış,
“İktidar” sözler veriyor, alkış,
“İktidar” kredi musluklarını açıyor, alkış,
“İktidar” işsizliği çözeceğini söylüyor, alkış,
“İktidar” yoksulluk sorununu bitirdiklerini söylüyor, alkış,
“İktidar” açılışlar yapıyor, alkış,
“İktidar” yeni projelere imza atıyor, alkış…
Alkış, alkış, alkış…
En çok da “başkanları” yerini koruyan odalar “hep” başı çekiyor!
***
Odalardan eskisi gibi bülten almayanlardanım…
Sanayi Odası’ndan gelirdi, Ticaret Odası’ndan gelirdi, Ticaret Borsası’ndan gelirdi…
Arama motorundan sorulduğunda öyle çok haberleri, öyle çok Adana için yapacakları, öyle çok Adana’nın ekonomisini ayağa kaldıracakları sözleri var ki…
Örneğin Sanayi Odası Başkanı Zeki Kıvanç’ın sürekli katma değerli üretimden, dışsatımı artırmadan, nitelikli iş kolları açılışından söz eder!
Sanayi bu… Girdi malzemeden katma değerli ürünler oluşturmak için yapılaşacaksınız ki; yeni iş kollarına gereksinim duyulsun, yeni çalışma alanları oluşsun, pazarlama ağınız kurulsun, dışsatımınız gelişsin…
Böyle bir gelişmeyi duyan oldu mu, var da gizleniyor mu bilmiyorum!
Kim bilir…
Örneğin Ticaret Odası Başkanı Atila Menevşe…
Örneğin Ticaret Borsası Başkanı Şahin Bilgiç…
“İktidarın” açıklamış olduğu “ekonomik kararlar” için söylenmedik “minnet/ teşekkür” bırakmadıklarına tanık olursunuz arama motorunda…
Bakanlıktan istifasını sosyal medya üzerinden açıklayıp “af dileği” onaylanan Albayrak’ın “ucu” belirsiz paketlerine bile “sevindirik” olmuşlardı, Adana’daki oda başkanları…
Adana’daki “iyileşmeyi” bir kendileri görüyor, bir kendileri yaşıyor, bir kendileri görüyor, bir kendileri…
Ya yurttaşın yaşadıkları…
***
Şimdi şu tabloya bakalım, Adana yedi- sekiz yıl önce dışsatımda neredeymiş, bu gün nerelere gelmiş…
Dışsatımda “iller ligi” başlığıyla belirtilen bir tablo var, o tabloda Adana 2012-2013 döneminde 10., 2014-2017 döneminde 11., 2018’de 12., 2019’da 13., 2020’de ise 14.sırada yer alıyor. Aynı dönemde Adana’nın ülke dışsatımındaki payı 1.30’dan 1.18’e düşüyor!
Adana’da sanayicinin önünü açacak, üreticinin önündeki engelleri kaldıracak, ürünlere katma değer katacak, Adana’nın ekonomisini şahlandıracak çalışmalar nerede?
Unutmayalım, Tüik verileri sanayide “hep” iyi performanstan söz ederken, yandaş gazete haberi “2018 yılından bu yana en iyi performans” başlığıyla duyuruyordu, geçtiğimiz ekim ayında, daha iki ay önce…
O gelişmelerin, o büyümelerin neresindeydi Adana?
***
Sözüm tüm Adana milletvekillerine olduğunca, başta “iktidar” milletvekillerine…
Adana son üç yıl içerisinde “iller ligi” sıralamasında gerilemişse “payınız” olduğunu unutmayın!
“İktidarın” milletvekilleri, Adana’da yerel başarı elde edemedikleri için “ceza” amaçlı, bir çok olanaktan uzak tutmuş olabilir. Üstelik “Adana’ya yatırım olmasını istiyorsanız bizim adayımızı destekleyin” tümcesinin “adayımızı desteklemediniz, Adana’ya yatırım yaptırmıyoruz” anlamına geldiğini de herkes bilir!
Peki, “muhalefet” milletvekilleri ne yapıyor, somut veri var mı elimizde?
Kapı kapı dolaşıp esnafla buluşuyor, üreticiyle söyleşiyor, yurttaşın sorunlarını dinliyor, borçluların acılarını görüyor, Adana’nın her gün biraz daha küçüldüğünü/ ağrılarına gömüldüğünü/ üretimden uzaklaştığı/ işsizlikle sınandığını yaşıyor…
Buluşmak, söyleşmek, dinlemek, onlarla yaşamak yetiyor mu; yetmiyor!
Ajandaya yazılan notları kim çözecekse, kimin bu sorunu çözmeye gücü yetecekse “onun” kapısı aşındırılmalı “muhalefet”…
Yitirecek bir koltuğu olmamasına karşın, gelecek için kazançları da olacak!
Buna benzer bir olayı Celal Doğan’la yapılan bir söyleşiden okumuştum, yıllar önce. “Gaziantep’in sorununu kim çözecekse onun kapısını çaldım, kim çözdüyse onu kentimde dile getirdim, sorunlarımızdan uzak olan kendi partimin milletvekiline tepkimi her yerde gösterdim, Antep bu uğraşlar sonunda yatırım kenti oldu” diyordu.
***
Ülkede yaşanan sıkıntı medyada gösterildiği kadarsa, Adana’da yaşanan “gösterilenden” daha büyük!
Dünyanın neresinden bir konuk gelse, Adana’nın yaşadığı sıkıntılarına, yetmezliğine, umarsızlığına şaşırmadan yapamıyor!
Doğal, iklimsel, coğrafi yapı olarak “her mevsime” özgü yatırım çalışmalarının yapılmasının olası olduğu, burada yaşayanların sıcakkanlılığının “boşa harcandığını” dile getiriyor!
Adana öyle bir yer. Kış ayları yurdun birçok kentinde yaşamı alt-üst ederken, Adana’da her tür tarımsal çalışma yapılabiliyor, betondan yapılar yapılabiliyor, sanayisi aralıksız çalışabiliyor…
Ama “yok” işte; birileri kol-kanat çevirmiş etrafını… Ektirmiyor, biçtirmiyor, ürettirmiyor!
“İller ligi” sıralaması geriledikçe, Adanalının yaşam niteliği de düşüyor!
Bu Adana’ya hak mı?
