Kentimizde geçen ay gerçekleştirilen Uluslararası Altın Koza Film Festivali, her yıl olduğu gibi daha başlamadan Antalya’daki Altın Portakal Film Festivali ile kıyaslanmaya başlamıştı. Ulusal yayın kuruluşları ve sinema çevreleri ile iki kentin yerel yöneticileri, bu yıl kıyaslamayı, ‘nitelik-nicelik farkı’ üzerinden yaptı. Altın Koza’ya başvuran filmler ve jüri üyeleriyle Altın Portakal mukayese edildi.

Hal böyleyken, basın mensupları festival için Adana’ya gelen sinema emekçilerine iki festival arasında yapılan kıyaslamaları sorup gündem yaratacak malzeme arayışına girdi. Ancak, sağduyulu sinemacılar, ‘iki festivalin de ülkemizin olduğu, kazananın sinema olduğu, festivallerin örselenmeden yoluna devam etmesi gerektiği’ gibi açıklamalarıyla ortam biraz yumuşadı ve sansasyonel olaylar yaşanmadan festival sonlandı.

YAKLAŞIM FARKI ANLAŞILMALI

Bu sütunlardan Altın Koza’ya ilişkin övgülerimiz kadar eleştirilerimizi de dile getirdik. Sonrasında geçtiğimiz hafta içinde de, Altın Portakal Film Festivali yapıldı. Herkes şahit oldu ki, her zaman Altın Koza’dan ulusal gündem için daha popüler sayılan Altın Portakal, Jüri Başkanı Hülya Avşar’ın insafına kaldı. Etik, mesleki kurallar, sanat, anlayış, bakış açısı gibi değerler bir kenara bırakılarak, Hülya Avşar’ın saçmalıklarını, kaprislerini ve yüzeysizliklerini izledi tüm Türkiye.

ALTIN PORTAKAL ÖĞRETTİ

Olanlar oldu. En azından Yılmaz Güney faktörüyle nitelik olarak Altın Portakal’dan biraz daha farklı bir yeri olan Altın Koza’nın Türk sinemasında durması gereken yeri biraz daha belirginleşti böylelikle. Altın Koza, sinema için çekim merkezi, yönlendirici merkez olmalı. Popülist yönelimlere zerre kadar prim vermeden, Altın Koza’nın duruşu daha da belirginleşmeli. Sinema yaşamla ilgili derdi olan insanların işiyse, Altın Koza çok daha iyi yerlere getirilmeli. Altın Portakal’ın öğrettiklerini lütfen unutmayalım.

İyi seyirler, iyi haftalar…