Takvimlerde “10 Ocak Gazeteciler Bayramı” diye not düşülmüş.

Oysa gazeteciler bayram yapmaktan uzak..

Gazeteciler işsiz…

Gazeteciler özgürce yazamıyor..

Gazeteciler örgütsüz bırakıldı.

Son dönemlerde gazeteler-gazeteciler ötekileştirildi…

Gazeteciler “Yandaş Medya”-“Yandaş Olmayan Medya” diye ayrıştırıldı.

Oysa, gazeteciler 10 Ocak’ı “Çalışan Gazeteciler Bayramı” olarak  kutlamayı o kadar çok özledi ki..

Ülkemiz basın özgürlüğü’nde 180 ülke arasında 149. sırada.

- Bin 200 gazeteci işşsiz.

- 137 gazeteci görevi başında şiddet gördü.

- 234 gazeteci yargılanıyor.

- 31 gazeteci cezaevinde.

- 8’i uluslararası medyadan olmak üzere 100 gazeteci ve medya çalışanı gözaltına alındı.

- 15 televizyon kanalı kapatıldı.

- 2 gazeteye el konuldu.

- 56 farklı olayda gazetecilere akreditasyon engeli getirildi.

- 128 yayın engellendi.

- 877 internet sitesine erişim engeli konuldu.

Bu sayılara alt alta yazarak çoğaltabiliriz.

“10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” bu yılda kutlanmadı.

Çünkü, meslektaşlarımız işsiz,
Çünkü iş güvenceleri patronların ve iktidarın iki dudağı arasında.
Artık adliyelere haber yapmaktan çok, ifade vermek için gidiyorlar,
Meslektaşlarımız haber yaptıkları için gözaltındalar, cezaevindeler,
Meslektaşlarımızın sendikalaşma, örgütlenme, toplu sözleşme yapma hakkı elinden alınmış.
Gazete büroları kapatılıyor, birleştiriliyor, meslektaşlarımız işsizlikle tehdit edilip her işi yapmaya razı edilmek isteniyor.
“Artık yeter, gerçekten çalışmak, gerçekleri haber yapmak, üretmek istiyoruz”  diye haykırıyoruz.

Yazıyı fazla uzatmadan Türkiye Cumhuriyeti kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün sözü ile noktalamak istiyorum:

“Basın, milletin müşterek sesidir. Bir milleti aydınlatma ve irşatta, bir millete muhtaç olduğu fikrî gıdayı vermekte, hülâsa bir milletin hedef-i saadet olan müşterek bir istikamette yürümesini teminde basın başlı başına bir kuvvet, bir mektep, bir rehberdir.”