“Bir kıyıda duran” notlarım var…
Günler sonra değil, aynı gün içerisinde bile “notlar” şaşırmama neden oluyor!
Şu günler, herkesin corona ile yatıp/ corona ile kalktığı şu günler;
Rahatça dışarıda gezmeyi, sevdiğini kucaklamayı, altmışbeş yaş altı/ üstü denilmeyen günlerdeki gibi olmayı özlediği/ düşlediği şu günlerde,
Ulusların birbirinin yarasını sarmaya çalıştığı, Küba’nın bildiklerini kendine yaşama hakkı tanımayan ülkelerde bile uyguladığı şu günlerde,
“Bir kıyıda duran” notları yeniden gözden geçirirken dağılıyorum açıkçası…
İşte “bir kıyıda duran” notlardan ikisi:
İlki “sokağa çıkma yasağı…”
Yaşananlara tepki gösterildiğinde hep aynı, ya da benzeri çıkışlar yapılıyor!
İşte bir yenisi…
Gece yarısına ikibuçuk kala, cumartesi/pazar günlerinin güneşli/ açık olacağından dolayı, corona virüs salgının daha çok kişiye bulaşmasını önlemek amacıyla “iki gün sokağa çıkma yasağı” duyurusunu yapacaksınız!
Böylesi bir durum salt ülkemize özgü bir şey değil! Dünyanın neresinde olursanız/ olun, yurttaş iki günlük temel gereksinmesini sağlamak amacıyla sokaklara inecektir!
Neden ikibuçuk kala, diye sorulmalı…
Çocuğu vardır, hastası vardır, her iki eş de çalıştığından dolayı gereksinme eksiği vardır; ikibuçuk saat kala “bu telaşa ne gerek var” demeye gerek yok!
“Telaş” açıklamanın biçimi, zamanı…
Emeklinin, bayramda alacağı “ikramiyeyi” bir ay öncesinden destek gibi göstererek günler öncesinden nasıl açıklıyorsanız,
“Evde kal” uyarılarına uymasını istediğiniz yurttaşlar için nasıl günlerce “cek, cak” paketlerini yinelemekten yorulmadıysanız, bekleyenlerin saçlarını/ başlarını yolmalarını görmezden geliyor, üstelik bundan da “kazanç” elde etmek istiyorsanız,
Bu “sokağa çıkma yasağını” da bir gün öncesinden, ya da daha önceden duyurmanız kötü mü olurdu?
Bakın ne oldu gördünüz;
Günlerdir dillere pelesenk ettiğiniz gibi, Sağlık Bakanı’nın her fırsatta yinelediği “sosyal mesafe” alt-üst oldu!
Fırınların açık olacağını bile aynı anda açıklamayışınızdan dolayı fırınlar önünde, hiç gereği yokken akaryakıt istasyonlarında, market kapılarında yoğunluklar, birbirine girmiş/ sırt sırta vermiş kuyruklara tanık olduk! Virüsün arayıp da bulamayacağı bir ortam oluşturdunuz! İyi mi ettiniz?
Şu kapalılıktan, şu ben bilirimcilikten, şu önyargılı tutumdan kopsanız bir…
İkincisi “Tellidere muhtarlığı ne yapıyor?”
Günlerdir “evde kal” uyarısına uyanlardanım…
Dışarıda zamanı nasıl değerlendirmeye çalışıyorsam, evde de benzeri eylem içerisindeyim…
Dışarıyla iletişim ya sanal ortam aracılığıyla, ya da telefonla sürüyor…
Bir şeyler yazıp/ okumanın dışında, tanıdıkların sesini duymak/ anlattıklarını dinlemekle geçiyor günler…
Kanımca “en” zarar verici yanından ilki beslenme alışkanlığındaki, ikincisi de hareketsizlikteki değişiklik…
Hep bir şeyler yemekle iç içe olmak, yan gelmek, uzun süre hareketsiz kalmak; bana iyi gelmeyenleri…
Salgın önlemleri, maske dağıtımında yaşananlar, Seyhan’da yapılanlar, mahalle muhtarlığının çalışmaları, günlerdir içinde bulunduğum apartmanın kapısının çalınmıyor olması, sessizlik…
Anakent, Çukurova ile Seyhan Belediyesi’nden gelen bültenlerde yer alan çalışmalar “nerelerde” ne yaptıklarını anlatıyor da,
Bana yakın olan bölgede şu ana dek nasıl bir çalışma olduğunu ne gördüm, ne de duydum açıkçası…
Ne temizlik, ne destekleme, ne dezenfeksiyon, ne köy kalabalığında yaşamlarını sürdüren apartmanlar için bir uygulama…
Bugün üçüncü gün, e-devletten maske istemiştim, şu ana dek haber yok. Bakan başvuranların telefonlarına gönderilecek kodla tüm eczanelerden alabileceğini, söyledi! Başka bir yolu yok muydu, örneğin tc numarası ile eczaneye varılması durumunda alınamaz mıydı?
Oturduğumuz apartman, Tellidere muhtarlığının yakınında. Belediye ile bir ekip oluşturulup, apartman girişlerinin hijyenliğini, çevrenin temizliğini, sokağa maskesiz çıkanların donanımını, sağlayamazlar mıydı?
İnanır mısınız sokağa çıkma yasağı sürecinde bir camilerden yükselen “anlaşılmayan” sesi duydum, bir de Pınar Mahallesi muhtarının ard-arda gelen iletilerini…
Tellidere muhtarlığı yoktu…
