Önce bildik bir hikaye, sonra günümüz insanının vahşeti…
Bir zamanlar Batılı bir arkeolog grubu, Afrika'da kayıp bir şehri bulmak için, eşya ve yüklerini, hayvanların ve yerlilerin yardımı ile taşıyarak, uzun bir yolculuğa çıkmışlardı. Zor doğa koşullarında, balta girmemiş ormanlarda ilerleyerek, nehirleri, çağlayanları geçerek yolculuğa günlerce devam etmişler.
Ama bir gün, yerliler birden durmuşlar. Taşıdıkları yükleri yere indirmişler, oturmuşlar ve hiç konuşmadan beklemeye başlamışlar.
Kayıp şehre bir an önce ulaşmak isteyen aceleci ve sabırsız Batılı arkeologlar buna bir anlam verememiş, zaman kaybettiklerini düşünerek rehberden yerlilerin neden durduklarını öğrenmek istemişler.
Rehber, yerlilerle bir süre konuştuktan sonra,uygar dünyanın temsilcilerine muhteşem bir ders vermiş: 'Çok hızlı gidiyoruz. Ruhlarımız geride kalıyor.'
Evet, uygarlık hızla ilerliyor. Teknolojinin gelişimine yetişmek mümkün değil. Akıl almaz hızla ilerleyen uygarlık, insanlıkla arasındaki mesafeyi her gün biraz daha açıyor. “Acaba insanlık çok mu yavaş ilerliyor,” sorusuna bile, “Evet,” diyemiyorum. Diyemiyorum, çünkü bırakın ilerlemeyi, insanlık ileri bakarak, geri geri gidişini sürdürüyor Tüm ülkelerde değil belki ama benim ülkem için olumlu şeyler söylemem de mümkün değil.
Gelelim, “Bunlar nasıl insan, ya da insan mı,” sorusunun cevabına.
20 Şubat 2021… İranlı Zahra İsmailili eşini öldürmekten idam cezasına çarptırıldı. Avukatı Omid Moradi’nin, Zahra’nın eşini kendisine ve ailesine kötü davrandığı ve kızını korumak için öldürdüğünü söylemesi de bir işe yaramadı.
İnfaz Cumartesi günü,Rajai Shahr Hapishanesi'nde gerçekleştirilecekti. O gün idam edileceklerin sayısı 17, Zahra ise 17. idi Zahra’ya kendisinden önce 16 erkeğin idamı zorla seyrettirildi. Hangi yürek dayanır bilemem. Zahra gücü yettiğince dayandı.
Ve nihayet sıra Zahra’ya gelmişti. Tam asılmak üzereyken, kalp krizi geçirdi Zahra ve hayatını kaybetti. Öldü yani…Kurtuldu zannettiniz bu dünyanın pisliğinden, değil mi?
Hayır, kurtulamadı. Kayınvalidesi ısrar ediyordu, Zahra’nın idam edilmesi için. Hukukun üstünlüğü çok önemliydi uygar dünyada. Suç cezasız kalmamalı idi. Kalmadı. Zahra’nın cesedini astılar. Ölüyü astılar, yani. Sallandı darağacında, adalet yerini buldu. Kaynananın içi soğudu. Çünkü kaynanaya idam sehpasını tekmeleme hakkını da kullandırdılar.
ÖLEN DE ÖLDÜREN DE KADIN…KİMBİLİR BELKİ DE,
• KAYNANA SEHBAYI TEKMELERKEN, “ALLAHU EKBER,” DEMİŞTİR.
BEN YİNE SORUYU TEKRARLAYAYIM:
• BUNLAR NASIL İNSAN, YA DA İNSAN MI?
