İtalyan şair DanteAlighieri’nin, İlahi Komedya’sına
atıf yaparak;
“Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.” diyen Cahit Sıtkı
Tarancı için yolun ikinci yarısı ne yazık ki çok kısa sürdü ve 46 yaşında
sonsuzluğa göçtü.
Okul yıllarında tüm arkadaşlarının sevgilisi vardı.
Cahit çirkin olduğuna inandığı ve utangaç olduğu için kızlarla arkadaşlık
kuramıyordu. Sınıfta, yatakhanede -arkadaşları hep sevgililerinden gelen
mektupları birbirlerine okuyup caka satarken
Cahit’e;
-“Yahu, sana mektup yazacak bir sevgilin yok mu?…” diye soruyorlardı.
Utangaç
Cahit buna kendince bir çözüm buldu Haftada bir-iki mektup yazıp Beşiktaş postanesinden
kendine gönderiyor, sonra sanki sevgilisinden geliyormuş arkadaşlarına okuyordu.
Cahit Sıtkı’nın Beşiktaşlı Sevgili dediği kız aslında
çok da hayali değildi. 2004 yılında 93 yaşında vefat eden, anne
tarafından akrabası, Vedat Günyol’un anlattığına göre Cahit’in yıllarca
gönlünde bir sır gibi sakladığı Beşiktaşlı Sevgilisi meğerse kendisinin kız
kardeşi Mihrimah imiş.Bunu, yıllar
sonra, kendisine itiraf etmiş. Vedat Günyol o gün çok hayıflanmış;
-“Ah be Cahit,
keşke o zaman söyleseydin, seni kız kardeşimle evlendirmeye çalışırdım…” demiş.
Özlemine
bakar mısınız…
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!
BAZEN BASİT
BİR TEREDDÜT, AĞIR BASAN MAHCUBİYET DUYGUSU VE UTANGAÇLIK, REDDEDİLME
İHTİMALİNİN YARATTIĞI KORKU, BİR ÖMÜR
SÜREN MUTSUZLUĞA SEBEP OLUYOR.
