CORONA GÜNLERİ ve CHARLİE CHAPLİN
Büyük sanatçı. Büyük komedyen. Şimdikiler gibi sululuğu, şaklabanlığı komiklik zanneden, kendi söylediklerine herkesten önce gülenlerden değil. Gerçekten güldüren ama güldürürken de düşündüren, ders veren bir filozof.
Bir gün, şovu sırasında seyircilerine bir şaka yapar. Herkes güler, ayakta alkışlayanlar olur.
Charlie bir süre durur, bekler ve ayni şakayı bir daha yapar. Anlamsızdır, yaptığı. Bu sefer sadece birkaç kişi güler.
Yine durur, seyircilere bakar. Hatta biraz uzatır işi. Seyirciler şimdi ne anlatacak diye beklerken, ayni şakayı bir kez daha tekrar eder. Bu sefer, hiç kimse gülmez.
Zaten Charlie’nin de beklediği budur. Der ki,
' Ayni şakaya defalarca gülemiyorsunuz. Öyleyse, neden ayni şey için defalarca ağlıyorsunuz?
Hayatın her anının tadını çıkarın. Hayat çok güzel. Bu dünyada hiçbir şey kalıcı değildir: endişelendiğiniz şeyler bile.
Yağmurda yürümeyi çok severim. Giydiğim pantolonun paçaları çamur olsa bile üzülmem. Çünkü hiç kimse gözyaşlarımı fark etmez
Hayatta en boş geçirdiğimiz günümüz, gülmediğimiz gündür.”
ŞU CORONA GÜNLERİNDE…AŞILMASI BİZE BAĞLI OLMAYAN VE AŞAMAYACAĞIMIZ ENGELLER İÇİN ENDİŞELENECEĞİMİZE,
TÜM DOSTLARIMA SAĞLIKLI, MUTLU VE BARIŞ DOLU GÜNLER DİLİYORUM.
