DEVLET KİM?
Manşet Haber 25.02.2021 23:36:04 0

DEVLET KİM?

DEVLET KİM?

Sen, ben, o değilmi Devlet?
Yani her bir birey Devleti oluşturandır. vergi veren herkesin Devlet içinde eşit hakkı vardır. Vardır dediğim her daim olanmıdır sizce? Vergi veren dedimde vermeyende asıldır aslında. O zaman Devleti yönetenlerin her bir bireye aynı davranma şartı vardır. Öylemi son zamanlarda sizce? Ben cevaplamayım siz cevap verin, eğer öyle derseniz sorun yok. Öyle değil dersek sorun çok demektir.
Şimdi, cuma günü ülkede hem cinsi olan tüm stadyumlar açılmasına rağmen Adana stadı 8 yıl sonra açılıyor! Birincisi Devletin eşitlik ilkesine göre neden diye sormamız gereken sorulardandır.
Adanalı aslında bu şehire yapılan haksızlıkların cevabını bekliyor, ama… Yanıtı yok maalesef.
Stadın ilk açılış maçı var ve görkemli bir hükümetin reklamına dönüyor olay, biz yaptık elbette biz reklamınızı yaparız düşüncesi.
Şimdi bir soru daha “biz yaptık” tümcesi cebinden yaptın anlamına gelmesin, yapılan her harcama Devleti oluşturan halkın vergileri ile yapılmıştır. işte başta dediğim Devlet kim? sözünde, sen, ben, o demiştik o zaman açılışı yapan Devletin başı sayın cumhurbaşkanı açılışta bulunanları ayırt etmeden yetkili kişileri anons etmeli. Şimdi kimi anons etmedi derseniz, Cumhur ittifakının milletvekilleri ve Belediye başkanlarını söylerken şaşırdım CHP milletvekilleri neden anons edilmedi? Katılmamışlar! Neden belli o vekiller bir hafta önceki maçta maça giriş esnasında ayrım yapılması, fakat katılan Çukurova Belediye Başkanı Soner Çetin’ de anons edilmedi! Devlet ayrım yaparmı?
Seçim kazanmak demek karşı tarafın haklarında yenmesimidir?
Şehrin ortak malı olan bir açılışta seçimle gelen kişilerin adını söylememek, kime ne kazandırır?
Kim olursa olsun, Devlet herkesin, ister yüzde doksan oy alın geri kalan yüzde onun hakkını Devlet korur, Devleti oluşturan kurumlar kimseyi dışlayamaz.
Ülke son yıllarda yasalar bakımından çok yara almaya başladı, kimin ne yaptığı, ve keyfi davranışlar bu ülkeye çok zarar veriyor, yazık, çok yazık…



YAZARLAR

İfral TURGUT

BAHARI BEKLERKEN Hüseyin Öğretmen Artvin’e atanmıştı. Kendisini sevdirdi yeni tanıdıklara. Derin dostluklar kurdu. Ev sahibi ile de dost olmuştu. Hüseyin’i evladı gibi seven ev sahibi artık evlilik zamanının geldiğini söyleyerek onu Melahat ile tanıştırdı. İki genç birbirlerini beğendi ve evlenmeye karar verdiler. Hüseyin bu durumu ailesine bildirdi ama ailesi bu durumdan hiç memnun olmadı. Şiddetle karşı çıktılar. Çünkü kendilerinin de bir gelin adayı vardı. Tüm engelleme çabalarına rağmen Hüseyin Melahat ile evlendi. Uzun yıllar evli kaldılar ve iki çocukları oldu. Yaşananlar çeşitli problemler doğuruyor, problemler, beraberinde sağlık sorunlarını getiriyordu. Yıl, 1984. Bir gün kapı çalındı. Gelen kendisinden 12 yaş küçük, ama gençlik yıllarında birlikte futbol oynadıkları Sami Demirtuna idi. Sami yıllardır Almanya’da çalışıyordu. Orada meslek okuluna gitmiş, terapist olmuştu. Sami, “Nasılsın ağabey,” diye sorunca. Hüseyin, ona uzun uzun baktı… Bakışlarında hayata karşı duyduğu küskünlüğü, kırgınlığı ve tükenmişliği vardı. Cılız bir sesle, “Yorgunum dostum, yorgunum. Vefasız yıllara, vefasız yakınlarıma dargınım ,” dedi. Sami, Hüseyin’in elini tuttu, “Merak etme iyileşeceksin, yine tüm dostlar bir araya geleceğiz,” dedi. Sonra kalktı, kapıda veda ederken, Melahat Hanım, hastalığın adını söyledi: Kanser. Soğuk bir geceydi. Sami o gün yaşadıklarından çok etkilenmişti. Bir kağıt kalem aldı eline ve içini döktü kağıda. Şiir bittikten birkaç gün sonra, tekrar gitti arkadaşının yanına ve şiiri okudu. Hüseyin mutlu olmuştu. Sevindi, teşekkür etti. Daha sonra Sami şiiri, Selçuk Tekay’a verdi. Şiir aylar sonra şarkıya dönüştü. Sami bu sefer şarkıyı telefonda Hüseyin’e dinletmek istedi. Heyecanla çevirdi numaraları. Telefondaki ses buz gibiydi: “Hüseyin Beyi kaybettik.” Baharı beklerken ömrüm kış oldu Gözümde her zaman biraz yaş oldu En güzel duygular bana düş oldu Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık Tutmadı ellerim sıcak elleri Duymadım aşk denen tatlı sözleri Taşıdım gönlümde acı izleri Yorgunum dostlarım yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık İçimde ateşler söndü kül oldu Aşk bahçem kurudu sanki çöl oldu Yar bildim o bile bana el oldu Yorgunum dostlarım, yorgunum artık Vefasız yıllara dargınım artık. HÜSEYİN’E KENDİNİ ANLATAN ŞARKIYI DİNLEMEK KISMET OLMADI. • AMA SİZ O ŞARKIYI SÖYLERKEN VEYA DİNLERKEN HÜSEYİNİ ANARSINIZ HERHALDE.

30.8° / 18.5°