Eğitim-Bir-Sen’in “basın buluşması”nda, aynı masada bulunduklarımızla konuştuğumuz konu, “eğitim” oldu!
Önü/ arkası boş tutulacak bir olgu olmadığı, toplumsal olayların “algılanışlarından” tutun, bireysel davranışların tümünde eğitimin “etkili” olduğu düşüncesine varıldı!
Eğer bugün yaşananları anlayabiliyor/ kavrayabiliyor/ sorunlara çözüm odaklı yaklaşılabiliyorsa, burada “eğitimin” payının yadsınamayacağını belirtenimiz de oldu.
“Eğitimdeki sorunlar” denirken, sözü eveleyip/ geveleyip covid 19 sürecine bağlamanın, sanki öncesinde “başarılar” varmış algısını vermenin de yararsız olduğu…
Var mıydı ki yararı?
***
Akılları zorlayan bir süreç yaşıyoruz!
Koltuğa oturan/ yetkiyi alan/ konuşmasına fırsat verilenler, hangi konu olursa/ olsun “ne bildiklerini/ ne de bilmediklerini” düşünmeden, salt “iktidarı” gücendirmemek adına/ ondokuz yıldır yapılanları “hiçe sayarak” konuşmayı “duruş” saymaya başladı!
Ondokuz yılın “öncesini” anlatma hastalığı,
Ondokuz yılın “yanlışlarını” gizleme isteği,
Ondokuz yılın “bozduğunu” göstermeme çabası…
Nerede görülmediğini, nerede ortaya çıkmadığını, nerede seslerin yükselmediğini düşünün;
Bulamayacaksınız!
***
Eğitim-Bir-Sen’in “basın buluşması”nda da bunu gördüm…
Şube Başkanı konuşmasında “son sınavda öğrencilere operasyon yapıldı” derken, saydığı gerekçelerin hiç birini “yanlış” bulmadım!
Ancak işin covid 19 sürecine ilişkin olduğu ileri sürülüp, dar alanda kalması için yapılan çaba “şaşkınlığımı” büyüttü!
Başkan şöyle diyordu:
“Öğrencilere operasyon yapıldığını düşünüyorum. Geçtiğimiz hafta yapılan YKS oturumlarında öğrencilere yöneltilen sorular operasyondan başka bir anlam taşımıyor. Bir buçuk yıldır kendi çabalarıyla sınava hazırlanan gerek öğrenciler, gerekse aileleri için sorular tam bir akıl tutulması gibiydi. Kaç kez EBA’dan edindikleri bilgilerle sınava girecekleri söylendi! Peki, olimpiyat sorusunun orada ne işi vardı? Öğrencilerin birçoğunun interneti, bilgisayarı yoktu! Bu bir adaletsizlik, bu bir operasyon…”
Bu açıklamadan “neler” çıkarılmaz ki?
***
Soruların çalınmasını mı anımsatayım, “çalışma emeğinden” başka gücü olmayan çocuklarımızın geleceğinin çalınmasını mı anımsatayım, geceden/ sabaha değiştirilen eğitimdeki “sistemleri” mi anımsatayım, öğrencilerin yaşanan “belirsizlikten” dolayı içinde bulundukları karabasanı mı anımsatayım, her getirilen “yeni sistem” için “eskisini” karalayan “iktidar” yandaşlarını mı anımsatayım, bu arada/ her şeyden önemlisi/ neler olduğunu anlamayan “kuşağı” mı anımsatayım…
Sözüm ona sorunun covid 19 ile birbuçuk yıldır yaşanan “olağanüstü” olaylarla ilişkisi yok; yapılanlar/ anlatılanlar, yıllardır ortaya koyulanlar…
Konuşması sırasında Şube başkanı Mehmet Sezer, “merdiven altı” dersanelerinden de söz etti…
“Dersaneler kapatıldı deniyor, öyleyse merdiven altında bu işi yapanlar neyin/ nesi?”
Sorunun yanıtı nerede mi?
***
Başkan konuşması arasında “Sayın Genel başkanımız” sözünü kullanınca, soru/ yanıt bölümünde, aynı masada bulunan birini “Eğitim-Bir-Sen hükümetimize en yakın sendikadır, şu ana dek verdiğiniz çaba için teşekkür ederiz” tümcesini kullanıyor!
Biz “eğitimi” mi konuşuyorduk, “eğitimdeki” kopmalara çözüm yolları aranmasını mı istiyorduk, sınav sisteminin sosyal eşitliği ortadan kaldırdığını mı söylüyorduk, kapatılan dersanelerin yerine ortaya çıkan “eğitim yerlerinin” ne anlama geldiğini mi sorguluyorduk?
Ondokuz yıllık “iktidarın” baştan bu yana uyguladığı, altını/ üstünü bozduğu/ anlaşılmazlıklar yüklediği “eğitimi”, hükümete en yakın sendikayla kurtarın haydi; bir de içten bulun!
Olası mı?
***
Aslında, şu kimi odalar/ sendikalar/ kurumlar olmasa, “söz söyleme” yetkisi masada bulunanların olsa, kanımca “her şey” daha yerli/ yerinde olacak!
“İktidarmış/ muhalefetmiş” düşüncelerini bir yana bırakarak, bir yerlerin “adamı olma” olgusuna fırsat tanımayarak, “şuraya yakınlığınız nedeniyle” başlayan tümcelerin kurulmasında yer almayarak, topluma “daha çok” yararlı olunacağını düşünüyorum…
Biz masada kaç kişiydik ki; beş/ altı kişi…
Sorun ortaya konulunca anlayabiliyorduk/ aynı düşüncede olduğumuzu ortaya koyabilmenin yanı sıra eleştirileri de yapabiliyorduk…
Böyle konuşmamızı kimse de zorlamıyor, kimse bunu söylemediğimiz için bize gözdağı veremiyordu…
Toplantıda anlatılan “kaygıların” dile getirilmesinden hoşnutum!
Ancak “çözüm” için aranan yolun, beklenti içine girilen kanalın, eğitimin iyileşmesi için “destek” aranan yerin yanlış olduğuna inanıyorum!
Akıl almaz biçimde açılan “yeni” üniversiteler aracılığıyla toplumda oluşan umutsuzluğun da, işsizliğin de, kısır döngünün de, ekonomik daralmanın da, eğitimdeki karmaşanın da nedeni “bu iktidar”…
“Eğitim-Bir-Sen hükümetimize en yakın sendikadır” dediğinizde, “iktidarın” sözüne destek verdiğinizde “tüm yaşananları” bir çırpıda unutacak mıyız?
Sorum şu olsun: “eğitimdeki” kısır döngünün nedeni kim/ ne?
Sakının bu da “eğitimde” algı operasyonu olmasın…