ERMENİYMİŞ MEĞER
(Bugün bana Öyle Dedi Birisi)
Bimen Dergazaryan… 1873, Bursa doğumlu. Babası din adamıydı. Çok güzel bir sesi vardı Bimen’in. Kilisede ilâhiler okuyordu.
Bir gün Hacı Arif Bey’in yolu Bursa’ya düştü. Çok beğendi Bimen’in sesini, büyük usta.“İstanbul’a gitmelisin,” dedi. Bimen henüz 11 yaşındaydı. Ama hiç aklından çıkmadı İstanbul. 14 yaşına gelince ailesine isyan etti veİstanbul’a gitti.
İstanbul’da hayat zordu. Parası bitti, aç kaldı. Çaresiz, bir kiliseye girip ilâhî okudu. Orada bir Ermenî banker, Bimen’in sesine hayran kaldı.İyi insandı banker, insan sever, sanat severdi. . İnsandı yani. Bimen’i himayesine aldı, iş verdi. Bimende çalıştı, ticarete atıldı, sarraflık yaptı.
Nota bilmiyordu Bimen, müzik âleti de çalamıyordu. Gazinolarda çalışmadı.Ama konserler verdi, plaklar doldurdu. En büyük hayranlarından biri Süleyman Nazif’ti. Hani şu ,”Beyni başına sığmıyor,” denilen adam. Diyordu ki Bimen için;
“Ebedî nâzımıdır san’at-ı feryâdımızın
Öperiz ağzını hep Bîmen-i Üstadımızın.”
Atatürk’ün davetiyle Ankara’ya gitti. Gazi ona,
– “Hep hüzünlü şarkılar yapıyorsun, bir tane de neşeli yapsana,” dedi. Yaptı o çok ünlü kürdilihicazkâr şarkısını.
“Yüzüm şen, hâtıram şen, meclisim şen, mevkiim gülşen,
Dilim şen, hem revim şen, hem serim şen, hem demim rûşen
Nasıl şen olmasın gönlüm, bu bezm-i îş ü işretde,
İçen şen, söyleyen şen, dinleyen şen, yâr u ağyar şen.”
Gazi de üstada, “Şen” soyadını soy adını önerdi. Onur duyarak kabul etti Bimen ve adı Bimen Şen oldu
1943’te öldü. Cenazesinde hep üstatlar da vardı Lemi Atlı, Sadettin Kaynak gibi. Feriköy Ermenî Mezarlığı’na gömüldü
NEYMİŞ…ERMENİYMİŞ. HADİ CANIM SEN DE…
• BİMEN ŞEN, TATYOS EFENDİ, UDİ HIRANT TÜRK DEĞİLSE,

• TÜRK KİM? YA DA İNSAN KİM?

İŞTE EN SEVDİĞİM VE SEVEREK SÖYLEDİĞİM SEGAH ŞAHESERİ.
Bensiz ey gül gülşen-i âlemde mey nûş eyleme.
Andelîb-i aşkını hasretle hâmûş eyleme.
Gönlümü sahbâ-yıhicrânınlabîhûş eyleme.
Her ne cevr eylersen et ahdıferâmûş eyleme.