Bayram girdi araya,

yoksa bu yazı 12 Eylül günü siz okuyucularla buluşacaktı.

ülke bir kaç kez Darbe girişimine sahne oldu, bu bile ülkenin Demokrasi açısından eksiklerini gösteriyor.

En yenisi hatırlayacağınız üzere, 15 Temmuz girişimi.

biz 12 Eylül 1980 sabahına dönelim.

o gün, henüz, gün yeni aydınlanıyordu, gün aydınlanıyordu ama ülke üstüne kara bulutların çökmesinin sabahı idi o gün.

Gerçi sonrası, Halk yüzde doksan iki ile, Darbe anayasasına evet demişti.

o sabah sokak başları, caddeler, meydanlar Tank ve asker'den geçilmiyordu.

öyle ya,

Kardeş kavgasına son vermek, bozulan Anayasa düzenini yeniden inşa etmek için yönetime el koyduk diyordu Kenan Evren.

hemen akabinde sıkyönetim sokağa çıkma yasağı, ve cadı avı başlamıştı.

Bu cadı avı şimdi bir yerden çağrışım yapıyormu size?

15 Temmuz sonrası konulan olağan üstü halde, işinden olan bir dolu memur için suçsuz olanların söylendiği cadı avı.

12 Eylül darbesi sonrası ilk idam Necdet Adalı, Kurtuluş örgüt üyesi, son idam Devrimci yol üyesi Hıdır Arslan.

1980- 1984 arası tam 50 kişi idam ediliyordu, bunların 18'i, sol görüşlü, 8'i sağ görüşlü, 23'ü adli suçlu, bir tanesi Asala örgütüne üye levon ekmekçiyan.

*         *         *

Bir gün sonrası, mahallede oturmuş çekirdek çinten halktan biriside bendim.

öyle ya, sokağa çıkma yasağı var ama, herkes kapısının önünde olan biteni anlamaya çalışıyor.

Askeri Tim yol uyugulaması yapıyor, her on beş dakikada bir.

o kalabalıktan sadece ben ve arkadaşımı aldılar, henüz yaşları 17 olan bizler o günkü Devleti esir alanlar için tehlike idik ve 'eşek sudan gelene kadar' dövülmeli idik, yani yola gelecektik dayakla.

Hani şimdi bedel ödedik diyenler var ya,  o dayaktan bedel çıkarıyorlar,oysaki o bedel bizden önce, bedel ödeyenlerin yanında sıfır kalır.

ülkenin bir yere göre yönetilme cezasını her zaman bu halk çekti, oysaki ülkeyi esir alanlar yada ihanet edenler hep sonrasında güzel hayatlarına bir  yenisini ekledi.

o gün idam edilen veya bir şekilde işkence sonucu ölen gençler belki bu ülkenin gelecekteki sesleri olacaklardı,veya şimdiki bazı gerizakılalırın şimdi ülke üstünde yönetim şeklini oluşturmaycaklardı.

Bazılarıda şimdiki Diyarbakır,sincan gibi meşhur cezaevlerinde işkencelere ve insanlık dışı olaylara mehkum oldular.

ama hep mazeret ülke anayasasını yerine getirmek kargaşayı önlemek mazeret.

nedenlerini kimse tartışmaz ve hep suç halka çıkarılır, yönetenlerin hiçmi suçu yoktu?

vardı elbet, ama güçlü, her daim, bir şekilde haklı çıkmayı başarmıştır, ve hesap her daim halka çıkmıştır.

1961, 1980 darbesi ve son 15 Temmuz darbe girişiminden, en zararlı çıkan her daim halk olmuştur.

12 eylül 1980 veya 15 Temmuz 2016 ne fark ettiki, hala hep kalbimiz atar durur ne zaman sıra gelecek diye,muhalif olmanın sıkıntıları bunlar, yok, yok diyorsanız, başta verdiğim idam listesindeki görüşlerin oranına bakmanız yeter.