DOĞAYA YAPILAN “TALANIN” DÖNÜŞÜ

İklim değişikliğinin ortaya koyduğu bir gelişme olarak mı düşünmek gerek, yoksa bir yandan anız / bir yandan orman yangınları nedeniyle mi oluşan kirlilik olarak mı?

Daha mayıs ayında kendini gösterdi aslında Adana’da havalar; bak, dedi/ böyle talanı sürdürecek olursan/ gelecek aylarda daha çok zorluklar yaşarsın!

Ektiğini yeterince sulayamazsın, sulasan toprağı suya doyuramazsın, doymayınca da istediğin ürünü alamazsın!

Öyle olmadı mı?

Her geçen yıl, havaların beklenmeyen “mevsim üstü” sıcak/ soğuk geçmesi nedeniyle; ya ürünlerin donması, ya da kavrulmasıyla karşı-karşıya kalınıyor!

Yıllardır “anız” konusu işlenir; üreticiye, toprağa zarar verdiği anlatılır, yakmayın mısır/ buğday firezini denir…

Diyenler, “neden” üreticinin anızı yaktığını, neden toprağına zarar vermeyi göze aldığını bilir de;

Sorunun çözümüne yönelik “destekleme” yapmaktansa, “anız yakmakla” nelerin elden gittiği üzerine söylemler ileri sürerler…

Demezler ki; üretici, toprağında ekim yapabilmek için kullandığı girdi fiyatlarından dolayı boğulma noktasında, buna bir de “anız yakmak” yerine/ sürmeyi denemesi durumunda artacak olan masrafın üstesinden gelmesi çok zor…

Demezler! Üreticinin, geçimini sağladığı toprağa “hayınlık” yaptığı düşünülse de,  üreticinin “girdi masraflarını” azaltma yoluna gidilmez!

Bugünlerde “havanın” bu denli bozulmasında “anızı” gösterirken, üreticinin içinde bulunduğu koşulları da düşünmek yerinde olacaktır kanımca!

Yine orman yangınları…

Bugüne değin, Adana’da anımsadığım “en büyük” yangın, Kozan’daki…

İkiyüz hektardan söz ediliyor. Bir hektar on dönüm. İkiyüz hektar, ikibin dönüm…

Adana’nın yedide biri kadar alan kül olmuş! Kül olmakla da kalmayıp burada yaşayan canlıların yok olmasına, bölgenin oksijen gereksiniminin sağlanamamasına, havasının/ ikliminin/ mevsimlerinin bozulmasına ne4den olmuştur!

Salt, ormanda yaşayan canlılar mı? Orman ürünleriyle yaşamını kazananların, kentle- bölge arsındaki bağın zayıflamasına da neden olmuştur!

Belki de en önemlisi; yaşanan covid 19 sürecinden daha baskın/ daha zararlı/ daha yaşamı zorlaştıracak “iklim değişikliğinin” yolunu aralamıştır!

Bugün yaşanan kirli/ basık/ sisli/ bungun/ boğucu havanın, gelecek adına “izi olması” akıllardan çıkmamalı…

Çünkü doğaya yapılan “talanın” dönüşü de olmuyor!

EKMEK BÜFESİ NEDEN KAPATILDI?

Burada üçün kez yazıyorum!

Tellidere muhtarlığı yakında bulunan, bundan birkaç ay önce yoğun biçimde mahallelinin ilgi gösterdiği/ “ucuz ekmek” edindiği büfe, son bir aydır “belirsiz” biçimde açılıp/ kapatıldığından alıcısını dağıttı!

Bu sanki “daha önceden” planlanmış biçimde yapıldığı “sanısını” da artırıyor!

Sanki kapatılmak isteniyordu; bunun için neler yapılmalıydı, buradan ekmeğini sağlayan mahalleli nasıl dağıtılabilirdi, büfe ekmek satıcısı nasıl “ekmek satamıyorsun” diye suçlanabilirdi, nasıl “madem burada ekmek satılmıyor, burayı kapatalım” denirdi…

Böyle bir komplo kuruldu, Tellidere muhtarlığı yakındaki ekmek büfesi için?

Birinden, “eleman yetersizliği nedeniyle burası kapanacakmış” sözünü duymuştum!

Koca Anakent Belediyesi’nde “eleman” eksikliği diye bir şeyin olabileceğini düşünmek ne aptalca…

Elleri arkasında, koridorda/ açık alanda gezen birçok kişi göstermeyeyim size, her dönem olduğu gibi; yok mu?

Birini, Tellidere muhtarlığı yakında bulunan ekmek büfesine koymak o denli zor demek ki?

Bir de, yazının başlığına da “Başkan Karalar bunu bilmiyordur” demiştim!

Bugüne değin “gelmeyen” tepkiler/ iyileştirilmeyen sorun Başkan Karalar’ın da tüm bunlardan bilgisi olduğunu güçlendiriyor, ne yazık ki…

Başkan Karalar’ın, çevresindeki “danışmanlarından” aldığı/ edindiği bilgi böyleyse eğer, gelecekte “başının” ağrıması kaçınılmaz olacaktır!

Covid 19 sürecinde yurttaşların alım gücünde oluşan “bozulmaya”, günlük bir-kaç ekmekle katkı yapmak önemli değil miydi?

Başkan Karalar, Adana’nın umudu/ Adana’nın gardaşı değil miydi?

Bu konuda “son yazı” olacak!

Yerel seçimde gerek bireysel, gererekse tanıdık/ bildik adına desteklediğim Başkan Karalar’ın “zorluk” yaşamaması adına bunları dile getirmem bir “sorumluluk” anlayışımdı; ancak bu kada