Şehzade Fatih Erbakan, “6284 Sayılı Kanun, sözüm ona kadını koruma adı altında yuvayı yıkmaktadır, aileyi dağıtmaktadır. Çocukları, babaları, dolayısıyla kadınları da perişan etmektedir,” dedi. Bunu Cumhur İttifakına katılmak için şart koştu. Anlaşamadılar ve “AKP’nin yirmi yıllık günahına ortak olamam,” beyanatıyla ittifakı reddetti.
Sonra olduysa, ne aldıysa, ne verdiyse 20 yıllık günah vız geldi ve 17 saat sonra aynı değirmene su taşıyanlar, meşreplerine uygun davranarak kucaklaştılar. III. Perdeyi ibretle seyredeceğiz.
Şimdi gelelim “Haydi kadınlar,” deyişimin sebebine…
Britanya’da kadınlar için ilk tıp fakültesini 1874’te kuruldu. Rukhmabai Raut, Britanya işgali altındaki Hindistan'ın ilk kadın doktoru oldu.
Raut, 1864'te Bombayda doğmuştu. Dul annesi, onu, fikrini bile sormadan, 11 yaşında evlendirdi. Zaten 11 yaşındaki bir kızın fikri mi olurdu ki? Ama Raut kocasıyla yaşamayı reddederek, annesiyle yaşamaya devam etti.
Hindistan için sıra dışı bir olay, hatta skandaldı. Ancak, Raut’un ruhunda özgürlük bilincinin yarattığı isyankarlık vardı. Bir süre sonra kocasını mahkemeye verdi. Kocası Bombay Yüksek Mahkemesi'nden “evlilik haklarının iade edilmesi” talebinde bulununca, Raut, çok genç olduğu için hiçbir zaman rıza göstermediği bir evliliğe zorlanamayacağını söyledi. Mahkeme de ona iki tercih sundu: Evliliği kabul etmek, ya da hapse girmek. Raut tercihini hapisten yana kullandı.
Raut pes edecek bir karakter değildi. Hindistan’da hiç kimsenin aklına gelmeyecek bir şey yaptı: Kraliçe Victoria'ya bir mektup yazarak, isyanını anlattı. Kraliçe de mahkeme kararını bozdu ve evliliği feshetti.
Dava İngiltere'de de büyük yankı uyandırdı, basın büyük ilgi gösterdi ve Raut kadın dergilerine konu oldu. Basın konuyu öyle bir işledi ki, Hindistan'daki yasal cinsel rüşt yaşı 10'dan 12'ye çıkarıldı.
Raut, dava süresinde Times of India adlı gazetede “Bir Hint Leydisi” mahlasıyla Hint toplumunda kadınlara biçilen zorunlu rolleri eleştiren iki de makale yazdı. Bu Raut'u çocuk evliliklerine karşı mücadelenin simgesi halinle getirdi, ama cahil ve koyu taassupla ruhları kararmış Hint toplumundan da dışlandı.
Üvey babası, bir cerrahtı. Raut'un yeteneklerini keşfetmişti. Onu eğitimine devam etmesi için destekledi. Evliliği feshedilen Raut, Londra'da kadınların gittiği tıp fakültesine (London School of Medicine for Women) girdi. Mezun olduktan sonra, Hindistan'a dönüp göreve başladı. Ama kendisini Hindistan’ın toplumsal cehaleti bekliyordu. Kadınlar, hatta beraber büyüdüğü arkadaşları bile onun tarafından tedavi edilmeyi reddediyordu. Doktorluk yapabilmek için başka bir bölgeye taşındı.
İsyankar ve devrimci karakteri, “Savaşacaksın,” diyordu. Hemcinslerinin ihanetini onların cehaletine vererek, çocuk yaşta evliliğe zorlanma ve kadınların peçe giymesi hakkında yazılar kaleme almaya devam etti.
Hiç evlenmedi ve 91 yaşında, son nefesini verinceye kadar Hintli kadınların, sosyal haklarına kavuşması için savaştı.
Bu platformda son altı senede, kadınlar hakkında, hepsi hak edilmiş, 100’den fazla yazı yazdım. Şimdi de açık açık yazıyorum. 6284 Sayılı Kanun, kanun falan değil kadın pazarlığıdır. Kadının varlığını, insanlığını, onurunu yok sayarak, seçimlere alet edilmesi malzeme yapılmasıdır. 50 gününüz kaldı.
İŞTE ONUN İÇİN, “HAYDİ KADINLAR,” DİYORUM.
