Aymaz, cahil, görgüsüz, hödük bir milletvekili, 'Ekonomik sıkıntı çekebiliriz. Normal şartlarda bir kilo et yiyorsak yarım kilo yeriz. Domatesi iki kilo yerine iki tane alırız. Kış günü turfanda sebzeleri kullanmak zaten sağlığa da çok faydalı değil,' demiş. İnsanlıkla, adamlıkla en ufak bir ilgisi olmayan bu canlı türü, açlığın ne olduğunu, aç insanın neler yapabileceğini bilmiyor olabilir. Zaten bu seviyeden başka şey de beklenmez ya…

Ad ve Semud Kavimleri kutsal kitaplarda lanetlenir. Günahları, insan eti yemektir.

Oysa yamyamlık tarihin çok da karanlık çağlarında kalmış bir günah değildir. Mesela II. Dünya Savaşı’nda yoğun olarak yamyamlık yaşanmıştır. Çünkü savaş vardır, insanlar tarım yapamaz, yiyecek bulamaz. Ukrayna’da yenilen binlerce insandan bahsedilir. 1900’lü yılların başında, Hong Kong’da insan eti pazarları kurulmuştur.

En bilinen seri katillerden Albert Fish öldürüp yediği bir çocuğun ailesine gönderdiği mektupta şöyle diyormuş: “Çok sevgili Bayan Budd, 1894’te bir arkadaşım Steamer Tacoma gemisinde, Hong Kong’a gitmek üzere yola çıkmıştı. Limana varınca iki arkadaşı ile karaya çıkmışlar ve çok içip sarhoş olmuşlar. Döndükleri zaman geminin limandan ayrıldığını görmüşler.

Bu sırada orada kıtlık yüzünden etin kilosu 2-6 dolar arasındaymış. Çok fakir olanlar arasında açlık sıkıntısı o kadar büyükmüş ki, 12 yaşından küçük çocuklar, et olarak pazarlanmaları için kasaplara satılıyorlarmış. Herhangi bir kasaba gidip pirzola, biftek, kuşbaşı isteyebilirmişsiniz. Çıplak bir çocuk vücudunun bir kısmı önünüze getirilir ve istediğiniz parçaları kestirebilirmişsiniz. Çocukların kalça kısmı, en lezzetli bölümmüş.

John orada çok uzun kalmış ve insan etine karşı bir düşkünlüğü oluşmuş. New York’a dönünce biri 7, diğeri 11 yaşında iki çocuğu çalmış. Onları evine götürüp soymuş ve bir dolaba kapamış. Sonra tüm giysilerini yakmış. Her gün etlerinin iyi ve yumuşak olması için onlara işkence yapıp dövmüş…”

Albert Fish’in İncil’de en sevdiği bölüm şu: 'Onlara oğullarının, kızlarının etini yedireceğim. Canlarına susamış düşmanları onları kuşattığında, sıkıntıdan birbirlerini yiyecekler.' (Yeremya 19:9)

Afrika, Okyanusya Adaları, Uzakdoğu ve Amerika yerli kültürlerinde yamyamlıkla ilgili çok şey anlatılır ama Avrupa’daki yamyamlığa nedense pek değinilmez. Oysa, Ortaçağ ve koloni döneminde insan eti satılan pazarların resimleri günümüze kadar kalmıştır. Birinci Haçlı Seferindeki, o büyük insan kitlesi yolculuk sırasında yamyamlık yapmıştır. Anadolu’da ele geçirilen kalelerin halklarının nasıl yendiği anlatılır.

Pek bilinmeyen bir yamyamlık olayı da İsviçre’den. 1815 yılında Endonezya’da bilinen tarihin en büyük volkan patlaması olur. Binlerce insanın öldüğü o patlamanın etkisi sadece o bölgede kalmaz. Atmosferi kapatan toz nedeniyle hava soğur, yaz yaşanmaz, Avrupa’da kıtlık olur. İşte o dönem İsviçre’de yaygın yamyamlık yaşanır.

Sadece yamyamlık değil, kan içme de Hıristiyanlık’ta batıl inançlarla uygulanmıştır. Katolik ayinindeki İsa’nın eti ve kanı içilmesi, ne yazık ki batıl inançlarda uygulamalara geçmiştir. Mesela bir papa hastayken üç gencin kanını içmiş. (VIII. İnnocent)

Tarihin en acımasız seri katillerinden Elizabeth Bathory de, bakire kızların kanlarıyla yıkanarak sonsuz gençlik ve ölümsüz olacağına inanan bir deli. Vs.

İĞRENÇ BİR KONU OLDUĞUNU SÖYLEMİŞTİM. ÖZÜR DİLERİM. AMA

İLK PARAGRAFTA BAHSETTİĞİM YARATIK BUNLARI ÇAĞRIŞTIRDI.
CEZALARINI AZ YEMEYİ ÖNERDİĞİ HALKIN VERECEĞİ GÜNLER YAKINDIR.