Ülkeye Demokrasi gelecek diye yapılan Askeri darbe.
Darbe sonrası, cezaevinde işkence sonucu 171 kişi toplamda 300 kişi öldü.
50 kişi idam edildi, 650 Bin kişi göz altına alındı, 230 Bin kişi yargılandı.
Aslında o gün olan tam bir insan avıydı.
Fikri Demokrasi olan darbenin fotoğrafı buydu.
O gün o darbeyi yapan askerlerin yaptığı anayasa
Yüzde 92 ile geçti, yani halk bir şekilde askeri darbeyi destekliyordu. Gerçi 40 yıl sonra yargılanan darbeyi yapan generalleri tükürerek protesto edende bu halktı.
O darbe protesto hakkını kaldırmıştı, yani sadece idamlar değildi. Demek ki kaybolan Demokrasi lafı sadece lafta.
Sonrası malum en büyük darbe sendikal faaliyetler, yani işçiye vurulan en büyük darbe işverene verilen lütuflar.
Şimdi yüzde 14’lere düşen sendikal faaliyetler toplu sözleşmelerinde yüzde 7-8’lere düştüğünü görürsünüz.
Aslında o darbe bu günlere hazırlık olmuş, ABD yetkililerin “bizim çocuklar” başardı lafı ülkenin üretimden vazgeçip egemen güçlerin boyunduruğuna girdiğini gösteriyordu.
Darbecilerin ilk yaptığı neydi? Yunanistan’ın NATO’ya alınmasına evet demişlerdi.
Peki,
O günkü darbenin bu güne etkileri neydi?
Bu günde sendikal faaliyetler düşük, bu günde kişisel protestolar yasak, garip olan Anayasa’da protesto hakkı olmasına rağmen engelleniyor.
Ekonomi o günde kötüydü, bu günde kötü.
Hep bu söylenen hastanelerde sabahın beşinde gitmek zorundaydık, üstüne tüp kuyruklar vardı lafı aslında siyasi avantaj kazanmak isteyenlerin her zaman o günkü şartlar sığındığı şey, şimdi sanki kuyruk yok, sanki ekonomi uçmuş, sanki kişi hakları protesto hakkı varmış gibi.
Çok uzun şeyler yazıp can sıkmayacağım, artan teknoloji ve gelişen Dünya düzenine elbet ayak uydurup bir şeyle olacak,
Şunu da belirterek bitirirsem yanlış olmaz, “en kötü Demokrasi bile Askeri darbeden iyidir” .