AFRİKALI NAPOLYON

Jean Bedel Bokasso… Eski bir Fransız askeri. Fransa için dünyanın birçok yerinde savaştı. Ödül olarak da bir darbe ile Orta Afrika Cumhuriyeti Devlet Başkanı oldu.
Faşistti, diktatördü, zalimdi, eli kanlıydı ama bütün Afrikalı diktatörlerde faklı bir özelliği vardı: Yamyamdı.
Fransa sömürgesi altındaki bir misyoner okulunda yetişti; sonra Fransa ordusuna katıldı. Önce İkinci Dünya Savaşı’nda ve Fransız Hindiçini’ de savaştı.

Orta Afrika, 1960 yılında bağımsızlığını kazanmıştı. Lideri Bokasso’nun kuzeniydi. Onu Genelkurmay Başkanı yaptı. O da 6 yıl sonra kuzenine darbe yaptı.
Napolyon hayranıydı. Cumhuriyeti monarşiye çevirme kararı aldı ve kendini Afrikalı Napolyon olarak ilan etti. Ülkede müthiş bir açlık ve işsizlik yaşanıyordu ama o ülke bütçesinin dörtte birini harcayarak taç giyme töreni düzenledi.
Üç yıl boyunca inanılmaz cinayetler, katliamlar, faşistlikler yaptı. Başkent Bangui’deki tüm dilencileri toplayıp uçaktan attı; anneler gününde kadınlara karşı işlenen suçlardan hüküm giyenleri toplu olarak öldürdü; hırsızları meydanlara ölene kadar dövdürdü. Ve, “Yok, artık,” diyeceksiniz ama muhalif liderleri pişirtip yedi. Hatta bir Moskova ziyaretinde Sovyet Birliği’nin lideri Brejnev’i çok beğendiğini ve yemeyi düşündüğünü söyledi. Korumalarına Brejnev’in de çok besili olduğunu kahkahalar atarak söyledi
17 kere evlendi. 55 çocuğu oldu. En büyükoğluLucien babasının insan eti düşkünlüğünü şöyle anlatıyordu, “Babam insan etini o kadar çok severdi ki, yiyemediği zaman iştahı kaçardı.”

Sarayı aşçısı Lengisse, Bokassa’nın yurt dışı gezilerinde insan eti bulamadığı için insan eti konservesi hazırlayıp yola çıktıklarını söylemişti.

Öğrenciler devletin şart koştuğu üniformaları giymek istemiyordu. Çılgın adam 100 öğrenciyi öldürttü. Bu da onun sonu oldu. Fransa’nın desteği ile Bokassa devrildi ve cumhuriyettekrar kuruldu.

Bokasso Fildişi Sahili’ne sürgüne gönderildi. Sonradan Fransa'ya gitti. Ülkesinde, işkence, adam öldürmek, yamyamlık, zimmetine para geçirmeyi gibi çeşitli suçlardan yargılandı ve ölüm cezasına çarptırıldı. Ama avukatları becerikliydi. Cezası ömür boyu hapse çevrildi.
1993’te genel af çıkarıldı. Eski koruması devlet başkanı olmuştu. Velinimetini serbest bıraktı.
Tarihe, yamyam lider olarak geçen bu manyak, üç yıl sonra kalp krizinden öldü.
BİLİYORUM, MİDENİZ BULANDI AMA..
“21. YÜZYILDA BUNLAR BİLE OLDU,” DEMEK İSTEDİM.
YENİDEN SORAYIM…
İNSANDAN DAHA VAHŞİ YARATIK VAR MI?

Orjinal Köşe Yazısına Git