Eğer aleviysen potansiyel suçlusun SEN. Ne yapsan da nafile. Çünkü tarihin hep acı, kıyım ve gözyaşıyla dolu. Hep yanmışsın yakılmışsın ve sırtından hançerlenmişsin. Değişmeyen bir kara yazgı, Kerbela’dan beri süren bu zulüm. Kin ve nefret tohumları ekilmiş bir kez, onu biçmekte yüzlerce yılı alacak.
Sürekli kara lekeler sürülmüş Alevilere. Alevidir battığı yenmez. Alevidir yıkanmaz. Oruç tutmuyorsun alevi misin sen yoksa? Ateistler kesin alevidir. Dinsizdir yani Aleviler. Alevilerin cenazesi kaldırılmaz. Aleviler kuranı Türkçe okuyorlar. Bir alevi kız ya da erkek, Sünni biriyle evlenirse yapmadıkları zulüm kalmaz. Ama alevi biriyle evlenen Sünni kız ya da erkek el üstünde tutulur aleviler tarafından. Aleviler anayı bacıyı tanımaz diyen hacı hocalar, altı yaşındaki kız çocuğuyla evlenilir diye fetva verirler. Memlekette insest ilişkiler almış yürümüş, kadın telefonla bağlanıyor, hocam bu gelinini taciz eden adam kesin alevidir diyor. Din adamı çileden çıkıyor, telefonu kapattırıyor. Ha bir de mum söndüleri var aleviler için. Yani bir türlü tatmin olmuyorlar ne kadar hakaret etseler de. Yani ellerinde bir şamar oğlanı gibi, vuruyor da vuruyorlar Alevilere.
Aleviliği Sünnilerden biz böyle öğreniyoruz işte. Ne kadar acı değil mi? Aleviler kötü çocuk, her yaramazlık var kısaca. Türkçesi, Aleviysen yandın işte SEN. Tüm egolar aleviler üstünden yükselir.
Bakmayın medyanın alevi dediğine, Anadolu’nun birçok yerinde kızıl baş derler Alevilere. Oruç ayında Çin’in doğu Türkistan’da yaptığının zıddı Alevilere yapılır oruç tutmuyor diye. Doğu Türkistan’da oruç tutuyor diye zulüm yapılıyor, burada tutmuyor diye. Ne farkı var birbirinden acaba bu iki zulmün?
Ve Türkistan, için yaptığımız eylemi ne yazık ki aleviler için yapamıyoruz. Çünkü aleviler potansiyel suçludur. Tüm bunları söylerken topyekûn Sünnileri kastetmiyorum kesinlikle. Zaten hepsi öyle olsa, yaşama şansımız imkânsızlaşır.
Hıristiyanların, Musevilerin ibadethaneleri var ve rahatlıkla girip çıkıyorlar ama bir Cem evi Alevilere çok görülür. O konuyla ilgili de yine yakıştırmalar yapılır. Bir türlü sindiremezler içlerine.
Yüzyılların bu acı gerçeğini zalim bir babadan kalan kötü bir miras olarak taşıyoruz kalbimizde. Ah keşke reddi miras yapma şansımız olsaydı. Kurtulurduk her dem bir başka depreşen bu yaradan.
Tüm bu yakıştırmaların hiç yabancısı değiliz aslında. Eskiden bu ayrımcılık konu komşuyla sınırlıyken birden sorunun gün yüzüne çıkmasının elbet bir sebebi var bu yüzyılda.
Aslında şu an bunu yazmak ve konuşmak bile bize verilen bir lütuf gibi görünse de ne yazık ki bunun altında da olumsuz bir şeylerin çıkması olasıdır. Eskiden kimse ben aleviyim diyemezdi, gerçeği söylemek gerekirse. İşte asıl meselede bu aslında. Neden birden bu durumlar aşikâr hale getirilmeye çalışıldı?
Üzülerek izliyoruz ki yenidünya savaşı mezhepler üzerine tertiplenmiş durumda. Ulus devletler kibrit kutusu gibi yerlere saçılmış ve her bir kibrit tanesi bir başka tutuşturuluyor. Ulus devletleri barındıran çok çeşitlilik sağlam bir kaya gibi her defasında karşılarına çıktığı için savaş tüccarları, yenidünyada daha çok parçalamaya gidiyorlar. Bu ayrımcılık da egemen sömürünün güncellenmiş bir başka taktiği. İşte sömürü düzenleri de zamanla şekil değiştiriyorlar. Görüldüğü gibi din savaşı bile değil hedefleri. Önce dini kullanarak başladılar ve şimdi mezhepler üzerinde çalışıyorlar. İşte bu noktada kurulan bu senaryonun parçası olmamak için sağduyulu davranıp ulusumuza sahip çıkmamız gerekiyor her zamankinden daha fazla. Ortadoğu’daki oynanan satranç oyununda şah ve mat’ın ülkemiz olmaması dileğiyle.
Saygılarımla.
Hilal Uludağ
21.01.2024
