Ne zaman Büyük Saat’in gongu çalsa,
Güzel nenem aklıma düşer hep.
Çarşıya çıktığımızda hep sol elimden tutardı nenem.
Çünkü sağ elimde daima bir çörek olurdu.
Hayır, simit değil çörek olurdu.
Küncüsüne bayılırdım, hiç bitmesin isterdim.
Bazen rast gelirse bir tablacıdan şalgam da içirirdi.
Hem de bol deneli.
Arasta'nın sokaklarında çekiç seslerini dinleyerek öylesine mutlu dolaşırdık ki.
O mutluluğu anlatacak sözcükleri bulduğumda bir gün anlatacağım size.
Zaman zaman sol elimde bir sıcaklık hissederim.
Bir gong çalar yüreğimde.
Nenem yine beni andı derim.
Aydın Sihay
Arasta'dan Büyüksaat'e temaşa
Adana
