Bazen sözcüklerin anlamlarını merak ediyorum. Arkadaş Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre bir ad! İki anlamı var. İlki “birbirini yakından tanıyan ve birbirine karşı sevgi, dostluk ve anlayış gösterenlerden her biri.” bu, "Bir arkadaşıma gidiyorum" diye örneklenebilir.
İkinci manası ise, bir işte birlikte bulunanlardan her biri. yani "İş arkadaşı, yol arkadaşı gibi"
“Arkadaş” sözcüğünün anlamını neden merak ettim? Çünkü yakın bir arkadaşımı kaybettim.
1969 yılında bitirdiğim, şimdiki adı “İletişim Fakültesi” olan, Basın Yayın Yüksek Okulu’ndan (BYYO) sınıf arkadaşım olan Zekeriya Kabadayı’yı sonsuzluğa uğurladım. Zekeriye Kabadayı uzun süredir entübe edilmiş olarak, kendini bilmez şekilde yatıyordu. Kurtulması mucizelere bağlıydı, ancak yine de insanın içi acıyor.
Kendisine rahmet, eşi Güler Kabadayı’ya başsağlığı diliyorum.
Kabadayı ile aramızda değişik bir anlaşmada, bir iddia vardı. 140 sene yaşayacaktık. Kalan, erken gidenin başında içecek ve biraz da mezara dökecekti. Bakalım yapabilecek miyim? Çünkü Ankara’da toprağa verildi. Gömütünün başına ne zaman gidebileceğim, ayrıca o kadar sene yaşayabilecek miyim?
*****
Neyse ümitsizliği bırakalım işimize bakalım.
Sözünü edeceğim ikinci arkadaşım Akhisar Lisesinden: Musa Kerpiç…
Musa Kerpiç bir edebiyat öğretmeni Öğrencilerine kitap okutmanın değişik bir yolunu bulmuş. Öğretim yılının başında öğrencilerine birer kitap aldırıyor. Okuyup özet çıkarmalarını istiyor ve bu eylem bittikten sonra, öğrencilerden kitapları değiştirmelerini istiyor. Bu kez özet değil başka bir işlem yapmalarını istiyor.
Musa Kerpiç bu yolla öğrencilerin kitap okumalarını sağlıyor. Ayrıca değişik bir uygulama ile onların ufuklarını açıyor.
Musa Kerpiç emekli oldu. Şu anda İstanbul’da oturuyor. Bazen telefonlaşıyoruz.
Arasıra da yine sınıf arkadaşımız olan Nafi Kasapoğlu ve Ahmet Günel ile buluşup hasret gideriyoruz.
Hasret giderdiklerimiz arasında Mehmet Erzan adında bir arkadaşım daha var. Bugün (24 Mayıs 2025) konuştuk.
*****
Aklıma gelmişken şunu da ilave edeyim. Lisede iken bir yıl sınıfımızda üç çift ikiz vardı. Akhisarlı Nejat ve Nejdet Sütsangı. Yine Akhisar’dan Mehmet ile Ali Erzan ve Bergamalı Hayri ile Hayrettin… Akhisarlı olan ikizler hayatta. Ancak Bergama’dan gelenlerden Hayrettin’i Akhisar’a yolunda meydana gelen bir trafik kazasında kaybettik. O’na da rahmet diliyorum. Hayri de kazadan sonra okulu bıraktı.
Şu bir gerçek ki, lise arkadaşlarımızdan sonsuzluğa uğurladıklarımız var. Bir çoğu ile de irtibatımız kesildi.
Yaş ilerledikçe biriktirdiğimiz arkadaşlarımız azalıyor. Bu da yaşamın doğal bir parçası ve engelleme gücümüz yok.