Türkiye tarihinin en sessiz seçimini yapıyor. Seçim dönemlerinde alıştığımız coşkudan uzak bir ortam var. Aslında seçime gerek var mıydı ?, uzlaşma mümkün müydü? Sorularını bu saatte sormanın da anlamı kalmadı. Seçim sürecinin bu kadar sessiz olmasının doğrudan ve dolaylı nedenleri var. Meydanlarda kalabalık kitlelerin toplanmasından büyük ölçüde pek çok parti güvenlik ve olası terör tehdidi nedeniyle iktidar partisinin her mitinginde adeta o şehirde olağanüstü hal ilan ilan ediliyor.

Bir önceki seçimde ortay acıkan tablo aşağı yukarı yeni seçime ışık tuttuğu için adaylar yeri garanti olup çalışıyor gibi görünenler ve seçilme şansı olmayıp yarışı bırakanlar ve gelecekte ne olur ne olmaz diye çalışır gibi görünenlerden oluşuyor. Hemen hemen tüm partilerde gerçekte seçime asılan birer milletvekili var ve onlarda olası değişikliği lehlerine çevirme mücadelesi yapıyorlar.
Türkiye’de seçim finansmanı ciddi sıkıntılı bir konudur. Açık ve şeffaf değildir. Kontroller yoktur, sınırlamalar yoktur, oyunun kuralları belli değildir. Ardı ardına yaşanan iki seçim Milletvekili borsasını alt üst etmiş durumda. Seçilme şansı yüksek adaylar bu kez nasılsa garanti en az hasarla atlatalım derken, seçilme şansı olmayanlar boşa atacak param yok tavrı içindeler. Yine para harcayan ortalarda olası bir vekilliği lehlerine değiştirme mücadelesi verenler.

Sokaklarda afiş ve pankart sayısı öncekilere bakıldığında Türkiye’de çevre bilincinde bir devrim olmuş, kimse çevreyi kirletmek istemiyor imajı veriyor. Gazetelere verilen reklam ve tanıtım dosyaları ağırlıklı hafta sonuna sıkışmış durumda. Daha önce sıraya girilen billboardlarda bambaşka ürün tanıtımları var. Adeta tüm siyasiler bir atım kurşunum vardı onu da geçen seçim attım havasındalar.

Hemen hemen her parti televizyon mecrasına yüklenerek bütçeleri ölçüsünde çektikleri propaganda filmleriyle halka ulaşmak istiyor.
Sessiz sedasız Türkiye siyasi propaganda da yeni bir mecra daha kazandı. Bu da televizyonların haber bültenleri ve sabah haber programları.

Habercilik özünde gerçeği çarpıtmadan sansürlemeden cevap hakkına saygılı şekilde olayların doğru ve yalın dille anlatılmasıdır. Haberlerde taraf tutulmamalı, kişiliğe saldırı yapılmamalı nesnel ve gerçeğe uygun bir şekilde okuyucuya, izleyiciye ulaşılmalıdır.
İşte bu noktada televizyon kanallarının haber bültenleri evrensel habercilik anlayışını bir yana bırakarak siyasette en etkin propaganda araçları oldular. Kamusal yayıncılık görevi verilen ve vergilerle finanse edilen TRT ekranlarında 25 günlük sürede Cumhurbaşkanının 29, AKP’nin 30, CHP’nin 5, MHP’nin 1 saat, HDP’nin 18 dk süre aldığı haberleri basında yer aldı . İşte tamda ifade etmeye çalıştığımız durumu bu tablo özetliyor.

Türkiye’de halkın özgür karar verme hakkı önünde engellerin en başında maalesef haber bültenleri geliyor. Halkın haber alma hakkına ayrılan sürenin siyasal propaganda amaçlı bir tür gizli reklam olarak kullanılması özünde haberciliği ve haber alma hakkını ortadan kaldırıyor.

Kısa zaman diliminde bu tür davranışlar birilerine avantaj sağlasa da uzun vade de insanların ve toplumun demokrasi inanıcında ciddi erozyonlar yaratmaktadır. Asıl tehlikeli olanda budur.