Dün Cüppeli Ahmet’in, Çanakkale Savaşını Atatürk’ün kazanmadığını, Çanakkale’nin evliyaların dualarıyla kurtulduğunu söylemesi üzerine, o duayı bularak, hem Arapçasını, hem de Türkçesini paylaşınca, bir sayfa arkadaşım, ”Hocam, sen ataist misin,” diye sormuştu.

Çok meşguldüm, kendi sayfama çok çok geç girdim. Baktım bir çok arkadaşım o soruya benim adıma cevap vermiş. Kendi cevabımı sonra yazarım deyip başka işlere dalmışım, döndüğümde bana,“Ataist misin,” diye soran kişi, kendi sorusunu da verilen cevapları da kaldırmış.

Aslında ben çok mutlu olmuştum. Gereksiz tevazuyu bir tarafa bırakacağım. Gerek meslek hayatımda, gerekse sosyal hayatımda bir sürü övgü ve ödül almıştım. Ama hiç biri beni ATAİST kelimesi kadar güzel tanımlamamıştı. Ne güzel, sayemde literatür bir kelime kazandı: ATAİST.

Gerçekten de ben ülkenin kurucu önderine, onun kurucu değerlerine, ilke ve inkılâplarına Atatürk’e, Atasına sonuna kadar bağlı, ömrünü o uğurda harcamış bir ATAİST’im

Ee, artık ömrümün son baharındayım. Hak ne zaman emr-i vaki olur bilemem ama öbür tarafa gittiğimde,” Şöyle adamdı, böyle adamdı ama sapına kadar ATAİSTti,” derlerse ruhum sükun bulur her halde.

Ama ruhumun gerçekten sükun bulması için, bu ülkedeki çoğunluğun (tamamından hiç ümidim yok) cehaletten kurtulması gerekir. Bakınız, Dr. Wayne’nin “Hatalı Alanlarımız” adlı kitabında ne diyor...

“..Boşa gitmeyen tek şey öğrenmektir... Yaşlanıp titrek bir ihtiyar olabilir, gecenin bir yarısı ter içinde uyanıp kalbinizin atışlarını dinleyebilir, tek aşkınızı kaybedebilir, dünyanızın şeytani ruh hastalarınca işgal edilmiş olduğunu görebilir, ya da onurunuzun rezil beyinlerin lağımına düştüğünü anlayabilirsiniz…

O zaman yapılacak tek şey kalır; ÖĞRENMEK..
Dünyanın neden hareket ettiğini öğrenin. Aklın yorulmadığı, yabancılaşmadığı, acı çekmediği, korkmadığı veya güvensizlik duymadığı ve reddetmeyi hayal bile etmediği tek şey budur…
Öğrenilmesi gereken şeylerin çokluğuna bir bakın: SAF BİLİM, var olan tek saflık…
Astronomiyi bir ömür boyu, doğa tarihini üç, edebiyatı altı yaşam süresinde öğrenebilirsiniz. Veee sonra, biyoloji, tıp, coğrafya, hukuk ve ekonomi öğrenmek için bir milyon yaşam harcadıktan sonra, doğru ağaçlardan bir at arabası yapmaya başlayabilirsiniz…Ondan sonra tekrar matematiğe dönersiniz… Taaa ki, toprağı sürmeyi öğreninceye kadar.”


Bilgelik ise; bireyin ruhsal eğitimi ve gelişiminde geçilen aşamaların, bireydeki birikimi ve bu birikimin topluma yetkinlikle yansımasıdır. Bilgelikle birleşmeyen güç tehlikelidir.Sadece bilim adamı olmakla da, bilge olunamaz…

BİLGELİK BÜYÜK İDDİA..ORAYA VARMAMIZ ZATEN MÜMKÜN DEĞİL.
AMA…
• EN AZINDAN, AKLIMIZI KULLANMAYI ÖĞRENEBİLSEK..
• HİÇ OLMAZSA, OLDUĞU KADARINI