At’ı Kim Çaldı ?
Anton Cehov der ki, eğer filmde duvarda asılı bir tüfek varsa, filmin ileri bir sahnesinde mutlaka patlar.
Yani filmin başında ki attan düşme sahnesinin, filmin son sahnesin de tekrar yaşanması bizim keşfettiğimiz bir durum değildir.
At Türk siyasetinde nedense hep var oldu ve de var olacak gibi.
At’lı sahneler ve cümleler siyasetin önemli mihenk taşları olmakta.
Amerikalı demokratların sevimli eşeğini bilemem ama bizim “at” bildiğin Türk siyasetini dizayn ediyor.
1950 de demokrat partiyle girdiği siyasi hayatımıza, hala varlığını sürdürerek haklı bir saygıyı hak ediyor.
* * *
Hayatın matematiği mi yoksa kader mi desek?
“Atı alan Üsküdar’ı geçti” mi yoksa atı çalan suç üstü yakalandı mı?
Ysk, kanunun kendisine tanıdığı hakemlik görevinden sıyrılıp, ne vereyim abime pozunda iktidarın işine gelen kuralı koymakta veya çıkarmakta sakınca görmemekte.
Hakemlikten çok joker olmayı seçmek, kanunun kendisinden beklediği adil, seçimlere sağlıklı ve güvenilir yapma haliyle ne kadar bağdaşıyor mesela?
Joker olmak belki oyunu güçlüden yana kolaylaştırır ama, 80 milyon insanın kaderini doğrudan etkileme kabaliyeti ve sorumluluk dediğimiz kavramlar sizlere pervasız olma şansı veremez!
Herkes kendi görevinden sorumludur.
Talimat mı diyelim, tavsiye mi diyelim insanlara sorumsuzluk, pervasızılık şansı vermez.
Ülke bu kadar zor günlerden geçerken, hepimiz bu zorluğun cefasına da cezasına da katlanacağımızı bilmeliyiz.
Payımızdan feragat etme şansımız yok maalesef.