Yıl 1941. II. Dünya Savaşı patladı. Barbarossa Harekatı başladı. Almanların SovyetlerBirliğiniişgalinin kod adıydı.
Alman donanmasınıKaradeniz'e geçirmek istiyorlardı ama beş yıl önce Montrö Sözleşmesi imzalanmış, boğazlara kilit vurulmuştu.
Hitler, bir hile teklif etti. “Atılay, Saldıray, Yıldıraydenizaltılarınızı bize satın.” Bizim denizaltıları Alman mürettebatla Karadeniz'e geçirecekti. Ama İnönüanında reddetti.
Hitler düşündü taşındı, Fatih’e özendi;denizaltıları, Karadeniz'ekaradan indirmeye karar verdi. Her biri 270 ton ağırlığındaydı.Nakliyesi bile sıradışımühendislik istiyordu. Hepsini parçalara ayırdılar. özel dubalara yüklediler, Elbe Nehri üzerinden Dresden'e getirdiler, yirmi tekerlekli devasa dorselereyüklediler, karayoluyla Ingolstatdt'a, TunaNehri üzerinden Köstence'ye getirdiler. 11 ay sürdü 2.300 kilometreyi kat ettiler.
Askeri-ticari hedeflere 56 operasyon düzenlediler, 26 gemiyi batırdılar. Rus donanmasıda 3 Alman denizaltısını imha etti..
1944 yılı oldu. Romanyasavaşta saf değiştirdi, Sovyet ordusu Alman denizaltılarının ikmal yaptığı Köstence'yegirdi. Böylece, Alman denizaltıları Karadeniz'de sıkıştı kaldı.Alman genelkurmayı yine Türk hükumetine bir teklifte bulundu.“Mürettebatımızı bize teslim etmeyesöz verirseniz, denizaltılarımız size teslim olacak, mürettebatımız karşılığında denizaltıları hibeedelim”, dediler. Ama, Türkiye tarafsızlık konusunda kararlıydı, reddettik.
Almanya'nın başka çaresi kalmamıştı, denizaltıların komutanlarına şifreli mesaj gönderdiler,“Türkiye kıyılarına yaklaşın, denizaltıları batırın, mürettebatı gizlice karaya çıkarın, karayoluylaYunanistan'a geçmeye, veya Ege kıyılarına ulaşıp, Alman gemileriyle irtibat kurmayaçalışın,” emri verdiler.
Mürettebat lastik botlarla karaya çıktı. Denizaltılar,Zonguldak Filyos, Sakarya Karasu ve Ağva kıyılarındabatırıldı. Alman denizciler kaçıyordu ama, hiç bilmedikleri topraklardaydılar. Küçük gruplara ayrıldılar, Batı'ya doğru yürümeyebaşladılar. 81 kişiydiler. İki günde hepsi yakalandı.
ÖnceBeyşehir'e sonra Isparta'ya götürüldüler, 1.5 yılkadar da orada tutuldular. Esir muamelesi görmediler, misafirdiler, hayatlarını insancasürdürebilmeleri için Kızılay kendilerine maaş ödedi. Günlük yaşama katıldılar, kimisiKızılay hastanesinde hekimlik yaptı, kimisi fabrika ve atölyelerde Türklerle birlikte çalıştı, çoğuteknik personeldi; makine tamiratında çok işe yaradılar.
İkinci Dünya Savaşısona erdi. Ülkelerine döndüler. Almanya'da bir süre gözaltında tutuldular, sorgulandılar, 1946yılı Eylül ayında, hepsi sağ salim evlerine döndüler.
Dünyayı kasıp kavuran Hitler Montrö Sözleşmesi'ni aşamamıştı.Atatürk’ün dehası, İnönü’nin kararlığı ve devlet adamlığı olmasaydı.Türkiye için İkinci Dünya Savaşı kaçınılmazdı. Ders almak gerekmez mi? Montrö’nün bir kaç maddesini esnetmek bile, jeopolitik intihar değil midir? Doğa ile oynamak, jeopolitiği değiştirmek, ülkeyi ateşe atmak değil midir?
SİZCE…
• GÖZÜNÜ KIRPMADAN HAPSE GİRMEYİ GÖZE ALAN 104 EMEKLİ AMİRALİMİZ,DAHİLİ HARİCİ BEDHAHLARI UYARARAK BU YAŞTA HALA VATANA HİZMET ETMİŞ SAYILMAZLAR MI?
