BENİ BİR GÜLME TUTTU

Politikayı bilmem. Hele içinde ayak oyunları varsa, nefret ederim. Ama bu ülkenin insanıyım; istesem de, olan bitenden uzak kalamıyorum. Kalmamam lazım; kalmamamız lazım.

Sabah facebook’a girdim, bir paylaşım. “İLK SEÇİMDE İKTİDAR OLACAĞIZ DEDİ, BENİ BİR GÜLME TUTTU.”

Bir grup insan var bu ortamda. Hiçbir yaratma kaygısı olmadan, başkasından aldığını aynen satmaya çalışan ve bir şey gördüğü zaman ya KENDİNİ BİR GÜLME TUTAN, ya da GÜLMEKTEN ÇAYI ÜSTÜNE DÖKEN.

Girdim arkadaşın sayfasına muhalif de değil. Olsa ,”Hadi,dalga geçiyor,” diyeceğim. Duyarlı ve sorumlu bir vatandaşsan, gülesin değil ağlayasın gelmeli.Öyleyse, gel konuşalım, kardeşim.

Neden güldün arkadaş, gülecek ne buldun?Kılçdaroğlu beş önemli problemi, bunların neden problem olduğunu ve çözüm önerilerini açıkladı. Bunları gerçekten anlayarak dinledin mi, eksik mi buldun, eleştirilerin, söyleyecek sözün mü var? Sonuna kadar eleştir, yaz, ilgili yerlere ulaştır. Gülmek neden?

Bu sayfada tanımaktan mutlu olduğum, çok değerli dostlar var. Ülke sorunlarıyla ilgili kaygılarını bildiriyor, eleştirilerini de yapıyorlar. Hem de kıyasıya. Ama eleştiri kurallarını ve nezaket sınırlarını aşmadan, sözlerinin nereye varacağını bilerek, eylem ve söylemlerinin sorumluluğunu taşıyarak. Hiç birinin gülesi gelmiyor, hepsi ciddi. Üzülüyorlar.

Kılıçdaroğlu yerel seçimlerden önce, “İstanbul’u da, Ankara’yı da, İzmir’i de, Adana’yı da, Mersin’i de vs. alacağız,” dediği zaman keyifle, dalga geçer gibi gülen ve sonra madara olan Buket Aydın’dan kaç kalibre farkın kalıyor, senin?

Sen, kendi partinle böyle dalga geçerken, kararsız seçmene nasıl bir mesaj gönderdiğinin farkında mısın? Karanlıktan şikayet edeceğine, bir mum da sen yaksan daha basiretli davranmış olmaz mısın?

Birileri yanlışı savunarak iktidar oldu, yalanı savunarak iktidarda kalmaya çalışıyor. Her gün yüzlerce gülünç demeçleri var. Ama partisine hiç gülen yok. Sen de bu espri gücünü bu yönde kullansana. Ülke yanıyor, sen hala ateşle itfaiye arasında yerini belirleyememişsin ve yangına gülüyorsun.

Bana sorarsan, ben de yapılan muhalefeti yetersiz buluyorum. Ama sadece bilebildiğim, görebildiğim kadarıyla. Ya bilemediklerim ve göremediklerim? Kim bilir bize hiç intikal etmemiş neler yaşanıyor oralarda. Ne olur ve lütfen,her şeyi bilmeyelim. Hele bilmeden, sormadan, araştırmadan, teyit ettirmeden, her şeyi biliyormuş gibi davranarak yaraya bir de biz tuz basmayalım.

Kılıçdaroğlu’na, “Dokuz seçim kaybettin, git artık,” diyenlere, “Ama yerel seçimlerde çok önemli on birbüyük şehri aldı,” deyince, “Aldı da ne oldu,” diyorlar. Pes. Ne olsun istiyordun? Ne olmalıydı? Sen olsan ne yapardın? Önerin ne? Cevap, “Onu ben bilemem,” sence bu sağlıklı ve akılcı bir davranış mı?

Var, ya da yok olma savaşı verdiğimiz günleri yaşıyoruz. Hala bunun farkında değil miyiz? Kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış insanların yapamayacağı hiçbir hainlik, hiçbir kötülük yoktur. Kan dökmek dahil. Zaman birlik olma zamanı. Hoşlanmadığımız bir şeyi cımbızla

seçerek, şirin görünmek uğruna ortalığa yaymak yerine, yapıcı eleştirilerimizi gerçek muhataplarına ulaştırma sorumluluğunu taşısak, daha gerçekçi bir vatandaş olmaz mıyız?

Merak etmeyin: Önce vatan kurtulsun, nasıl olsa birbirimizi yiyecek çok zamanımız olacak.

AMA LÜTFEN, NE OLUR…