Güler yüzlü, sakin, sevecen, tutarlı ve saygın iş insanın adını yıllar önce duymuştum. Adana'ya geldiğim 1970'li yıllarda özellikle iş çevreleri tarafından sıkça ismi geçiyordu. Dürüst, çalışkan, cesur kararlar alan, işçi dostu olarak bilinirdi.
Hacı Sabancı, aynı zamanda yurtiçi ve yurtdışı iş dünyası tarafından takdir gören, çocukluğu, gençliği, yaşamının büyük bölümü Adana'da geçiren ünlü bir iş insanı olarak tanınıyordu.
Hacı Sabancı, Adana'da beni evinde kabul eden ilk iş insanı oldu.
- Rahat Oturmazsan Benin de Huzurum Kaçar-
Ünlü iş insanı ile birkaç kez Bossa-1 Fabrika merkezindeki makam odasında görüşerek, ekonomiye yönelik değerlendirmelerini haberleştirmiştim. 1983 yılının Ekim ayı'ydı, yine Bossa-1 fabrika merkezine telefon ederek randevu talebinde bulundum. Sekreter Hacı Sabancı' nın fabrika içinde olduğunu henüz makamına gelmediğini ifade ederek, dönüş yapacaklarını söyledi.
Kısa süre sonra dönüş oldu. Bossa-1'e doğru yola çıktım, fabrika kapısından içeri girerken, Hacı Sabancı karşıdan geliyordu. Beni görünce gülerek, "haydi birlikte çıkalım, eve gidiyoruz" derken, heyecanlandım, yanlış anlamış olabilirim kaygısıyla, "söyleşi için gelmiştim" dedim. "haberim var, evde sohbet ederiz". karşılığı verince derin bir nefes aldım.
-Her Yer Antika Eşyalarla Süslü Konak-
Beni aracına alarak Atatürk Caddesi üzerindeki iki katlı, bahçeli konağa geldik. Dışarıdan gördüğüm konağın kapısından ilk kez içeri girmiş oldum. Bizi salonda Hacı Sabancı'nın kıymetli eşleri Özcan Hanımefendi karşıladı. Geniş salonda dikkatimi klasik İtalyan altın oyma iki takım oturma grubu, 4 kapılı büfe ve antika eşyalar çekti.
- Otururken Yüzümden Ter Aktı-
Sabancı yer gösterdi, koltuğa geçip otururken, aşırı heyecandan olsa gerek, alnımdan yüzüme ter damlacıkları düştü.
Hacı Sabancı, terlediğimi fark edince dedi ki, "Sen rahat Oturmazsan huzurumuz kaçar. Kahveyi rahat içip sohbet edemeyiz. Misafir giren evde bereket eksik olmaz. Evimizde misafir ağırlamak bizi memnun ediyor. Sen rahat etmezsen sonra Özcan Hanım da üzülür".
Bu konuşmasından dolayı rahatladım. Kahvelerimizi yudumlarken sorularımı peşpeşe sorarak yanıtlarını aldım.
-Ses Kaydı Almana Gerek yok-
Hacı Sabancı konuşurken, teyp açmak istedim, her zaman ki güler yüzlü iş insanı dedi ki, "Zaten yavaş sohbet ediyoruz, hızlı konuşmayı beceremiyorum(gülüyor) ses kaydı almana gerek var mı bilemiyorum. Yine de açık kalsın, biz sohbete devam edelim" derken Özcan Hanımefendi gülüyordu.
Hacı Sabancı Adana'da beni evinde kabul eden ilk iş insanı oldu. Konukseverliğini asla unutamam. Bu değerli insan sonraki yıllarda Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tarafından Türkiye Cumhuriyeti Liyakat Nişanı ile ödüllendirildi.
Adana sevdalısı ünlü iş insanı yakalandığı amansız hastalık kanserden kurtulamayarak, tedavi gördüğü İstanbul'da 26 Haziran 1998 tarihinde yaşama veda etti.
-Sabancı'ya Türkiye Ağladı-
Hacı Sabancı 25 Haziran 1935 yılında Kayseri'de doğmuştu. Cenazesi Adana'ya getirilerek katledilen kardeşi Özdemir Sabancı yanında Asri Mezarlıktaki Aile kabristanında toprağa verildi. O gün Sadece Adana değil Türkiye Hacı Sabancı'ya göz yaşı döktü.
Merhum Hacı Sabancı' ya Çukurova Üniversitesi ve Doğu Akdeniz Üniversitesi tarafından fahri doktora ünvanı verilmişti.
Saygın insan Hacı Sabancı ve Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel' i bikez daha saygı ve özlemle anıyorum. Ruhları şad mekanları cennet olsun.
