BEYAZ KARANLIK

BEYAZ KARANLIK






Evim baraj gölüne (Seyhan) tepeden bakar. Dostlar şanslı olduğumu söyler. Küçük bir bahçe ve ağaçlar arasından seyrederim gölü. Boğaziçi gibi. Ama dalgasız, sakin, huzur verici. Tek eksiğim gelip geçen gemiler.





Çok geç yatar, erken kalkarım. İstediğim için değil. Uyuyamam. Yatınca uyuyan insanlara imrenirim.





Yine erken kalktım bu sabah. Seyretmek istedim manzarayı. Ama hiçbir şey görünmüyordu. Kopkoyu bir sis. Aklıma Tevfik Fikret’in “Sis” şiiri geldi. Hani şu Aşiyan’dan Boğazı seyretmek istediğinde sisten hiçbir şeyi göremediği ve İstanbul’u halka benzettiği şiir. Herkesin sevdiği, aşık olduğu İstanbul’a öfkelenmiştir Fikret. Ve başlar söylenmeye:





“Sarmış yine âfakını bir dûd-i muannid,





Bir zulmet-i beyzâ ki peyâpey mütezâyid.”





Yani, yine ufuklarını inatçı bir duman sarmış. Sanki gittikçe çoğalan beyaz bir karanlık gibi. Karanlığın beyazı mı olur? Ama öyle hisseder Fikret. Her yer beyaz ama hiçbir şey görünmüyor. Anlıyorum Fikret’i. Şu anda ben de aynı ruh hali içindeyim. Belki sizler de aynı şeyleri hissediyorsunuzdur. Ülkem, beyaz ama karanlık geliyor bize. Devam eder Fikret.





“Tazyikinin altında silinmiş gibi eşbâh,





Bir tozlu kesafetten ibaret bütün elvâh;





Bir tozlu ve heybetli kesafet ki nazarlar”





Sanki, baskı altında bütün cisimler silinmiş gibi, bütün levhalar tozlu bir kesafetten ibaret; Bakışlar bile tozlu. Daha da kızar Fikret





Dikkatle nüfuz eyliyemez gavrine, korkar!





Lâkin sana lâyık bu derin sütre-i muzlim,





Lâyık bu tesettür sana, ey sahn-i mezâlim,





Ey sahn-i mezâlim... Evet, ey sahne-i garrâ,





Ey sahne-i zî-şa'şaa-î hâile-pîrâ!





O bakışlar dikkatle dibine işleyemez, korkar! Ama bu derin, karanlık örtü, bu örtünme sana lâyık. Çünkü sen zulümler sahnesi, sen gösterişli sahne, sen facialar süsleyicisi şaşaalı bir sahnesin.





Öyle kızar, öyle öfkelenir ki Fikret, haykırır halka benzettiği İstanbul’a





Örtün, evet, ey hâile... Örtün, evet, ey şehr;





Örtün, ve müebbed uyu, ey fâcire-î dehr!...





O büyük şaire “ Ey facia, ey şehir; örtün, ve ebediyen uyu, ey dünya fahişesi,” dedirten ruh hali ne midir? Yaşadığı istibdat, kendi ülkesinde yabancı ve zulüm altında olmak. Ama geçer o ruh hali. Ne zaman mı? Yedi yıl sonra, Meşrutiyetin ilanının hemen ertesi günü yazdığı Rücu (Dönüş) adlı şiirinde bütün sözlerini geri alır.





Şu anda saat 09:10. Gölün üzerinde sisler dağıldı. Ortalık pırıl pırıl. Ben de kendime geldim. İyiyim.





DAHA DA İYİ OLACAĞIM;





• ÜLKEMİN ÜZERİNDEKİ BU “BEYAZ KARANLIK” KALKTIĞI ZAMAN.



İfral TURGUT

30.05.2023 22:19:29

YAZARLAR


SİLİVRİ CEZAEVİNDEKİ KARALAR’A ZİYARET

ADANA’DA ZEYDAN KARALAR’A ÖZGÜRLİK MİTİNGİ

"ALNIMIZ AK, VEREMEYECEĞİMİZ HESAP YOK"

"KARALAR’IN HUKUKSUZ ŞEKİLDE TUTUKLANMASINI ŞİDDETLE KINIYORUZ"

ADANA’DA 15 TEMMUZ FOTOĞRAF SERGİSİ

KARALAR’IN TUTUKLANMADAN ÖNCEKİ SON İFADESİ

BULUT: ADANA HALKININ İRADESİ GASP EDİLEMEZ!

ŞEVKİN'DEN ABB BAŞKANI KARALAR’IN TUTUKLANMASINA TEPKİ

SON DAKİKA...ADANA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANI ZEYDAN KARALAR TUTUKLANDI!

“HALKIN HABER ALMA HAKKINI ENGELLEMEKTEN VAZGEÇİN!”

ABB BAŞKANI ZEYDAN KARALAR İÇİN KARAR BEKLENİYOR

“ADİL YARGILANMA BEKLİYORUZ, ADALET İSTİYORUZ”

ZEYDAN KARALAR’DAN MESAJ VAR

ATATÜRK CADDESİ 1960

TGC 2025 BASIN ÖZGÜRLÜĞÜ ÖDÜLLERİ AÇIKLANDI

ZEYDAN KARALAR’IN GÖZALTI SÜRESİ UZATILDI, AVUKATI İTİRAZ ETTİ

“HAİN KALKIŞMAYA MİLLETİMİZ KARŞI KOYDU”