Yıl, 1952…Yer: Küba. General Batista seçimi kaybedeceğini anlayınca bir darbe yaptı, parlamentoyu kapattı, kafasına göre bir seçim yaptı. Batista karşıtları, seçimi tanımayarak, direnişe geçti.
Direnen gruplardan biri, seçimlerde Küba Halk Partisi’nin adaylarından biri olan Fidel Castro’nun liderliği altında toplandılar. Castro 160 kişiyle, ordu üssüne saldırı düzenledi. Ama karşılarında ordu vardı. Saldırı başarısız oldu; katılanların çoğu hayatını kaybederken, Fidel ve kardeşi Raul tutuklandı.
Castro, “Tarih Beni Aklayacaktır,” başlıklı bir savunma yaptı ve bunu direnişçilerin manifestosu olarak tüm ülkeye yaydı.
Genel af ilan edildi; Castro, hapisten çıktı ve Meksika’ya gitti Burada Kübalı sürgünlerle ülkeye dönerek direnişi sürdürmenin planlarını yapmaya başladı. Bu çalışmalar sırasında bir efsaneyle tanışacaktı: Che Guevara..
Aynı yıl, Batista’nın 4 yıllık görev süresi başladı. CIA, Küba’da Komünist Faaliyetlerin bastırılması için Büro kurdu ve Komünist partisi kapatıldı.
Planlarını tamamlayan Castro, 81 arkadaşıyla doğu Küba’ya çıktı. Daha ülkeye ayak basar basmaz büyük bir saldırıya uğradılar. Birçoğu öldürüldü ya da esir alındı. Kaçmayı başaranlar arasında Castro kardeşler ve Che Guevara da vardı. Bu küçük grup, Sierra Maestra dağlarında, Batista rejimine karşı 26 Temmuz Hareketi adıyla gerilla mücadelesine başladı.
1957 yılına Batista karşıtı öğrenciler, başkanlık sarayını bastı. Kanlı bir saldırıydı; çok sayıda genç hayatını kaybetti. Ama ülkede her alanda ve her yerde direnişler oluyordu. Batista genel grevleri kanlı bir şekilde bastırırken, örgütlenme ve ifade özgürlüğüyle ilgili anayasal haklar askıya alındı.
Batista, 1958’de başkanlık seçimi yapılacağını ilan etti. Ama direnişçiler inanmıyordu Çünkü adam hep yalan söylüyordu. ABD’nin özel olarak eğittiği rejim güçleri, Sierra Maestra dağlarındaki devrimcilere karşı büyük bir operasyon başlattı ama gerillalar bu sefer direndi.
Halk devrime inanmıştı. ABD bu işin Batista’la yürümeyeceğini anlamış, yerine başka bir kukla arıyordu. Batista’dan Florida’ya kaçmasını istediler. Ama Batista bunu reddetti ve seçimleri de erteledi. Komünistler de genel grev kararı aldı. Genel grevi engellemek için tüm gücünü ortaya koyan Batista, bir yandan da gerillalara karşı saldırılarını şiddetlendirdi. Ama yine yenildiler. Çözülme başlamıştı.
Uyduruk bir seçim yapıldı. Seçime katılım olmadı. Oyları keyiflerine göre saydılar ve seçimi Batista’nın adayı Andres Rivero Agüero’nun kazandığını açıkladılar. Ama kimse bu sonuçları kabul etmedi. Bu apaçık hileler, şaibeler, devrimcileri daha da güçlendirdi. Gerillalar artık açık alanda orduya bile karşı koyabiliyordu. Bu arada Che Guevara, silah ve mühimmat dolu bir zırhlı treni ele geçirdi. Bu, Batista’ya büyük bir darbeydi.
Batista artık o çok sevdiği koltuğunda oturamayacağını anlamıştı. Önce Dominik Cumhuriyetine sonra da Portekiz adası Madeira’ya kaçtı ve saygı duyulmayan, nefret edilen, iğrenç hayatını burada tamamladı
Arkasında binlerce ölü, kan, gözyaşı ve dinmeyen acılar bırakmıştı.
Devrimden sonra, yeni hükümet kuruldu; Avukat Manuel Urrutia Lleó devlet başkanı, Castro da başbakan oldu.
BENİM KAFAM BİR TÜRLÜ ALMIYOR.
• NEDEN BU FAŞİST KUKLALAR YAPIŞTIKLARI YERDEN KOVULUNCAYA KADAR, KAÇMAK ZORUNDA KALINCAYA KADAR KALKMIYORLAR.
• VE BUNLARIN HİÇ BİRİNE ÖLÜMÜN ERDEMLİSİ KISMET OLMUYOR.