Ülke de özgür, bağımsız basının kalmadığından her daim dem vurup, çözümü de, olmadığını düşündüğümüz basın üzerinden tasarlamak bana üzerinde düşünülmesi gereken bir konu hissi veriyor. Biliyorum elbette, aslında siz de farkındasınız, yapılan basın açıklamalarının medya da yer bulmadığını, toplumun dikkatini çekmekten aciz olduğunu, bir yaprağı bile kıpırdatamadığını. Ama sizde haklısınız, basın açıklaması yapma, cenazaye düğüne gitme, orada burada gözükmenin dışında bildiğiniz başkaca bir siyasi yöntem yok aklınızda, dünyanızda. Olması da beklenmez, nihayetinde siyasete şahsi beklentileriniz için girdiniz, toplumsal duyarlılığınızdan dolayı değil. Çocuğunuza bırakıcağınız rakamları daha da artırmak için girdiğiniz, ükede ki asgari ücretin azlığından, eğitimin kötüye gittiğinden, modern yaşamın tehdit altında olduğunu düşündüğünüzden, geleceğimizin parlak görünmediği fikrinden dolayı girmediniz!
****
Kızılderili reisinin “çok hızlı gittik, mola verelim” dediği gibi, ülkede ki muhalefet de, birşeyler de çok ileri gittiler, örneğin “devamlı konuşmakta” sadece, konuşmakta(!).
Herkes birbirini tekrar etmekte, iktidarda ki tek seslilik, muhalefiti de etkilemiş belli ki, onları da tek sesli yapmış sanki. Hangi renkte olursa olsun muhalefet, iktidarın çizdiği yoldan ilerliyor.
Gündemi belirleyen tek kişi var ülkede.
Gündemin peşine takılan ise bütün muhalefet.
İktidara kızıp, ama ısrarla iktidar söyleminden gündemi oluşturmak, gündemi sürdürmek kime yarar, elbette ki iktidara.
****
Bakalım biz nelere tepki veriyoruz, nasıl veriyoruz.
Baro ve tabip odalarının başından “Türk ve Türkiye” kelimelerini kaldıracağız dedi iktidar, tepki anında geldi. Olamaz, yapamazsın, asla! Basın açıklamaları, toplantıları peş peşe geldi. Elde edilen somut bir başarı oldu mu? Hayır.
İmam nikahını resmileştireceğim dedi iktidar, bütün ülkeden yine beklenen tepki geldi. Her şehir de, heryerde, birçok sivil toplum ve demokratik kitle örgütlerinden beklenen “büyük” tepki. Sayısız, basın açıklması! Hepsi bu.
Şimdi çocuk istismarı, suçluya verilmesi düşünülen cezalar falan derken iktidar birde araya hemen “zina” düzenlemesi lafını attı. Alıştığımız üzere, basın açıklamaları enflasyonu gecikmedi.
Sonuç ne ?
Sonucu ben söylemeyeyim, moraliniz bozulmasın. Cevabı kendiniz verin, sonra da cevaptan ruh durumunuzu ve akıl yaşınızı çözün.
Muhalefet bu işe bir çözüm bulmalı önce! Dünya da ypılan muhalefet yöntemlerini bir araştırsın, üstüne birde “ideolojiler bitti” diyen yoldaşlarını aralarından ayıklasınlar.
Zira, her eylem bir teoriden beslenir, bir fikirden beslenir. Nasıl ki iktidarı suçlarken, bir takım fikirlere hizmet ettiğinden dem vurup, kapitalizmin temsilcisi sayıyorsak, bir ideolojinin temsilcisi sayıyorsak, muhalefetinde kendi “ideolojik” çizgisi, fikri, olmazsa olmazlarını tez elden netleştirmesi lazım. Ülkenin var olan sorunlarına nasıl baktığını artık korkmadan açık, net ve cesurca açıklamalı. Bütün süreci yeniden önüne koyup düşünmeli.
Geldiğimiz 15 yıllık süreçte sınıftan geçebilecek 3-5 net durum ortaya koymanın ötesinde, tamameb Akp gündemine teslim olduk.
80 milyon sadece 1 kişiye bakıyor, farkında mısınız?
Adana’nın bir ilçesinde yaşayan adamda, Adıyaman’ın bir köyünde ki köylüde, sıradan bir vatandaş da olaylara hep aynı pencereden bakıyor. İktidarın çizdiği pencereden!
Farkında değilsiniz biliyorum, feryadımız da bu yüzden, farkında olun artık.
Her gün sayfalarca basın açıklamsı yapsanız, ve eyleme geçmediğiniz sürecede iktidarın gündemine odun taşıyacaksınız.
Yeter artık. Her olayda 1 basın açıklaması yeter.
Enerjimizi, enerjinizi boşuna harcamayın beyler, toplumun gazını alıcı işlevlerden çıkın artık!
Sizin bildiğiniz, yaptığınız siyasetle bu ülkeye ne bahar gelir, ne demokrasi gelir...
