Yarın 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü...
Milletvekilleri, belediye başkanları, siyasi partilerin temsilcileri, STK başkanları bugünden başlacak ve yarın da devam edeceğini tahmin ettiğim 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü ile ilgili açıklamalar yapacaklar...
Tıpkı her yıl olduğu gibi..
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü ile ilgili açıklamada bulunan herkes Özgür ve tarafsız basının, demokrasinin kilometre taşlarından olduğunu, gazetecilerin daha rahat ortamda ve özgürce işini yapması gerektiğinden bahsedilecek..
Çok haklılar…
***
Önce bir konuda anlaşalım...
Ülkemizde, kentimizde çalışan gazeteci kalmadığından, gazeteciler hak ettiği değeri görmediğinden artık “çalışan gazeteciler” diye bir gün kalmamıştır.
Gazeteciliği elbirliğiyle hep beraber ve koro şeklinde yok ettik...
Siyasetçisinden, belediye başkanına, gazetecisinden gazetecilikle ilgili kimin bağı varsa hep birlikte gazeteciliği mezara gömdük..
Dürüst olmadık...
Gazeteciler olarak mesleğimize sahip çıkmadık...
Gazetecilere sahip çıkılmadı.
Mesleğimize sahip çıkmadığımız gibi birbirimizin ayağından aşağıya doğru çektik.
***
Gruplaştık...
Gruplaştırıldık...
Ayrıştırıldık…
“Senden”, “Benden” ayrımları yaparak kutuplaştırdık, kutuplaştırıldık...
Bakınız burada her hangi bir yere sataşmıyorum, laf sokmuyorum...
Gerçi laf sokmama gerek yok, dünya alem biliyor gazeteciliği kimlerin yok ettiğini, gazetecileri ekmeğe muhtaç ettiklerini...
Selda Bağcan’ın şarkısındaki “Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana” sözlerini “Gazeteci muhtaç olmuş kuru ekmeğe, ama yine de mesleğini yapmaya çalışıyor...” diye değiştirebiliriz.
***
Eğer bir insanın ruhuna işlemişse gazetecilik son nefesine kadar mesleğini sürdürür...
Gazeteci emekli olsa da yine mesleğini yapar...
Aslında 10 Çalışan Gazeteciler Günü ile ilgili fazla da bir şey yazmak istemiyorum...
Çünkü, her yıl 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde herkes yürekten, gönülden söylemese de gazetecilerin durumunu anlatıyor, yazıyor...
***
Her yıl 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde gazetecilerin durumunu, yok edilişini yazmaktan artık sıkıldım...
Yok edilişimizi yazmaktan bizlere bıkkınlık geldi, ama bizleri yok etmeye çalışanlara bıkkınlık gelmiyor.
Biz yazıyoruz, biz çiziyoruz ama her yıl daha da kötüye gidiyoruz...
Gazeteciliğin geleceği karanlık olduğu için artık gençler de bu mesleğe yönelmiyor...
Bu mesleğe yönelen genç kardeşlerimiz de daha iyi bir iş imkanı bulunca, gazeteciliği bırakıyor...
Nasıl bırakmasınlar ki gazetecilik mesleğini.
Gazetecilikte gelecek görmüyorlar.
Belki bu yazdıklarımla genç meslektaşlarımı karamsarlığa ittim.
Her ne kadar karamsarlığa itsem de doğruyu söylemekte, yazmakta fayda var.
Bugün genç meslektaşlarımıza ya da gazeteciliğe gönül vermiş gençlere bu mesleğin gerçek durumunu anlatmazsak onlara kötülük etmiş oluruz. Onlar da bizleri hiç iyi anmazlar ve kulaklarımızı çınlatırlar..
Sonuç itibariyle 9 veya 11 Ocak nasıl bir günse 10 Ocak ta aynı bir gün olacaktır.
Velhasıl gazetecilik bitirildi, gazetecilik yapanların sayısı günden güne eksiliyor. Şimdi hedef “Çalışan Gazeteciler Günü”nü yok etmek!
Yine de biz henuz gazetecilik tam bitirilmemişken ve halen bu mesleği yapanlar varken meslektaşlarımın “Çalışan Gazeteciler “Günü”nü kutluyorum.
