Bilmem, belki de rivayettir. Moğol imparatoru Cengiz Han, Anadolu’ya yaptığı seferlerden birinde, Irak yakınlarında bir kaleyi kuşatır. Yapılan görüşmeler sonunda, kalenin hemen teslim edilmesini, aksi takdirde kaledeki herkesin öldürüleceğini söyler.
Kaledekiler çaresiz,hiç direnmeden, teslim olur. Cengiz Han, eli silah tutan, genç-yaşlı bütün erkeklerin kendi mezarlarını kazmalarını emreder.
Herkes kendi mezarını kazarken yaşlı bir adam Cengiz Han'la konuşmak istediğini söyler ve huzura kabul edilir. Yaşlı adam Cengiz Han'ın eteğini öperek, önünde eğilir ve imparator izin verince, ağlayarak konuşmaya başlar
-“Hünkarım, şurada mezarını kazan genç benim oğlumdur ve daha yirmi yaşındadır.” Sonra, hükümdarın ayaklarına kapanarak,
- “Sizden onu affetmenizi rica ediyorum,” der.
Bunun üzerine Cengiz Han, hiddetle ayağa kalkar ve yaşlı adama,
-“Affetmem ihtiyar, asla affetmem. Oğlun mezarının başındayken ağlıyorsun ama vatanın uçurumun kenarındayken sadece seyrettin,” der.
DİLERİM, HİÇ BİR BABAYA,
• OĞLUNUN KENDİ MEZARINI KAZDIĞINI,
• O MEZARIN KENDİ AYMAZLIĞI, VURDUN DUYMAZLIĞI, KORKAKLIĞI YÜZÜNDEN KAZILDIĞINI GÖRMEK NASİP OLMAZ.
AMA VATAN UÇURUMUN KENARINDAYKEN, SADECE SEYREDENLER DE
• KENDİ MEZARLARINI KAZMAYI HAK ETMİYORLAR MI?
