Geçtiğimiz hafta sonunda “Nasıl Bir Demokrasi Nasıl Bir Cumhuriyet” konulu panel vardı, Adana Anakent Belediyesi Tiyatro Salonu’nda. Moderatörlüğünü Av. Erdal Yıldırım’ın yaptı; Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Parti Sözcüsü ve İzmir Milletvekili Deniz Yücel, Demokrat Parti (DP) Genel Başkan Yardımcısı ve İstanbul Milletvekili Cemal Enginyurt, Gazeteciler Şirin Payzın ile Deniz Zeyrek konuşmacıydı. “Demokrasi” denilince, salondaki “oturma düzeni” hiç de panelin özüne uymuyordu!

Yüzdördüncü yılını kutladığımız cumhuriyet, devleti yönetenlerin seçimle işbaşına gelmesi, diye tanımlanır. Demokrasi de, halkın kendi kendini yönetme biçimi... Eğer halk, kendini yönetenler üzerinde etkili değilse/ sorunlarına çözüm üretilemiyorsa/ gelecek kaygıları her geçen gün artıyorsa, seçimle işbaşına gelseler bile “halkın yararına” uğraş vermeyeceklerse/ bir araya gelip çalışmayacaklarsa onca masraflar yapılıp/ onca zamanlar yok etmek mi amaç? Panel başlamadan salona gelenlerin oturacak yer bulma kaygısına, boş yerlere oturtulmamasına üzüldüm!

***

Görüşme…“İktidarın” geçmişine bakılarak “güven duygusu” oluşmayabilir! Ancak bunda “iktidar” kadar olmasa da, yıllardır süren “muhalefet” edilgenliği de unutulmamalıdır! Yurttaş her tür “acıyı” yaşarken, “iktidar” görüşmekten kaçsa bile “muhalefet” kovalamalıydı! “İktidara güvenilmez” denilerek gelinen yer burası; sokaklar, pazar yerleri, “ucuzluk” kuyrukları gibi örnekler çok!

“Nasıl Bir Demokrasi Nasıl Bir Cumhuriyet” konulu panel konuşmacılarından “görüşmeye” katılanlar da vardı, katılmayanlar da! Sorun aynı; “İktidarın bu değişim konusunda planları var!” Sanki “iktidar” yirmiiki yıldır yapmıyor, istediği yasayı çıkarmıyor, istediği kim varsa üzerinde baskı kurmuyor gibi… Bunları bilmeyen var mı? Amaç Chp Genel başkanı Özel’le, Özel’e “o” güç verilerek, “iktidarı” istediği alana çekmek olmalı… Bunu da, “görüşmeleri” tüm saydamlığıyla halkla üleşerek gerçekleştirebilir!

***

Ben şuna katılmıyorum: basına kapalı görüşmeler yapılacak, iki genel başkanla yanlarındaki “birer kişi” olanları/ yaşananları bilecek, yapılan açıklamada “görüşmelerin” büyük bir bölümü gizlenecek… Bu, başta da belirttiğim gibi, “bildiklerimi anlatırsam yer yerinden oynar” saçmalığına dönüşür! Ülke geçmişte “benzeri” söylemler nedeniyle “çok şeyler” yitirdi, şimdi yıllar sonra oluşan “görüşme” eyleminde daha da “çok şeyler” yitirmesine neden olur!

Elbette “iktidar” elini güçlendirecek “konular üzerinde” duracak, “muhalefette” öyle! Ancak burada asıl kazanan halkın kanayan yarasına “merhem” süren olacak! Toplumun büyük bir katmanı “yoksullukla” boğuşurken, kimse ne “yeni anayasa” ile ne de “değişimin” estireceği havayla ilgileniyor! Pazardan sebzesini/ meyvesini, “ucuz” kuyruktan ekmeğini/ etini alarak karnını doyurmanın peşinde! Bir de yaklaşan Kurban Bayramı’nı düşünsenize; “görüşme” boş olmamalı!

***

31 Mart Yerel Seçimleri’nin sonucunu değerlendiren “halkın yoksullaşmasında” birleşiyor birçok yerde! Yalnız “muhalefete” yakın medya değil, “iktidara” yakın olanlar bile asgari ücretin “açlık sınırında” olmasının, emekli aylıklarının yetersizliğinin, toplumda belli bir katmanın kazancının “acımasızca” büyümesinin yerel seçimde etkili olduğunu söylüyor! Öyleyse “iktidar” da “muhalefet” de yönünü “ezilen/ yoksullaşan” katmana dönmedikçe yapılanlar “başarı” sayılmayacaktır! “Muhalefeti” birinci parti, “iktidarı” ikinci parti yapan seçmeni dinlemeyen yitirecek! “İktidarı”, Özgür Özel’in saydam/ tutarlı tutumu değiştirecek; kapalılık yıkım, Celal Doğan’ı unutmayalım…