Arjantinli yazar. Nobel’i kazanmıştı. İsveç Kraliyet Akademisi’nde yaptığı ödül konuşmasına şöyle başladı.
-“Sanatçıların sorgulaması, şaşırtmaları gerekir.” Ve şöyle bitirdi;
-“Bu azizlik mertebesine yükselmek, benim için ölümcül… Yaratıcı macerama son verme kararınızdan ötürü size teşekkür ediyorum.”Bu iki söz arasında telif hakları, yayın ve edebiyat piyasası, yazar onuru, insanlık gibi konularda yetkilileri adeta alaya alarak azarladı
Edebiyat dünyasının en saygın ödülüne layık görülen bir yazar için, ödül ne kadar önemlidir? Hep okunan, hep alkışlanan biri mi olmak ister yazar? Törende söylediği gibi, yaratıcı macerası sona mı ermiştir acaba?
Tüm davetleri reddetti. Ta ki, Salas’tan gelen bir davete kadar. Salas, onun 40 yıl önce terk ettiği ve sonrasında hiç gitmediği, doğup büyüdüğü kasabadır, yurdudur. Onun edebiyat dünyasının da yurdudur. Eserlerinin tüm kahramanları oralıdır.
Ve işte, 40 yıl sonra memleketi onu
“Saygın Vatandaş” ödülünü vermek için davet etmektedir. Taşradan dünyaya açılmış, tüm dünya tarafından alkışlanmış, ödüller almış, Salas’ın gururu olmuştur.
Kasabaya vardığında, tipik taşra manzaraları ve davranışlarıyla karşılaştı. Davetler ve isteklerle bunaltılar Montavani’yi.. Bir dizi konferans verecek ve yerel bir resim yarışmasında jüri üyesi olacaktı. Ayrıca kasaba meydanına heykeli de dikilmişti. Açılışı yapılacaktı.
Ama ölümcül bir hata yaptı Montavani.
Doğruyu söyledi. Jürisi olduğu resim yarışmasında hiçbir resmin ödüle layık olmadığını, hatta hiç birinin doğru dürüst bir resme benzemediğini söyledi. Yani İsveç Kraliyet Akademisi’nde yaptığı konuşma mantığını burada da sürdürdü ve doğal olarak yuhalandı, yumurta yağmuruna tutuldu, heykeline boya attılar.
Montovani bu arada Afrikalı bir kabileyi anlattı kasabalıya. Dedi ki,”
-“Bu kabilenin dilinde özgürlük diye bir kelime yoktur. Çünkü onlar özgürlerdir ve bu sözcüğe hiç ihtiyaçları olmamıştır.”Aslında bu söz, kültüre, edebiyata ve sanata dünyalar kadar değer verdiğini söyleyen, “kültürümüz, sanatımız, sanatçımız,” diyen Salas belediye başkanının sahte duruşuna atıftı.
Peki…Montovani doğduğu, büyüdüğü, onurlandırdığı kasabada sadece hakaret görüp yumurta yağmuruna mı tutuldu?
Hayır, pusuya düşürüldü, vuruldu, öldürüldü.. Sen misin, o resimlerin hiç birinin resme benzemediğini söyleyen?
TAMAM HAKLISIN DA. HER DOĞRU SÖYLENİR Mİ_
- HIRSIZA” HIRSIZ” DEMEDEN, KİMİN HIRSIZ OLDUĞUNU İYİ BİLECEKSİN.
- NE DEMEK İSTEDŞM Kİ ŞİMDİ BEN?
