Doğa sinirlendi...

Doğa;

Kendini kirleten insanlarca nevruzun acımasızca kutlanmasına,

Kendini katledenlerin delirmişçesine birbirini alt etmeye çalışmasına,

Türkü söylenip halaylar çekilmesini beklerken kan kusmalarına...

Hayretle, acımayla bakındı, biliyor musunuz?

Aslında üstü kapalı da konuşmadı. Biz insanların anlayacağı dilde, çevirmene

gereksinim duyulmadan ders alınabilecek biçimde konuştu...

***

Dedi ki:

Bakınız, ben Adem’den Havva’ya bu güne değin doğmuş büyümüş herkese ev

sahipliği ettim.

Hiçbir zaman insanların birbirine düşmesi, birbirlerini öldürmesi, birbirini yemesi

kadar zoruma giden şey olmadı.

Yasak elma, hoş bir olaydı.

Habil ile Kabil’in birbirine düşmanlığı bağışlanmayacak bir suçtu.

İlerleyen yüzyıllarda onlarca savaşa, binlerce insanın can çekişirken akıttığı kana

tanıklık ettim.

Ama biliyor musunuz, yer yuvarlağında insanların zaman zaman azalması bile,

benim işimi unutturmadı.

Her yaşamını sürdüren kuşak için hep yeniden toparlanıp, yeniden dirildim.

Bana gereksinen canlıyı bir başına bırakmak, kirli bir ortamda solutmak hiç bana

göre değildi çünkü.

Çünkü ben canlının var olması içinim, yok olması için değilim...

***

Bir soluk alıp sözlerini sürdürdü:

Bakınız, ben bile zor soluyorum.

Ne bayramınız bayram, ne yasınız yas.

Neden böylesiniz alamıyorum; düşündükçe de kendimi yitiriyorum.

Soruyorum size, nevruz denince ne anlıyorsunuz siz?

Kış boyu dağların, ağaçların, tüm canlıların üzerindeki artılık!

Ama üşüten, ama donduran artılık!

Bunlardan kurtuluş gününüz, nevruz!

İlkyaza ilk adımınızı atmanız, nevruz!

Yapraksız, meyvesiz ağaçların dallarının yeşermesidir, nevruz!

Kuru, ayazdan başka konuğu olmayan toprağın törenle yeşermesidir, nevruz!

Nevruz, benim bayramımdır...

Bunda ne kötülük var, sorarım size;

Sokakları doldurup gülüp eğlenmenizi beklerken, kaşık sesine oynayıp zıplamanızı

beklerken, omuz omuza olup coşmanızı beklerken...

Silah, kurşun sesleri, kan, hırs, savaş...

Neler yapıyorsunuz siz söyleyin?

***

Bir de...

Hes’leriniz var ya, Hes’leriniz...

Daha üç­beş yıl önce derelerinizin, ırmaklarınızın üzerine konuşlatılan

Hes’lerinizin, o günden bu yana ‘bana’ verdiği zararı görmüyor musunuz?

Salt ‘bana’ verdiği ile kalmayıp ‘siz’ canlıların elinden neleri götürdüğünü

göremiyor musunuz?

Kapitalizmi ‘hep’ pis bulduğumu söylemeyi sürdüreceğim...

Kapitalizmin, ‘pisliğini’ üzerinize bulamasına izin vermediğiniz sürece

direnebileceğim...

Her şey ‘doğaya’ yön verebilen insana bağlı...

***

Doğa sinirlendi, biliyor musunuz?

Doğa, yaklaşan güneş tutulması öncesinde, tüm bilim adamlarının söylediklerinin

tersine sinirlendi.

Ellerini kollarını indirip diz çökmesine az kaldı, biliyor musunuz?
Orjinal Köşe Yazısına Git