Bugün 24 Mayıs 2025. Yarın günlerde 25 Mayıs. Bu tarih sana bir şey hatırlatıyor mu dostum. Madem ki sen susmayı tercih ettin, o halde ben söyleyeyim: yarin doğum günün. Telefonla kutlu olsun demeyi ya da paylaşımda bulunmayı çok isterdim ama diyemeyeceğim. Paylasim da yapmayacağım. Zaten pasta alan yok. Bu demektir ki kimse doğum günü kutlamıyor. Lakin seni anmayı unutmuyor.

***

Ağır hasta olmana rağmen 8 Mayıs'ta "Dünya Talasemi Günü"nü. 10 Mayıs'ta "Dünya Psikologlar Günü"nü kutladın. 12 Mayıs'ta sanki öleceğini biliyordun ki, uzun mu uzun göz yoran bir yazı paylaştın. "Dünya Hemşireler Günü"'nde sağlık çalışanlarının sorunlarını masaya yatırdın.

***

Nitekim 1990'lı yıllarda Adana Emek ve Demokrasi Güçleriyle birlikte "İş Kolu Sendikacılığı savundun. Zaten iki gün önce telefonla görüşmüştük. Derin derin nefes aliyordun. Fazla konuşamadık. Yazıyı okurken gözlerim yorulmuştu. 12 Mayıs akşamı sana fırça çekmek için aradım. Çünkü gözlerim kan çabasına dönüşmüştü.

***

Televizyon ana haberlerini izledikten sonra " Alo" dedim karşıdaki ses ağlamaklıydı. "Ben Atiye Muzaffer Agabeyimi kaybettik. Şu an Çukurova Devlet Hastanesi'ndeyiz" dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, donup kalmıştım. Biliyor musun bu uzun yazıda yeni bir sendika yasasından bahsediyordun. Sağlıkta şiddet, mobbing, hemşire atamalarının yetersizliğine dikkat çekiyordun.

***

Bir yandan asrın hastalığıyla mücadele ederken, diğer yandan sendikacılık mücadelesinde alınması gereken uzun mesafeler olduğunu anlatıyordun. Hem de hastalığını unutmuscasına!

***

Naaşın Sendika binası önünde alkışlarla ve şiirle uğurlanırken SES Adana Şube Kadın Sekreteri Nazan Eğin Eroğlu şöyle diyordu: “Abimizdi, hocamızdı, yoldaşımızdı. SES onun evi gibiydi. Sendikanın örgütlenmesini ilmek ilmek işledi. Muzaffer abi hayatın, emek, barış özgürlük mücadelesinin her alanında omuz omuzaydık. İyi ki tanıdık seni, iyi ki bize yol gösterici oldun”.

***

Sahi acelen neydi doğum gününe 13 gün kala bu dünyadan göçüp gittin. Sadece aileni, meslek arkadaşlarını, sendikal mucadelede arkandan dağ gibi dik duran üyeleri ve sevenlerini üzmedin. İnan senin mücadele azmini sindiremeyen karşı mahalledekiler bile senin için üzüldü, göz yaşı dökenler de oldu.

***

Yarın dostların mücadele arkadaşların, demokratik kitle örgütleri, sendika ve Oda temsilcileri yaş gününde seni anacak, aralarında olmadığın için üzüntülerini dile getiren paylaşımlar yapacaklar.

***

Sen emek ve demokrasi adına verdiğin mücadele ile yüreklerde anılmayı çoktan hak etin. Rahat uyu.