Yıl 1757…Fransız halkı açlıktan kırılıyordu. Ama bu sefalet, Kral 15. Louis’nin umurunda bile değildi. Kral bu …Açlığın ne olduğunu bilmek zorunda değildi. Sarayında rahattı. Önemli olan tahtta kalmaktı.
Robert François Damiens açlığın acısını en çok hisseden Fransızlarından biriydi. Oğlu açlıktan ölmüştü.
Bir gün Kral arabasına binerken kendini tutamadı ve elinde bıçakla Kral’a saldırdı. Öldürememişti. Kaçmaya çalışmadı. Yakalandı, yargılandı, idama mahkum edildi. Cezanın adı excartelemet idi. Bu, kral katillerine uygulanan özel ve geleneksel bir ceza idi. İnfaz Paris Kilisesi'nin ana kapısı önünde halka açık bir şekilde infaz edilecekti.
Damiens infaz alanına getirildi. Halk toplanmıştı, infazı seyretmek istiyordu. Damiens döndü kalabalığa ve “ Kralı öldürmek istemedim, sadece onun o asil kanının ne renkte aktığını öğrenmek istedim," diye haykırdı. Öyle ya, açlıktan etkilenmeyen insanın kanı, belki de başka renkteydi.
Platforma çıkarıldı, Damiens. Cellat önce kızgın bir kerpetenle göğüs uçları, kolları, bacakları, baldırlarını dağladı. Sonra eklem yerlerindeki etleri kopardı, sonra da eritilen sülfür, terebentin gibi maddelerden oluşan kızgın karışımı etlerinin koparıldığı eklem yerlerine döktü. Böylece kolların ve bacakların kopması kolaylaşmıştı.
Sonra kollarına ve bacaklarına halatlarla atlar bağlandı, Atlar aynı anda farklı yönlere koşturulmaya çalışıldı. Ama cellat Charles-Henri Sanson'un amcası, infazın başarısız olmasını istediği için kasten zayıf atlar seçmişti. Bu yüzden infaz saatlerce sürdü. Sonra atlar değiştirildi ve halkın coşkun tezahüratı altında nihayet idam gerçekleşti.
Herkes aynı değildi tabi. Aralarında insanlar da vardı. Çığlık atanlar, idama bakamayanlar, tiksinerek kusanlar, ağlayanlar oldu. İsyan çıktı.
O arada beklenmedik bir şey oldu. Damiens’in oğlu ölmemişti. Ona öldüğü söylenmişti. Damiens idamdan dakikalar önce oğlunu kalabalıklar arasında gördü. İdamı gerçekleştirmekle görevli Charles-Henri Sanson ve ailesi çabaları ve tıp bilgileri ile çocuğu ölümden döndürmüşlerdi.
Ölümünden sonra, Damiens’in evi yıkıldı, kardeşleri soyadlarını değiştirmeye zorlandı ve ailesi Fransa'dan sürüldü.
Bu infaz excartelemetin Fransa’da uygulandığı son olay oldu.
Açlığın ne olduğunu herkes bilmez. Bilmeyenler bazen onların kanının başka renk olduğunu da zannedenler. Onlar çok özel kişilerdir, korunmalıdır. Onlara en küçük zararı verenler de en şiddetli şekilde cezalandırılmalıdır.Hatta, gerekirse, excartelement.
NEDEN YAZDIM BU ANEKDOTU BİLİYOR MUSUNUZ?
