Bir yanda Atatürk’ün,
“Ben inkılap ruhunu Fikret’ten aldım,” dediği, fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür şairimiz Tevfik Fikret.
Diğer yanda;
Sen Şarkın kınına girmeyen kılıcısın.
Dövüle dövüle tavlanır; vurula vurula kırılırsın.
Gene her parçanda bir kıvılcım, her kıvılcımında bir şimşek çakar.
Ne yüksek bir kuvvetin, ne bitmez tükenmez bir feyzin var, ey Türk,” diyen büyük Türkçü, Ahmet Hikmet Müftüoğlu.
Bir yanda gelin adayı Sıdıka. Tevfik Fikret’in kız kardeşi.
Diğer yanda damat adayı Refik. Ahmet Hikmet Müftüoğlu’nun ağabeyi.
İdeal olmaz mı böyle bir evlilik? Olur, diye düşünüldü ama olmadı. Manyak çıktı Refik.Ayyaştı, saygısızdı, insanlıktan nasibini almamıştı. Yapmadığını bırakmadı Sıdıka’ya. İşkenceler etti. Dayanamadı, Sıdıka ve en kötü yolu seçti: İntihar etti.
Yıkıldı Tevfik Fikret. Kahroldu. Çok severdi Sıdıka’yı. Beraber büyümüşlerdi, bin bir güçlüğü yenerek. Doğal olarak eniştesini sorumlu tuttu.Bu bir ölüm değil, bir cinayetti. Katili eniştesiydi, ona göre. Lanetler okudu ona.
Tuttu, “Hemşirem İçin” diye bir şiir yazdı. Şiirde annesine hitap ediyor, annesiyle dertleşiyordu, kendi kendine. Ara sıra Sıdıka’ya sesleniyorve “Sen ölmedin, seni öldürdüler, zavallı kadın,” diyordu. Bir yandan kardeşine duyduğu sevgiyi anlatırken diğer yandan hala aşamadığımız kadının ikinci sınıf bir yaratık sayıldığını haykırıyordu.
Zarif ve âkil idin, düşmesen bu aileye.
Kalırdı belki kadınlıkta bir büyük yâdın.
Yaşardı belki onun gölgesinde ahfâdın.
Sen inmedin, seni indirdiler o mezbeleye;
Sen ölmedin, seni öldürdüler, zavallı kadın!
ARADAN TAM 119 YIL GEÇMİŞ.
• HALA VAZGEÇMEDİK İNSANLARI KADIN-ERKEK DİYE AYIRMAKTAN.
• HALA KABULLENEMEDİK KADINLARINDA İNSAN OLDUĞUNU.
• HALA KADINLAR BİLE KABULLENEMEDİ KENDİLERİNİN EŞİT BİREYLER OLDUĞUNU.
VE HALA ANLAYAMADIK ÜSTAT NEŞET ERTAŞ’IN
• “KADIN İNSANDIR, BİZ İNSANOĞLU,”DERKEN, NE DEMEK İSTEDİĞİNİ
Not: Şiirin aslı uzun. Bulup okursanız, o cinayetinhikayesini de okumuş olursunuz.)
