TÜİK yıllık nüfus istatistikleri iki hafta kadar önce yayımlandı. Dönüp dolaşıp nüfusa kayıtlı olunan illere, nüfus kaydı Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman, Malatya, Gaziantep olan illere bakıyorum. Depremlerdeki ölümleri kestirmeye, göçleri görmeye, demografik değişimleri yakalamaya çalışıyorum. Nüfus verileri, toplamda bir gerçeğe çok daha çarpıcı bir şekilde işaret ediyor: Türkiye göç alan ülkeden çok giderek göç veren ülkeye dönüşüyor. Hem de her göç olayında olduğu gibi en başta yabancılar, dahası kendi dinamik nüfusu ülkeyi, bu coğrafyaları terki diyar ediyor.
Bir yerin terk edilmesi insanlık açısından, uygarlık açısından beklentilerin umutların kesildiği, gelecek vadetmediği, mevcuttan geriye doğru düşüldüğü, kısaca duraklama ve gerilemeye geçildiğini gösterir, dahası Türkiye’de son beş, on yıldır bizzat terk edilme evresine geçilmiş bulunuyor, Türkiye artık bir felaketler döneminin son evrelerine doğru savruluyor.
Dünya da parlak değil. Dahası Türkiye uzun bir süredir, AKP ile daha da yoğunlaşan bir felaketler dönemi yaşıyor. Pandemiden önce ve öte, depremden önce ve öte banka, borsa, talan, ayan eşraf, parti, mafya, çete, mahkeme, meclis, AKP, tarikat, polis, asker, üniversite, okul… bizzat halkın hali, bir yanda sefalet bir yanda şan şöhret, sokağımızın caddemizin aldığı haller azgınlaşmanın ve her geçen gün daha da belirginleşen bir dizi felaketin taşıyıcısı/göstereni durumunda bulunuyor.
Erzincan’da altın madeninde siyanürlü liç istifi dağlar oluşturmuş, tarlalara bağlara derelere barajlara sulara nehirlere akıyor, insanları içine alıp akıyor.
Her gün cinayet, her şehirde cinayet, her şehirde kadınlar öldürülüyor.
Her gün şehit, her gün etkisiz hale getirilen insanlar, her gün çatışma, her tarafta çatışma, her tarafımızda çatışma.
Her salı konuşması hakaret, her çarşamba konuşması hakaret, küfürler linçler havada uçuşuyor.
Mahkemeler birbirini tanımıyor, icra/hükümet mahkemeleri tanımıyor.
Üniversiteli gençler, pırıl pırıl olacak yaşta gençler intihar ediyor.
Ülkenin, coğrafyanın gençleri ha bire göç ediyor. Önce gayrimüslimler, sonra sosyalistler, muhalifler, artık doktorlar, mühendisler, öğretmenler, aydınlar, gençler göç ediyor.
Çocuk yaşa indi göçler. İnsanlar çocuklarını AKP’nin dinci ideolojik eğitiminden kurtarmak için göç ediyor.
Gençler aşağılanmaktan, ayrımcılıktan kurtulmak için göç ediyor.
İnsanlar yaşam biçimlerine dokunulduğu için göç ediyor.
Genç insanlar, genç çiftler pahalılıktan yoksulluktan kaçmak için göç ediyor.
İstanbul başta olmak üzere çeteler, mafyalar, suç şebekeleri, arsa simsarları… Ne ararsan kötülük yatakları haline geliyor, gettoşlaşma artıyor, şehir kat kat bölünüyor, semt semt bölünüyor.
Okullar tür tür bölünmüş, dahası içeriği boşaltılıyor, akıl, bilim, sanat, felsefe her geçen gün okuldan, üniversiteden göç ediyor.
Doğru düzgün işler göç ediyor.
Yabancılar göç ediyor.
Yerliler göç ediyor.
Enflasyon uçuyor, faizler uçuyor, fiyatlar uçuyor, kiralar uçuyor, her şey pahalanıyor.
Çalışan yoksullaşıyor, bağımlı yoksullaşıyor, çocuklar gençler yoksullaşıyor.
Yoksulluk yoksunlukları artıyor.
Bazıları daha da zenginleşiyor, şan şöhret de artıyor.
Ayrımlar, ayrımcılıklar, çatışmalar, küfürler, dava dosyaları her geçen artıyor, rüşvet torpil talan artıyor, birikintileri artık yığınlar oluşturuyor, yığınlar yerinde duramıyor, liç yığınları kayıyor.
Guernica… İspanya iç savaşı… Faşiszm, SS’ler… Troller, militanlar… Picasso dirilse bizim memleketi nasıl çizerdi acaba?
Sosyal bilimler, teorisyenler nasıl bir terim, nasıl bir kavram bulurdu bu yaşananlara, teorisi ne olur?
Felaketler çağı, Türkiye’de felaketler dönemi, uzunca bir zamandır krizler dönemiydi, 2010’lardan beri artık çok açık sert ağır acı bir felaketler dönemine girmiş bulunuyoruz.
Pazar günü bir çalıştayımız vardı İstanbul’da Eğitim Sen 4 No’lu Şube ile. Fatma Gök Hoca’m okulun eğitimin devletin mutlak hakimiyetinde kapitalistlere cemaatlere dinciliğe araç aygıt yapıldığını ifade ediyor. Sevcan Karakoç, CEDES ve MESEM’i anlatırken “onaylanmış suç” kavramını kullanıyor, “örgütlü suç” uzun bir süredir kullanılıyor, buna “onaylanmış suç” kavramını da ekledik.
Makro düzeyde BM, NATO, AB, Merkez Bankası, bankalar, borsalar… kötülüğü onaylama mercileri mi? Meclis Yargıtay kötülüğü mü onaylıyor? “Onaylanmış kötülük” olur mu, kötülük onaylanabilir mi, kötülük meşru olur mu, suç meşru olur mu, tüm bu yaşananların aktörleri sebepleri neler? AKP ve Erdoğan onaylanmış suçun, örgütlü kötülüğün neresinde, üniversiteler, dahası iktisadi düzen, kapitalizm, aynı zamanda okul, cami, cemaat, Diyanet, her birimiz bu onaylanmış suçun, bu örgütlü suçların neresindeyiz?
Haftaya felaketler çağının, Türkiye’de içinde olduğumuz felaketler döneminin sebepleri üzerinde durmaya çalışacağım.
